Virginie Grimaldi
.png) Virginie Grimaldi (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1977 |
|---|---|
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Virginie Grimaldi (ur. w 1977 niedaleko Bordeaux[1]) – francuska powieściopisarka. Tworzy powieści w nurcie chick lit – odmianie literatury popularnej przeznaczonej dla kobiet[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w 1977 roku w pobliżu Bordeaux, w departamencie Żyronda, we Francji[1]. Chęć zastania pisarką narodziła się w niej podczas czytania zeszytów z poezją swojej babci. Pierwszy szkic powieści napisała w wieku 8 lat[3]. W marcu 2009 roku zaczyna pisać bloga zatytułowanego „Femme Sweet Femme”, w którym publikuje pełne humoru spostrzeżenia na temat otaczającej ją rzeczywistości pod pseudonimem „Ginie”. Zyskujący na popularności blog skłania ją do opublikowania swojej pierwszej powieści[4][5]. Bloga zamyka w 2018 roku[6].
W 2014 roku otrzymała drugą nagrodę „E-crire Aufeminin” ufundowaną przez Tatianę de Rosnay za opowiadanie „La peinture sur la bouche”[7]. W 2015 roku opublikowała swoją pierwszą powieść „Le premier jour du reste de ma vie”[5]. Jej druga powieść „Tu comprendras quand tu seras plus grande” wydana w 2016 roku sprzedała się we Francji w ponad milionie egzemplarzy[8]. Prawa do jej ekranizacji wykupiła jedna z wytwórni[9]. W 2017 roku jej trzecia powieść „Le parfum du bonheur est plus fort sous la pluie” znalazła się wśród dwunastu nominowanych dzieł w 48. edycji nagrody literackiej Prix Maison de la Presse[10]. W 2018 roku według rankingu Le Figaro/GfK Virginie Grimaldi była na 6. miejscu wśród powieściopisarzy, którzy sprzedali najwięcej książek we Francji (w tym drugą najczęściej czytaną francuską autorką)[11]. W 2019 roku znalazła się na trzecim miejscu w zestawieniu Le Figaro/GfK najpopularniejszych francuskich pisarzy ze sprzedażą na poziomie 755 819 sztuk. Pod względem liczby sprzedanych książek wyprzedzili ją jedynie Michel Bussi oraz Guillaume Musso[12].
Opublikowała 5 powieści, które stały się bestsellerami we Francji[13].
Twórczość literacka
[edytuj | edytuj kod]- Powieści
- 2015 : „Le premier jour du reste de ma vie”, wyd. City Éditions, ISBN 978-2-8246-0539-5
- 2016 : „Tu comprendras quand tu seras plus grande”, Paryż, wyd. Fayard, ISBN 978-2-213-68744-5
- 2017 : „Le parfum du bonheur est plus fort sous la pluie”, Paryż, wyd. Fayard, ISBN 978-2-213-70473-9
- 2018 : „Il est grand temps de rallumer les étoiles”, Paryż, wyd. Fayard, ISBN 978-2-213-70970-3
- 2019 : „Quand nos souvenirs viendront danser”, Paryż, yd. Fayard, 2019, ISBN 978-2-213-70983-3
- 2020 : „Et que ne durent que les moments doux”, Paryż, wyd. Fayard, 2020, ISBN 978-2-213-70984-0
- Opowiadania
- Zbiór opowiadań
- 2018 : „Chère Mamie”, wyd. Le Livre de poche, ISBN 978-2-253-10079-9
- 2020 : „Chère Mamie au pays du confinement”, wyd. Le Livre de poche, ISBN 978-2-253-07868-5
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b À propos – Virginie Grimaldi. [w:] Virginie Grimaldi – Site officiel [on-line]. web.archive.org. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Bègles : Virginie Grimaldi, chouchou des fans de chicklit, en dédicace chez Cultura. sudouest.fr. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Caroline Michel: Virginie Grimaldi, 2ème prix e-crire aufeminin : « J’ai participé pour savoir si j’avais raison d’espérer ». Aufeminin, 2 października 2014. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Femme Sweet Femme: « Une journée sans rire est une journée foutue ». L'Express. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ a b « Le premier jour du reste de ma vie » : un livre frais et touchant qui fait du bien. Biba Magazine, 15 lutego 2015. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Je suis venue vous dire. [w:] Femme Sweet Femme [on-line]. web.archive.org. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Emmanuèle Lavinas: Larmes à percussion. Libération, 2 czerwca 2017. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ La Shaapt invite Virginie Grimaldi auteure à succès. La Nouvelle République.fr, 24 maja 2018. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Virginie Grimaldi au cinéma : deux adaptations de ses romans à venir. Actualitte.com, 29 maja 2018. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Nicolas Gary: 12 romans retenus pour le 48e Prix Maison de la Presse. Actualitte.com, 4 marca 2017. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Mohammed Aïssaoui: Le palmarès des romanciers français qui ont le plus vendu en 2018. Le Figaro, 16 stycznia 2019. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Mohammed Aïssaoui: Notre palmarès des romanciers français qui vendent le plus. Le Figaro, 15 stycznia 2020. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
- ↑ Virginie Grimaldi – Biographie et Livres. Livre de Poche. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).