Przejdź do zawartości

Violetta Arlak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Violetta Arlak
Ilustracja
Imię i nazwisko

Violetta Zmarlak[1]

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1968[2]
Kraków[2]

Zawód

aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna oraz estradowa

Lata aktywności

od 1992

Violetta Arlak, także Viola Arlak, właśc. Violetta Zmarlak (ur. 22 stycznia 1968 w Krakowie) – polska aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna oraz estradowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Wieliczki[1]. Po trzykrotnej próbie zdania do szkoły aktorskiej wybrała się na rozmowę do Teatru 38 w Krakowie[1], gdzie została przyjęta i zadebiutowała w 1992 w spektaklu Bogusława Schaeffera Tutam. W latach 1992–2003 występowała w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. W 1995 zdała aktorski egzamin eksternistyczny.

Na wielkim ekranie zadebiutowała rolą „Sąsiadeczki” w uhonorowanym wieloma nagrodami filmie Doroty Kędzierzawskiej Nic (1998). W 2006 wystąpiła jako Zofia Plejtus w przedstawieniu Witkacego Matka na scenie Teatru Scena STU w Krakowie.

Znana jest przez widzów głównie z ról w serialach: Ranczo (2006-2016), Hela w opałach (2006–2007), M jak miłość (2007–2013) i Tancerze (2009–2010). W 2014 uczestniczyła (w parze z Krzysztofem Hulbojem) w pierwszej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami[3].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 2000: I miejsce w plebiscycie studenckiego Koła Miłośników Teatru „Premiera” w Kielcach
  • 1999: Kalisz – 39 Kaliskich Spotkaniach Teatralnych – wyróżnienie w I Turnieju Monologów
  • 1999: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach
  • 1998: Nagroda Wojewody Kieleckiego
  • 1998: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach
  • 1998: Nagroda aktorska za rolę w spektaklu „Ballady i romanse” według Adama Mickiewicza w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach na XXIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
  • 1997: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach
  • 1995: Nagroda Prezydenta Kielc
  • 1994: Nagroda Wojewody Kieleckiego
  • 1993: Dzika Róża – nagroda w plebiscycie polularności widzów Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach

Spektakle teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Teatr im. Żeromskiego Kielce

[edytuj | edytuj kod]
  • 2006: Wieczór jubileuszowy... (reż. Piotr Szczerski)
  • 2003: Po deszczu jako Blondynka (reż. Jan Peszek)
  • 2003: Kaczo, byczo, indyczo jako Ona (reż. Edward Żentara)
  • 2001: Drugie zabicie psa jako Amerykanka (reż. P. Szczerski)
  • 2001: Panna Julia jako panna Julia (reż. Anna Trojanowska)
  • 2000: Wieczór z „Wyzwoleniem” jako Muza (reż. P. Szczerski)
  • 2000: Nie opuszczaj mnie (reż. P. Szczerski)
  • 2000: Miłość ci wszystko wypaczy (rewia przebojów; reż. Waldemar Wolański)
  • 2000: Moralność pani Dulskiej jako lokatorka (reż. Wiesław Hołdys)
  • 2000: Wieczór kawalerski jako Julie (reż. P. Szczerski)
  • 1999: BeckettNie ja jako Usta (reż. P. Szczerski)
  • 1999: Korowód jako aktorka (reż. P. Szczerski)
  • 1999: Balladyna jako Balladyna (reż. Bartłomiej Wyszomirski)
  • 1998: Ten zapomniany romans Aktorka I (reż. Ewa Marcinkówna)
  • 1998: Ballady i romanse (reż. P. Szczerski)
  • 1997: Opowieści lasku wiedeńskiego jako Marianna (reż. P. Szczerski)
  • 1997: Kopciuszek jako Anna (reż. E. Marcinkówna)
  • 1997: W małym dworku jako Anastazja Nibek (reż. Remigiusz Caban)
  • 1997: Lekcja w stylu buffo jako Muza (reż. P. Szczerski)
  • 1996: Próby jako aktorka II (reż. P. Szczerski)
  • 1996: Rybak i jego dusza jako Czarownica (reż. Bogusław Jędrzejak)
  • 1996: Spotkamy się w Jerozolimie jako Ester (reż. P. Szczerski)
  • 1996: Kiedy kota nie ma jako Jennifer (reż. Edward Wałaszek)
  • 1995: Wesele jako panna młoda (reż. P. Szczerski)
  • 1995: Jadzia wdowa jako Jadzia (reż. Piotr B. Jędrzejak)
  • 1995: Niedopieszczona (recital; reż. P. Szczerski)
  • 1995: Czego nie widać jako Broke Ashton (reż. Marek Wałaszek)
  • 1994: Zemsta jako Klara (reż. P. Szczerski)
  • 1994: Mały Książę jako Róża, Ogród Róż (reż. P.B. Jędrzejak)
  • 1994: Miłość na Krymie jako Tatiana Jakowlewna Borodina (reż. P. Szczerski)
  • 1994: Parady według Potockiego Jana jako Zerzabella (reż. P. Szczerski)
  • 1993: Kubuś i jego pan jako Oberżystka (reż. P.B. Jędrzejak)
  • 1993: Tutam (reż. P. Szczerski)
  • 1993: Małe Mahagonny Wdowa Begbick (reż. W. Hołdys)
  • 1992: Seans jako Anna (reż. P. Szczerski)

Inne teatry

[edytuj | edytuj kod]

Och-Teatr

Teatr „Capitol”

Krakowski Teatr Scena STU

  • 2006: Matka jako Zofia Plejtus (reż. Piotr Chołodziński)

Teatr Polonia, Warszawa

  • 2005: Stefcia Ćwiek w szponach życia jako Marianna (reż. Krystyna Janda)

Teatr 38, Kraków

  • 1992: Tutam (reż. P. Szczerski)

Produkcja wykonawcza

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Iwona Kłopocka-Marcjasz: Violetta Arlak: Co spektakl i co reżyser, to bardziej mnie rozbierano. [w:] Echo Dnia Świętokrzyskie (echodnia.eu) [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 25 grudnia 2011. [dostęp 2020-12-29].
  2. a b Violetta Arlak w bazie filmpolski.pl
  3. Viola Arlak jako pierwsza odpadła z „Tańca z gwiazdami”!. plejada.pl / Ringier Axel Springer Polska sp. z o.o., 2014-03-07. [dostęp 2022-01-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]