Viktor Axelsen

Viktor Axelsen
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1994 ; Odense
Obywatelstwo	Dania
Wzrost	194 cm
Uchwyt	praworęczny
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Dania
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Thomas Cup
	Mistrzostwa Europy
	Drużynowe mistrzostwa Europy
	Mistrzostwa Europy drużyn mieszanych
	Mistrzostwa świata juniorów
	Mistrzostwa Europy juniorów
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł należy dopracować:

uzupełnić tabelkę.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Viktor Axelsen (ur. 4 stycznia 1994 w Odense) – duński badmintonista, dwukrotny mistrz oraz brązowy medalista olimpijski^[1], mistrz świata z 2017 roku z Glasgow i Europy z 2016 roku z La Roche-sur-Yon i z 2018 z Huelvy^[2]. W 2016 roku był członkiem reprezentacji Danii, która jako pierwsza europejska drużyna w historii zdobyła złoto w Thomas Cup (drużynowe mistrzostwa świata mężczyzn)^[3].

Kariera

W 2010 roku na mistrzostwach świata juniorów w Guadalajarze zdobył złoty medal w singlu. W finale pokonał w dwóch setach Koreańczyka Kang Ji-wooka 21–19, 21–10.

W kwietniu 2011 roku podczas mistrzostw Europy juniorów w fińskiej Vantaa zwyciężył rywalizację w grze pojedynczej, pokonując w finale swojego rodaka Rasmusa Fladberga 21–8, 17–21, 21–13. W listopadzie tego samego roku w Tajpej na mistrzostwach świata juniorów zdobył srebrny medal. W finale uległ Malezyjczykowi Zulfadli Zulkifli 18–21, 21–9, 19–21.

W lutym 2012 roku na drużynowych mistrzostwach Europy w Amsterdamie zdobył z reprezentacją złoty medal po zwycięstwie nad Niemcami. W kwietniu po raz pierwszy wystąpił w mistrzostwach Europy w szwedzkim Karlskronie, zajmując trzecie miejsce. W półfinale przegrał z reprezentantem gospodarzy Henrim Hurskainenem 18–21, 17–21.

Na mistrzostwach świata w 2013 roku w Kantonie przegrał w drugiej rundzie z Japończykiem Takumą Uedą 22-24, 17-21.

W 2014 roku podczas drużynowych mistrzostw Europy w Bazylei zdobył z drużyną złoty medal, wygrywając w finale z Anglią 3–1. W kwietniu na mistrzostwach Europy w Kazaniu przegrał w półfinale z rodakiem Janem Østergaardem Jørgensenem 11–21, 13–21, zdobywając tym samym brązowy medal mistrzostw. Na sierpniowych mistrzostwach świata w Kopenhadze również wywalczył medal brązowy, ulegając w półfinałowym starciu z Melezyjczykowi Lee Chong Weiem 9–21, 7–21.

W 2015 roku na mistrzostwach świata w Dżakarcie przegrał w ćwierćfinale z późniejszym mistrzem Chen Longiem 18–21, 29–30.

Podczas drużynowych mistrzostw Europy w 2016 roku jego reprezentacja wygrała zawody, pokonując w finale Francję 3–1. W majowych mistrzostwach Europy zdobył złoty medal, zwyciężając się w finale z Janem Østergaardem Jørgensenem 21–11, 21–16. W sierpniu wystąpił po raz pierwszy w karierze na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W brazylijskiej imprezie wywalczył brązowy medal w grze pojedynczej, pokonując w meczu o trzecie miejsce Lin Dana 15–21, 21–10, 21–17.

W 2017 roku na mistrzostwach Europy w Kolding zajął trzecie miejsce, ulegając w półfinale Andersowi Antonsenowi 17–21, 16–21. W sierpniowych mistrzostwach świata w Glasgow został mistrzem, zwyciężając Chińczyka Lin Dana 22–20, 21–16.

Rok później podczas mistrzostw Europy w Huelvie wygrał turniej w rywalizacji pojedynczej. W finale pokonał rozstawionego z numerem trzecim Anglika Rajiva Ousepha 21–8, 21–7. Zdobył również kolejny złoty medal drużynowych mistrzostw Europy w Kazaniu.

Na mistrzostwach Europy drużyn mieszanych w 2019 roku zdobył złoty medal. W finale reprezentacja Danii pokonała Niemców 3–0.

Występy na igrzyskach olimpijskich

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
Runda	Przeciwnik	Wynik	Osiągnięcie
Gra pojedyncza mężczyzn
Faza grupowa	Boonsak Ponsana	21–14, 21–13	3. miejsce
Faza grupowa	Lee Dong-keun	21–11, 21–13
1/8 finału	Scott Evans	21–16, 21–12
Ćwierćfinał	Rajiv Ouseph	21–12, 21–16
Półfinał	Chen Long	14–21, 15–21
Mecz o 3. miejsce	Lin Dan	15–21, 21–10, 21–17