Myszeczka piękna
| Vandeleuria nilagirica[1] | |
| (Jerdon, 1867) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
myszeczka piękna |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Myszeczka piękna[3] (Vandeleuria nilagirica) – endemiczny gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie w południowych Indiach. Gatunek został opisany naukowo w 1867 roku przez T.C. Jerdona[4].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]Myszeczka piękna żyje w górach Nilgiri i dystrykcie Kodagu, na wysokości od 900 do 2100 m n.p.m. Występuje w górskich wilgotnych lasach równikowych i na plantacjach kawy, bananowców i kardamonu. Buduje sferyczne lub owalne gniazda z traw i liści w rozwidleniach gałęzi drzew lub na kawowcach. Od października do lutego gniazduje w parach. Gniazdo służy tylko do odchowania młodych, po uzyskaniu przez nie samodzielności gryzonie porzucają je i przenoszą się do dziupli i płytkich gniazd w koronach drzew[2]. Myszeczka piękna bywa uznawana za podgatunek myszeczki orientalnej (Vandeleuria oleracea); różni się od niej biało-szarym spodem ciała (V. oleracea ma spód czysto biały) i dłuższym ogonem. Oba gatunki mają brązowy grzbiet[4].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Jest to gatunek zagrożony, spotykany na obszarze mniejszym niż 5000 km², z czego stale przebywa na mniej niż 500 km². Z liczby używanych gniazd wnioskuje się, że jedyna stabilna populacja tych gryzoni znajduje się na sąsiadującej z lasem plantacji kawy w dystrykcie Kodagu. Zwierzęta te są zagrożone przez wpływ człowieka, stosowanie pestycydów i wprowadzanie do ekosystemu obcych gatunków drzew[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Vandeleuria nilagirica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Vandeleuria nilagirica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vandeleuria nilagirica. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-01-31]