Przejdź do zawartości

Van Morrison

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Van Morrison
Ilustracja
Van Morrison (2015)
Imię i nazwisko

George Ivan Morrison

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1945
Belfast

Instrumenty

saksofon, gitara, perkusja, ukulele, harmonijka ustna

Gatunki

rock, biały soul, R&B, folk, blues, country

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1960

Powiązania

Them

Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sir Van Morrison, właśc. George Ivan Morrison (ur. 31 sierpnia 1945 w Belfaście)[1][2] − północnoirlandzki kompozytor, piosenkarz rockowy, multiinstrumentalista i poeta. Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE).

Van Morrison jest przedstawicielem licznych gatunków i stylów muzyki rockowej, takich jak rhythm and blues, rock and roll, brytyjska inwazja, muzyka celtycka, psychodeliczny rock, chrześcijański rock, jazz-rock i jazz − większości jego piosenek najbliżej jednak do białego soulu i folku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą gitarę otrzymał od ojca w wieku 11 lat. Dwa lata później założył swój pierwszy zespół The Sputniks. Nieprzyjęty do innego zespołu z powodu braku zapotrzebowania na gitarzystę namówił ojca do kupna saksofonu. Kiedy nauczył się na nim grać, Morrison zaczął grać z różnymi lokalnymi zespołami, m.in. Deanie Sands and the Javelins, w którym grał na gitarze i śpiewał. Formację tworzyli: główny wokalista Deanie Sands, gitarzysta George Jones i perkusista-wokalista Roy Kane[3]. W późniejszym czasie zespół z czterema głównymi muzykami – plus pianista Wesley Black – stał się znany jako Monarchs[4]. Z tą ostatnią grupą Morrison – mając 17 lat – udał się w tournée po Europie. W latach 1964–1966 występował w popularnym zespole Them. Od tego momentu zaczęła się jego wielka kariera. W dzieciństwie uczęszczał ze swoją matką Violet na zebrania Świadków Jehowy do Sali Królestwa, dlatego też jeden z jego utworów z roku 1978 na płycie Wavelength nosi tytuł Kingdom Hall (tłum. Sala Królestwa)[5].

W początkach swej kariery czerpał inspiracje od takich artystów jak Bob Dylan i Ray Charles, lecz wkrótce wytworzył swój własny, niepowtarzalny styl. Jego twórczość przejawia podobieństwa do działalności współczesnych bardów, jak Bob Dylan czy Leonard Cohen. W swoim muzycznym repertuarze miał wiersze swojego autorstwa i poetyckie piosenki. Gra na gitarze akustycznej, instrumentach klawiszowych, saksofonie, harmonijce ustnej i perkusji.

Do największych przebojów Vana Morisona należą „Here Comes the Night”, „Gloria” (oba z grupą Them), „Moondance”, „Brown Eyed Girl”, „Domino”, „Wild Night”, „Wavelength”.

Powszechnie zaliczany obok Boba Dylana i Jima Morrisona do największych poetów rockowych. Wywarł wielki wpływ na całe pokolenia muzyków rockowych. Uznawany za jednego z najbardziej znaczących muzyków naszych czasów[6]. Wysoko notowany na listach największych twórców i wykonawców muzyki rockowej XX wieku.

W 1993 roku Van Morrison został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[7].

25 maja 2001 i 22 listopada 2005 odbyły się koncerty Morrisona w Sali Kongresowej w Warszawie[8].

W 2016 roku otrzymał tytuł szlachecki[9].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
Studyjne
Koncertowe
Kompilacje
  • 1973: T.B. Sheets
  • 1982: This is Where I Came In
  • 1990: The Best of Van Morrison
  • 1991: Bang Masters
  • 1993: The Best of Van Morrison Volume Two
  • 1998: The Philosopher’s Stone
  • 2007: Van Morrison at the Movies − Soundtrack Hits
  • 2007: The Best of Van Morrison Volume 3
  • 2007: Still on Top − The Greatest Hits

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ AllMusic – Van Morrison Biography (ang.)
  2. ↑ Van Morrison Biography. biography.com. [dostęp 2011-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-07)]. (ang.).
  3. ↑ John Grissim Jr., Van Morrison: The Rolling Stone Interview, 22 czerwca 1972 [dostęp 2010-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-10] (ang.).
  4. ↑ Steve Turner: Van Morrison: Too Late to Stop Now. Viking Penguin, 1993, s. 28. ISBN 0-670-85147-7.
  5. ↑ Van Morrison (salon.com) (en)
  6. ↑ Biografia muzyka w „Rolling Stone”. rollingstone.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-03)]. (ang.)
  7. ↑ Van Morrison: inducted in 1993. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
  8. ↑ Van Morrison zagra w Sali Kongresowej. muzyka.interia.pl, 2005-11-22. [dostęp 2011-04-14].
  9. ↑ That's Sir Van To You, If You Please. fyimusicnews.ca, 11 lutego 2016. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  10. ↑ Latest Record Project, Vol. 1 - Van Morrison | Album | AllM [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  11. ↑ What's It Gonna Take? - Van Morrison | Album | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  12. ↑ Moving On Skiffle - Van Morrison | Album | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  13. ↑ Accentuate the Positive - Van Morrison | Album | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Van_Morrison&oldid=74689524”