Przejdź do zawartości

Uri Or

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uri Or
‏אורי אור‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1939
Kefar Ma’as, Palestyna

Wiceminister obrony w II rządzie Peresa
Okres

od 27 listopada 1995
do 18 czerwca 1996

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poseł do Knesetu
Okres

od 13 lipca 1992
do 7 czerwca 1999

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Uri Or (hebr.: אורי אור, ang.: Ori Orr, ur. 22 kwietnia 1939 w Kefar Ma’as) – izraelski generał i polityk, w latach 1981–1983 szef Centralnego Dowództwa, w latach 1983–1986 szef Północnego Dowództwa, w latach 1988–1992 dyrektor Żydowskiego Funduszu Narodowego, w latach 1995–1996 wiceminister obrony, w latach 1992–1999 poseł do Knesetu z listy Partii Pracy. W latach 1999–2003 był prezesem Israel Aerospace Industries

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 kwietnia 1939 w Kefar Ma’as w stanowiącej wówczas brytyjski mandat Palestynie[1].

Przez trzydzieści lat służył w Siłach Obronnych Izraela. Ukończył politologię i historię na Uniwersytecie Telawiwskim[1]. Studiował także administrację biznesową na Massachusetts Institute of Technology oraz stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Harvarda[2]. Brał udział w wojnie sześciodniowej[3] oraz wojnie Jom Kipur[4].

W stopniu generalskim był szefem Centralnego Dowództwa (1981–1983), następnie kierował Północnym Dowództwem (1983–1986). Po odejściu z wojska w latach 1988–1992 kierował Żydowskim Funduszem Narodowym[1] oraz zasiadał w radzie dyrektorów Israel Military Industries[2].

W wyborach parlamentarnych w 1992 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu. W trzynastym Knesecie przewodniczył komisji spraw zagranicznych i obrony[1]. 27 listopada 1995 dołączył do utworzonego kilka dni wcześniej, po zabójstwie Icchaka Rabina, drugiego rządu Szimona Peresa jako wiceminister obrony w resorcie kierowanym przez samego premiera. Pozostał na stanowisku do końca kadencji rządu 18 sierpnia 1996[5]. W wyborach w 1996 uzyskał reelekcję, a w Knesecie czternastej kadencji zasiadał w komisji spraw zagranicznych i obrony oraz dwóch komisjach specjalnych. W kolejnych wyborach utracił miejsce w parlamencie[1]. W tym samym roku został prezesem Israel Aerospace Industries – izraelskiego przedsiębiorstwa produkującego samoloty[2].

Był autorem licznych artykułów prasowych[1] oraz autobiograficznej książki Yom Kippur War: These are My Brothers[6]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma troje dzieci[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Uri Or (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. a b c d General (res.) Ori Orr is appointed chairman of the board of Israel Aircraft Industries. iai.co.il. [dostęp 2017-06-13]. (ang.).
  3. Steven Pressfield: The Lion’s Gate: On the Front Lines of the Six Day War. Sentinel, Nowy Jork, s. 370.
  4. Four Former Israeli Generals Debate the Future of Syria. al-monitor.com. [dostęp 2017-06-13]. (ang.).
  5. Thirteenth Knesset: Government 26. knesset.gov.il. [dostęp 2017-06-13]. (ang.).
  6. Ori Orr. goodreads.com. [dostęp 2017-06-13]. (ang.).