Ulica Bernardyńska w Lublinie
| Śródmieście | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
550 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Poprzednie nazwy |
Jarosława Dąbrowskiego | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Lublina  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 51°14′44,5″N 22°33′57,9″E/51,245694 22,566083
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Bernardyńska w Lublinie – jedna z głównych ulic w Śródmieściu Lublina. Jej nazwa pochodzi od klasztoru Bernardynów znajdującego się w tamtym miejscu od końca XV wieku[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ulicę wytyczono na początku XIX wieku, gdzie wcześniej znajdowała się droga prowadząca na Żmigród. W 1904 droga została poszerzona poprzez wyburzenie części zabudowań bernardynek. Ostatecznie jej przebieg został uregulowany na początku XX wieku. Od 1906 w budynku pod nrem 14 działa Szkoła Handlowa Vetterów, dawniej jedna z najbardziej prestiżowych placówek edukacyjnych w Lublinie. W latach 1951–1990 ulica nosiła nazwę Jarosława Dąbrowskiego. Po upadku Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przywrócono jej poprzednią nazwę.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Ulica przebiega z północnego zachodu na południowy wschód. W całości znajduje się w dzielnicy Śródmieście. Posiada po jednym pasie ruchu w każdą stronę. Ulica ma kilkunastoprocentowy spadek w kierunku południowym. Rozpoczyna się od ul. Koziej jako kontynuacja ul. Gilasa przy pałacu Parysów. Dalej wpada do niej plac Wolności, a nawierzchnia jest już bitumiczna, za 230 m odchodzi od niej z lewej strony uliczka Żmigród, a za kolejne 60 m uliczka Miedziana. Następnie ulica wpada do ul. Zamojskiej, wcześniej krzyżując się także z ul. Wyszyńskiego. Jadący Bernardyńską muszą ustąpić pierwszeństwa tym, którzy poruszają się Wyszyńskiego.
Zabytki i otoczenie
[edytuj | edytuj kod]Przy ulicy znajduje się zwarta zabudowa miejska. Z racji położenia w centrum znajduje się przy niej wiele zabytkowych obiektów[2]. Najważniejsze zabytki:
- Pałac Parysów
- Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła (berdnardynów)
- Kościół św. Piotra Apostoła (jezuitów)
- Pałac Sobieskich, b. siedziba KC PPR[3], później Politechnika Lubelska
- Fabryka wyrobów miedzianych Alberta Plagego
- Szkoła Vetterów
Komunikacja miejska
[edytuj | edytuj kod]Ulicą kursuje wiele autobusów i trolejbus na całej długości komunikacji miejskiej. Jednak nad ulicą nie zawieszono trakcji dla trolejbusów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anna Wójtowicz: Ulica Bernardyńska w Lublinie – historia ulicy. Teatr NN. [dostęp 2021-07-06]. (pol.).
- ↑ Maria Ronikierowa: Ilustrowany przewodnik po Lublinie. Lublin: ydawnictwo na korzyść Domu Zarobkowego, 1992.
- ↑ Lech Kowalski: Tajna historia Biura Ochrony Rządu. Bodyguardzi i janczarzy PRL-u, Fronda Warszawa 2021