Typ widmowy T
Typ widmowy T – typ widmowy obejmujący brązowe karły o temperaturze powierzchni pomiędzy 700 a 1300 K (tzw. „karły metanowe”). Obiekty te większość energii emitują w podczerwieni, wypromieniowując ciepło zgromadzone w pierwszych kilku milionach lat życia.
Charakterystyka widmowa
[edytuj | edytuj kod]Brązowe karły typu widmowego T klasyfikuje się według cech widma w bliskiej podczerwieni. Dominują w nim linie widmowe metanu, widoczne są linie metali alkalicznych i wody; w porównaniu z gorętszymi obiektami typu widmowego L spada intensywność linii wodorków metali, w szczególności CrH[1]. lit nie jest obserwowany w widmach karłów typu T, co jest prawdopodobnie spowodowane tworzeniem cząsteczek związków (LiCl, LiH i LiOH) przez ten metal[2].
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Wszystkie obiekty typu widmowego T mają niezwykle małą jasność, nie przekraczającą 10-5 L☉. Ich temperatura jest zbyt niska, by we wnętrzu mogła zachodzić synteza wodoru, zatem do tego typu należą wyłącznie brązowe karły[1]. To oznacza również, że masy tych obiektów nie mogą przekraczać ~0,08 M☉, masy granicznej dla syntezy wodoru. Brązowe karły mogą zacząć życie jako gorętsze obiekty typu M lub L, ale ze względu na brak wewnętrznego źródła ciepła ostygną, stając się obiektami typu T[3]. Równocześnie zachowują swoją jasność, dzięki zmniejszaniu ilości pyłu w ochładzającej się atmosferze, przez co energia z głębszych warstw karła może wydostać się w postaci promieniowania[2]. W późniejszym czasie stają się obiektami typu Y.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Reid i Hawley 2005 ↓, s. 46-66.
- ↑ a b Reid i Hawley 2005 ↓, s. 257-275.
- ↑ Reid i Hawley 2005 ↓, s. 369-375.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- I. Neill Reid, Suzanne L. Hawley: New Light on Dark Stars. Springer-Praxis, 2005. ISBN 3-540-25124-3. (ang.).