Przejdź do zawartości

Twierdzenie Borsuka-Ulama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Borsuka-Ulama o antypodach – twierdzenie topologiczne, które w swojej popularnonaukowej wersji mówi, że na powierzchni kuli ziemskiej istnieje para punktów antypodycznych, w których temperatura i ciśnienie są takie same.

Według Matouška[1] ogólne sformułowanie twierdzenia pojawia się po raz pierwszy w pracy Łazara Lusternika i Lwa Sznirelmana z 1930 roku[2]. Samo twierdzenie nosi jednak nazwisko Karola Borsuka, który jako pierwszy podał jego dowód w pracy opublikowanej w Fundamenta Mathematicae z 1933 roku[3], gdzie przypisuje on autorstwo tezy Stanisławowi Ulamowi.

Twierdzenie

[edytuj | edytuj kod]

Niech oznacza -wymiarową sferę (jednostkową) przestrzeni euklidesowej Dla dowolnej funkcji ciągłej

istnieje (co najmniej jeden) taki punkt że

Równoważne sformułowania[4]

[edytuj | edytuj kod]

Istnieje kilka faktów topologicznych równoważnych twierdzeniu Borsuka-Ulama. Sformułowania te są pożyteczne przy dowodzeniu twierdzenia Borsuka-Ulama.

1) Twierdzenie Borsuka-Ulama w sformułowaniu danym powyżej. .

2) Jeśli ciągła funkcja jest nieparzysta (czyli spełnia tożsamość , to posiada punkt dla którego

3) Nie istnieje ciągłe, nieparzyste przekształcenie (dla ).

4) Nie istnieje ciągłe, nieparzyste odwzorowanie , którego zbiorem wartości jest cała sfera ..

Dowód

[edytuj | edytuj kod]

Przy użyciu kohomologii

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie ciągłym i nieparzystym odwzorowaniem.

Przechodząc do topologii ilorazowej zadanej relacją: dzięki nieparzystości dostaniemy ciągłe odwzorowanie: gdzie oznacza n-wymiarową, rzeczywistą przestrzeń rzutową. Z twierdzenia Hurewicza indukuje to homomorfizm pierścieni kohomologii ze współczynnikami z ciała

który na przybiera wartość ale: a To daje sprzeczność.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matoušek 2003 ↓, s. 25.
  2. Łazar Lusternik, Lew Sznirelman, Topological methods in variational problems, Moskwa, 1930.
  3. Karol Borsuk: Drei Sätze über die n-dimensionale euklidische Sphäre. Warszawa: Fundamenta Mathematicae 20, 1933, s. 177–190.
  4. Shreejit Bandyopadhyay, The Borsuk-Ulam theoremA Combinatorial Proof, 2015.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]