Przejdź do zawartości

Trond Sollied

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trond Sollied
Pełne imię i nazwisko

Trond Johan Sollied

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1959
Mo i Rana

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1981 Mo IL
1982–1984 Vålerenga Fotball 63 (9)
1985–1991 Rosenborg BK 133 (12)
1992–1993 FK Bodø/Glimt 66 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987 Norwegia olimp. 6 (0)
1985–1987  Norwegia 9 (1)
W sumie: 15 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1996 FK Bodø/Glimt
1998 Rosenborg BK
1999–2000 KAA Gent
2000–2005 Club Brugge
2005–2006 Olympiakos SFP
2007–2008 KAA Gent
2008–2009 SC Heerenveen
2010 Al-Ahli Dżudda
2011 Lierse SK
2011–2012 KAA Gent
2013 Elazığspor
2018–2019 KSC Lokeren
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Trond Johan Sollied (ur. 29 kwietnia 1959 w Mo i Rana) – norweski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy. W reprezentacji Norwegii rozegrał 9 meczów i strzelił 1 gola.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Sollied rozpoczął w klubie Mo IL. Grał w nim od 1976 do 1981 roku. W 1982 roku przeszedł do Vålerenga Fotball, w której zadebiutował w pierwszej lidze norweskiej. W 1983 roku wywalczył z Vålerengą swój pierwszy w karierze tytuł mistrzowski, a w 1984 roku obronił go. W Vålerendze grał do końca 1984 roku.

Na początku 1985 roku Sollied odszedł do Rosenborga Trondheim. W 1985 roku wywalczył z Rosenborgiem mistrzostwo kraju, a po tytuł mistrzowski z tym klubem sięgał także w 1988 i 1990 roku. W latach 1989 i 1991 zdobywał z Rosenborgiem wicemistrzostwo kraju. Wraz z Rosenborgiem dwukrotnie zdobywał też Puchar Norwegii (1988, 1990).

W 1992 roku Sollied przeszedł do FK Bodø/Glimt. W 1993 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo kraju oraz Puchar Norwegii. W 1994 roku jako gracz tego klubu zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Norwegii Sollied zadebiutował 22 maja 1985 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu ze Szwecją. W kadrze narodowej od 1985 do 1987 rozegrał 9 meczów i strzelił 1 gola, 5 czerwca 1985, w sparingu z Walią (4:2). Grał także w olimpijskiej reprezentacji Norwegii.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Sollied został trenerem. W 1992 roku został grającym trenerem FK Bodø/Glimt. W 1992 roku awansował z nim z drugiej ligi do Tippeligaen, a w 1993 roku wywalczył wicemistrzostwo Norwegii oraz zdobył Puchar Norwegii. W Bodø/Glimt pracował do 1996 roku. W 1997 roku przeszedł do Rosenborga Trondheim, gdzie był asystentem Nilsa Arne Eggena, a w 1998 roku został samodzielnym szkoleniowcem tego klubu. Wraz z Rosenborgiem wywalczył w 1998 roku mistrzostwo kraju.

W 1999 roku Sollied wyjechał do Belgii, a jego pierwszym klubem w tym kraju, który prowadził, był KAA Gent. W 2000 roku odszedł z Gent do Club Brugge. Pracował w nim przez 5 sezonów i w tym okresie doprowadził Brugge do wywalczenia dwóch mistrzostw Belgii (2003, 2005), dwóch Pucharów Belgii (2002, 2004) i dwóch Superpucharów Belgii (2002, 2004).

W 2005 roku Sollied został trenerem greckiego Olympiakosu Pireus. Na tym stanowisku zastąpił wówczas Serba Dušana Bajevicia. W sezonie 2005/2006 doprowadził Olympiakos do wywalczenia mistrzostwa Grecji, a także zdobycia Pucharu Grecji. W grudniu 2006 został jednak zwolniony z Olympiakosu na skutek słabych wyników w Lidze Mistrzów. Został zastąpiony przez Takisa Lemonisa.

W 2007 roku Sollied wrócił do Belgii i ponownie został trenerem KAA Gent. Następnie w sezonie 2008/2009 prowadził holenderski SC Heerenveen. W 2010 roku prowadził saudyjski Al-Ahli Dżudda, a w 2011 roku został trenerem belgijskiego Lierse SK.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]