Towarzystwo Literacko-Słowiańskie
Towarzystwo Literacko-Słowiańskie — towarzystwo działające w latach 1836–1886, założone na Uniwersytecie Wrocławskim z zadaniem badań i kultywacji języków oraz literatur słowiańskich[1]. Zgodnie ze statutem członkiem mógł być każdy student Uniwersytetu znający przynajmniej jeden język słowiański[1].
Zainicjowane 14 lipca 1836 w mieszkaniu Jana Evangelisty Purkyněgo razem z Teodorem T. Mateckim[2][3]. Władze uniwersyteckie delegowały kuratora, który sprawował nadzór nad Towarzystwem[2]. Pierwszym został Purkyně, następnie dwukrotnie Ludwig Anton Gitzler (1855–1860, 1867–1868), Wojciech Cybulski (1860–1867) i Władysław Nehring (1868–1886)[1][2]. Wśród bardziej znanych członków towarzystwa byli: Jan Kasprowicz, Adam Asnyk, Konstanty Damrot, Norbert Bonczyk, Florian Ceynowa i Heliodor Święcicki. Łącznie miało 907 członków[1][2].
W latach 1869 i 1886 ukazały się 2 numery pisma „Znicz”, a w 50. rocznicę „Pamiętnik Tow. Literacko-Słowiańskiego” z zestawieniem odczytów wygłoszonych przez 50 lat[1].
Pruskie ministerstwo oświaty rozwiązało towarzystwo 1 czerwca 1886 w ramach likwidacji polskich uniwersyteckich organizacji studenckich[3]. Formalnym pretekstem decyzji był zarzut angażowania się politycznego tych stowarzyszeń. W efekcie rozwiązania skonfiskowano także kilkutysięczną bibliotekę Towarzystwa[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ a b c d Zygmunt Antkowiak: Wrocław od A do Z. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1997, s. 425. ISBN 83-04-03723-8.
- ↑ a b Gelles 1996 ↓, s. 47.
- ↑ Gelles 1996 ↓, s. 56.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Elżbieta Achremowicz, Tadeusz Żabski, 1973. Towarzystwo Literacko-Słowiańskie we Wrocławiu. Wydawca: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
- Marek Cetwiński: Historia Wrocławia w datach. Romuald Gelles (red.) i inni. Wrocław: TMW Wratislawia, 1996.