Tour de France 2001
| |||
Trasa Tour de France 2001 | |||
Data | |||
---|---|---|---|
Etapów |
20 (21) | ||
Dystans |
3455 km | ||
Czas zwycięzcy |
86 h 17' 28" | ||
Zgłoszenia |
189 kolarzy | ||
Ukończyło wyścig |
144 kolarzy | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce |
Lance Armstrong (anulowane) | ||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Pozostałe klasyfikacje | |||
Górska | |||
Punktowa | |||
Młodzieżowa | |||
Najaktywniejszych | |||
Drużynowa | |||
Strona internetowa |
88. Tour de France rozpoczął się 7 lipca w Dunkierce, a zakończył się 29 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów, w tym 12 etapów płaskich, 1 etapu pagórkowatego, 4 etapów górskich i 4 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3455 km.
Klasyfikacje
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikację generalną wygrał po raz trzeci z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Niemca Jana Ullricha i Hiszpana Josebę Belokiego. Niemiec Erik Zabel wygrał klasyfikację punktową, Francuz Laurent Jalabert wygrał klasyfikację górską, a Hiszpan Óscar Sevilla był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Zabel wygrał klasyfikację punktową szósty raz z rzędu. Najaktywniejszym kolarzem został Laurent Jalabert[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była hiszpańska drużyna Kelme.
Doping
[edytuj | edytuj kod]Już podczas pierwszego etapu testu antydopingowego nie przeszedł Hiszpan Txema del Olmo. W jego krwi wykryto erytropoetynę (EPO)[2].
W 2007 roku do stosowania między innymi EPO w czasach swoich startów w ekipie ONCE (2001-2003) przyznał się Niemiec Jörg Jaksche[3]. Zwycięzca klasyfikacji punktowej, Erik Zabel, także stosował doping, do czego przyznał się w 2013 roku[4].
W 2012 roku Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[5]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[6]. Mimo to jeden z najpoważniejszych rywali Amerykanina, Jan Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[7].
Drużyny
[edytuj | edytuj kod]W tej edycji TdF wzięły udział 21[8] drużyny:
|
|
|
Etapy
[edytuj | edytuj kod]Liderzy klasyfikacji po etapach
[edytuj | edytuj kod]Etap | Zwycięzca | Klasyfikacja generalna |
Klasyfikacja punktowa |
Klasyfikacja górska |
Klasyfikacja młodzieżowa |
Klasyfikacja drużynowa |
---|---|---|---|---|---|---|
P | Christophe Moreau | Christophe Moreau | Christophe Moreau | brak | Florent Brard | Festina |
1 | Erik Zabel | Erik Zabel | Jacky Durand | |||
2 | Marc Wauters | Marc Wauters | Jaan Kirsipuu | Robert Hunter | Crédit Agricole | |
3 | Erik Zabel | Stuart O’Grady | Erik Zabel | Benoît Salmon | Florent Brard | |
4 | Laurent Jalabert | Patrice Halgand | ||||
5 | Crédit Agricole | Jörg Jaksche | ||||
6 | Jaan Kirsipuu | |||||
7 | Laurent Jalabert | Jens Voigt | ||||
8 | Erik Dekker | Stuart O’Grady | Stuart O’Grady | Rabobank | ||
9 | Siergiej Iwanow | |||||
10 | François Simon | Laurent Roux | Óscar Sevilla | |||
11 | ||||||
12 | Félix Cárdenas | |||||
13 | Laurent Jalabert | Kelme | ||||
14 | Roberto Laiseka | |||||
15 | Rik Verbrugghe | |||||
16 | Jens Voigt | |||||
17 | Serge Baguet | |||||
18 | ||||||
19 | Erik Zabel | |||||
20 | Ján Svorada | Erik Zabel | ||||
Klasyfikacja końcowa | Erik Zabel | Laurent Jalabert | Óscar Sevilla | Kelme |
- Podczas 1. etapu Christophe Moreau nosił żółtą koszulkę, a Igor González de Galdeano, drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.
- Podczas 9. i 10. etapu Stuart O’Grady nosił żółtą koszulkę, a Erik Zabel drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.
Klasyfikacje końcowe
[edytuj | edytuj kod]Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
---|---|---|---|
1. | |
||
2. | Jan Ullrich | Telekom | 6' 44" |
3. | Joseba Beloki | ONCE | 9' 05" |
4. | Andriej Kiwilew | Cofidis | 9' 53" |
5. | Igor González de Galdeano | ONCE | 13' 28" |
6. | François Simon | Bonjour | 17' 22" |
7. | Óscar Sevilla | Kelme | 18' 30" |
8. | Santiago Botero | Kelme | 20' 55" |
9. | Marcos Serrano | ONCE | 21' 45" |
10. | Michael Boogerd | Rabobank | 22' 38" |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Erik Zabel | Telekom | 252 |
2. | Stuart O’Grady | Crédit Agricole | 244 |
3. | Damien Nazon | Bonjour | 169 |
4. | Alessandro Petacchi | Fassa Bortolo | 148 |
5. | Sven Teutenberg | Festina | 141 |
Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Laurent Jalabert | CSC-Tiscali | 258 |
2. | Jan Ullrich | Telekom | 211 |
3. | Laurent Roux | Jean Delatour | 200 |
4. | |
||
5. | Stefano Garzelli | Mapei | 164 |
Klasyfikacja młodzieżowa
[edytuj | edytuj kod]Pozycja | Zawodnik | Drużyna | Czas |
---|---|---|---|
1. | Óscar Sevilla | Kelme | 86 h 35' 58" |
2. | Francisco Mancebo | Banesto | 10' 03" |
3. | Jörg Jaksche | ONCE | 47' 32" |
4. | Dienis Mieńszow | Banesto | 1 h 13' 20" |
5. | Marco Pinotti | Lampre | 1 h 15' 59" |
Klasyfikacja drużynowa
[edytuj | edytuj kod]Pozycja | Drużyna | Czas |
---|---|---|
1. | Kelme | 259 h 14' 44" |
2. | ONCE | 4' 59" |
3. | Telekom | 41' 06" |
4. | Bonjour | 41' 49" |
5. | Rabobank | 51' 53" |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
- ↑ Doping bei der Tour de France 1947 - heute (niem.)
- ↑ Jörg Jaksche: Doping, hypocrisy and a dog called Bella (ang.)
- ↑ Zabel admits to doping from 1996 to 2003 (ang.)
- ↑ Lance Armstrong Receives Lifetime Ban And Disqualification Of Competitive Results For Doping Violations Stemming From His Involvement In The United States Postal Service Pro-Cycling Team Doping Conspiracy (ang.)
- ↑ Lance Armstrong comes clean (ang.)
- ↑ Jan Ullrich supports Lance (ang.)
- ↑ Les équipes du Tour de France 2001 (fr.)