Przejdź do zawartości

Tomasz Mycan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Mycan
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1977
Lubin

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1995

Zespół artystyczny
Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu

Tomasz Mycan (ur. 5 sierpnia 1977 w Lubinie[1]) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Już w szkole podstawowej myślał o aktorstwie[2]. W 1995, gdy kończył legnickie Technikum Elektryczno-Energetyczne, pojawiła się szansa, by zadebiutować na profesjonalnej scenie Centrum Sztuki – Teatrze Dramatycznym w Legnicy za dyrekcji Jacka Głomba[2]. W wieku osiemnastu lat był statystą w widowisku plenerowym Trzej muszkieterowie Głomba i przedstawieniu Narkotyki Witkacego w reż. Pawła Kamzy[2]. Uczestniczył także w projektach aktorskich realizowanych przy „Gońcu Teatralnym” Macieja Nowaka[2].

Kariera sceniczna

[edytuj | edytuj kod]

W maju 2002, gdy kończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii PWST, przyjął propozycję Andrzeja Bubienia, ówczesnego dyrektora artystycznego i reżysera Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu, zastąpienia Radosława Garncarka, który miał wypadek, w roli Zbyszka Dulskiego w Moralności pani Dulskiej Zapolskiej[3] z udziałem Niko Niakasa. Po studiach związał się z toruńskim Teatrem im. Horzycy, w którym wystąpił m.in. jako Laertes w Hamlecie (2008) Szekspira w reż. Małgorzaty Bogajewskiej, Gombrowicz w Minach polskich (2014) w reż. Mikołaja Grabowskiego, Kuno von Lichtenstein i Zygfryd de Löwe w Krzyżakach (2016) Sienkiewicza w reż. Michała Kotańskiego, Tomasz i Sævar w Reykjavík ’74 (2016) czy Edek w Tangu (2017) Mrożka w reż. Piotra Ratajczaka. W 2018 wcielił się w tytułową postać Hamleta w tragedii szekspirowskiej w reż. Pawła Paszty[4].

Uczestniczył również w cyklicznych spotkaniach z poezją „Z zadyszki poetyckiej”, gdzie toruńscy aktorzy interpretują poezje oraz cyklicznych próbach czytanych, podczas których prezentowana jest współczesna dramaturgia.

W 2007, z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, otrzymał Nagrodę Urzędu Marszałkowskiego za zasługi w rozwoju scen teatralnych w regionie[5]. W 2008, na VII Festiwalu Prapremier, zdobył nagrodę Werdyktu Młodych w kategorii JAJCO, czyli za pierwszoplanową rolę męską jako Abelard w spektaklu In extremis. Historia Abelarda i Heloizy w reż. Iwony Kempy[5]. W 2009 przyznano mu Wilam Publiczności za kreację Mortimera w Marii Stuart Friedricha Schillera i rolę Abelarda w In extremis[5]. W 2012 został uhonorowany Nagrodą Wilama dla najpopularniejszego aktora toruńskiego i nagrodą Urzędu Marszałkowskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru[6]. W styczniu 2022 związał się z Teatrem Nowym w Poznaniu[7].

Kariera ekranowa

[edytuj | edytuj kod]

Na dużym i małym ekranie debiutował rolą „Szprychy”, człowieka Starewicza (Krzysztof Kolberger) w filmie sensacyjnym Wojciecha Wójcika Sfora: Bez litości (2002) oraz czterech odcinkach serialu Sfora (2002). W operze mydlanej Polsat Pierwsza miłość (2006–2007) wystąpił jako Mateusz Kaczkowski, instruktor judo na kursie, w którym uczestniczyła także Kinga Żukowska (Aleksandra Zienkiewicz). Był też bohaterem kina autorskiego w filmach krótkometrażowych: Ostatnia stacja (2005) i Snufit (2013) Marcela Woźniaka.

W telenoweli TVP2 Barwy szczęścia (2009–2016) zagrał postać homoseksualnego Macieja Kołodziejskiegoe, partnera Władka Cieślaka (Przemysław Stippa)[8]. Zniknął z produkcji po tym, gdy scenarzyści zrezygnowali z wątku Maćka[9]. Został obsadzony w roli młodego żeglarza w komedii Macieja Pisarka Dżej Dżej (2014).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2019, w wywiadzie dla dwumiesięcznika „Replika” dokonał publicznego coming outu[10][11].

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Autor Rola Reżyser Teatr
2002 Czarodziejskie krzesiwo według Hansa Christiana Andersena Jerzy Bielunas Teatr Telewizji
Moralność pani Dulskiej Gabriela Zapolska Zbyszko Dulski Andrzej Bubień Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu
Franciszek Villon na dworcu… według François Villona, Marta Stebnicka
2003 Kopciuszek Jan Brzechwa Królewicz Wiesław Komasa
Woyzeck Georg Buchner Podoficer Iwona Kempa
Marat/Sade Peter Weiss Jacques Roux Andrzej Bubień jako Jacques Roux
2004 Ślub Witold Gombrowicz Władzio (Przyjaciel i Dworzanin) Elmo Nüganen
2005 Niebieski niebieski niebieski Zoltán Egressy paniera Iwona Kempa
Ja według Iwana Wyrypajewa Wiktor Ryżakow
Komediant Thomas Bernhard (reż. Ferruccio Michał Kotański
2006 Sen nocy letniej William Shakespeare Demetriusz Paweł Łysak
Plaża Peter Asmussen Verner Iwona Kempa
Opera żebracza John Gay Robin zespół
2007 Niestworzona historia albo Ostatni tatuś Michał Walczak miś Azor Gabriel Gietzky
2008 Maria Stuart Friedrich Schiller Mortimer Grzegorz Wiśniewski
In extremis. Historia Abelarda i Heloizy Howard Brenton Abelard Iwona Kempa
Hamlet William Shakespeare Laertes Małgorzata Bogajewska
Dostoevsky-trip Władimir Sorokin Mężczyzna 3, Hipolit Wasilij Sienin
2009 Eine kleine Nachtmusik Silke Hassler Brat, Młody mężczyzna, Alpinista, Młodszy klient Paweł Szkotak
Dzika kaczka Henrik Ibsen Gregers Werle Agnieszka Lipiec-Wróblewska
2010 Człowiek z Bogiem w szafie Michał Walczak Policjant Piotr Kruszczyński
Zimowe ceremonie Hanoch Levin Lichtenstein Iwona Kempa
Śnieg Stanisław Ignacy Witkiewicz Wojciech Pęcherzewicz/Ryszard Korbo Grzegorz Wiśniewski
2011 Gody życia Stanisław Przybyszewski Janota Iwona Kempa
Dziady. Transformacje Adam Mickiewicz Jacek Jabrzyk
Ofelie Jolanta Janiczak Francis Scott Fitzgerald Wiktor Rubin
2012 Porucznik z Inishmore Martin McDonagh Padraic Anna Nowicka
O miłości Lars Norén E Iwona Kempa
Koncert życzeń. Krótka historia polskiej muzyki rozrywkowej program składany/kabaretowo-rewiowy
Klara IzaBéla Kuna Stół Klary Piotr Kruszczyński
2013 Body Art Igor Bauersima, Réjane Desvignes Fred Ana Nowicka
Pippi Pończoszanka Astrid Lindgren Dyrektor cyrku, Kapitan Pończocha Adam Biernacki
Witaj, Dora Lukas Bärfuss Elegancki mężczyzna Krzysztof Rekowski
2014 Rosencrantz i Guildenstern nie żyją Tom Stoppard Guildenstern Cezary Iber
Mizantrop Molier Klitander Norbert Rakowski
Miny polskie Gombrowicz Mikołaj Grabowski
2015 Kansas Marcin Wierzchowski Chris Butterding (wideo) Marcin Wierzchowski
Noc w Kosmosie Michał Chludziński, Łukasz Czuj Antek Pociecha Łukasz Czuj
Bramy raju Jerzy Andrzejewski Spowiednik Krzysztof Rekowski
2016 Nieskończona historia Artur Pałyga Adam Małgorzata Warsicka
Krzyżacy Kuno von Liechtenstein / Zygfryd de Löwe Henryk Sienkiewicz Michał Kotański
Reykjavík '74 Marta Sokołowska Tomasz / Sævar Katarzyna Kalwat
Dwanaście miesięcy Samuił Marszak Główny ogrodnik, Sierpień Bartosz Zaczykiewicz
2017 Tango Sławomir Mrożek Edek Piotr Ratajczak
2018 Mulholland Drive David Lynch Adam Katarzyna Trzaska, Edyta Wróblewska, Maciej Marczewski ...
Edyp tyran Sofokles Kreon Wojtek Klemm
Natan mędrzec Gotthold Ephraim Lessing Saladyn Piotr Kurzawa
Hamlet William Shakespeare Hamlet Paweł Paszta
2019 Aktorzy prowincjonalni wg scenariusza filmowego Agnieszki Holland i Witolda Zatorskiego Tomek Damian Josef Neć

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
2002 Sfora: Bez litości „Szprycha”, człowiek Starewicza Wojciech Wójcik
2004 Ostatnia stacja (film krótkometrażowy) Tomasz Piech
2005 Stacja Mirsk (film krótkometrażowy) książę Robert Wrzosek
2013 Snufit (film krótkometrażowy) Marcel Woźniak
2014 Dżej Dżej młody żeglarz Maciej Pisarek

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola uwagi
2002 Sfora „Szprycha”, człowiek Starewicza odc. 1, 2, 3, 4
2005 Na Wspólnej Witek, kolega Grzegorza odc. 411
Warto kochać
2008 Na Wspólnej fotograf odc. 970
2009 Pierwsza miłość Mateusz Kaczorowski
2009–2016 Barwy szczęścia Maciej Kołodziejski
2013 Komisarz Alex Jarosław Król odc. 44
2016 Przyjaciółki Artur odc. 96
2017 Na dobre i na złe Darek Gładysz odc. 690
2018 M jak miłość architekt współpracujący ze Starskim odc. 1351

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Artysta
2014 „Dziad” Maja Koman
2017 „Zanim to powiem” Anna Wyszkoni

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Tomasz Mycan (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-30]. (port.).
  2. a b c d Arkadiusz Stern (2012-04-14): To Tomasz Mycan!. „Musli Magazine”. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
  3. Grzegorz Giedrys (2017-05-27): Żeby ci się noga szczęśliwie powinęła na egzaminie. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
  4. Grzegorz Giedrys (2018-10-25): Tomasz Mycan jako Hamlet. Premiera w Teatrze Horzycy. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
  5. a b c Tomasz Mycan. Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-02)]. (pol.).
  6. Aktor znany z serialu „Barwy szczęścia” ujawnił, że jest homoseksualistą. „Wprost”. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (pol.).
  7. Grzegorz Giedrys: Tomasz Mycan odszedł z Teatru Horzycy. W styczniu zasilił zespół Teatru Nowego w Poznaniu. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2022-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-05)]. (pol.).
  8. Robert Choiński (2019-07-31): Tomasz Mycan ujawnił, że jest gejem. Aktor z „Barw szczęścia” opowiedział o swoim związku z mężczyzną. „Gala”. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-31)]. (pol.).
  9. Tomasz Mycan, znany z serialu „Barwy szczęścia” dokonuje coming outu w wywiadzie dla „Repliki”. Onet.pl. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).
  10. Sergiusz Królak (2019-07-30): Tomasz Mycan z serialu „Barwy szczęścia”: jestem gejem. Plejada.pl. [dostęp 2019-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-31)]. (pol.).
  11. Aktor serialu „Barwy szczęścia” dokonał coming outu!. queer.pl. [dostęp 2019-02-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-30)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]