Theresa Villiers
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1968 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawniczka |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
minister ds. Irlandii Północnej (2012–2016), minister środowiska, żywności i obszarów wiejskich (2019–2020) |
| Partia | |
Theresa Anne Villiers (ur. 5 marca 1968 w Londynie) – brytyjska polityk i prawniczka, w latach 1999–2005 deputowana do Parlamentu Europejskiego, posłanka do Izby Gmin (2005–2024), członkini gabinetów Davida Camerona i Borisa Johnsona.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształciła się we Francis Holland School, studiowała następnie prawo na University of Bristol i w Jesus College w Oksfordzie. Praktykowała w zawodzie prawnika, była też wykładowcą w londyńskim King’s College.
W 1999 i 2004 z ramienia Partii Konserwatywnej była wybierana do Parlamentu Europejskiego. Zasiadała w grupie chadeckiej, pracowała m.in. w Komisji Gospodarczej i Walutowej oraz Komisji Prawnej[1].
W wyborach krajowych w 2005 z ramienia torysów uzyskała mandat deputowanej do Izby Gmin w okręgu wyborczym Chipping Barnet, w związku z czym odeszła z PE. W 2007 została sekretarzem stanu ds. transportu w gabinecie cieni. W 2010 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję. Po utworzeniu rządu Davida Camerona weszła w jego skład jako minister stanu (wiceminister) w resorcie transportu[2]. W 2012 została awansowana na członka gabinetu i objęła kierownictwo resortu ds. Irlandii Północnej[3].
W 2015 po raz trzeci została wybrana do Izby Gmin, pozostając na dotychczasowym stanowisku rządowym. Zajmowała je do lipca 2016, kiedy to nowym premierem została Theresa May. W 2017 utrzymała mandat poselski na kolejną kadencję[4]. W lipcu 2019 nowy premier Boris Johnson mianował ją w swoim gabinecie ministrem środowiska, żywności i obszarów wiejskich[5]. W wyborach w tym samym roku ponownie uzyskała mandat deputowanej do niższej izby brytyjskiego parlamentu[6], pozostając na dotychczasowym stanowisku rządowym w drugim gabinecie dotychczasowego premiera. W lutym 2020 została odwołana z tej funkcji[7]. W wyborach parlamentarnych w 2024 nie uzyskała reelekcji[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2012-09-04].
- ↑ The Rt Hon Theresa Villiers MP. dft.gov.uk. [dostęp 2012-09-04]. (ang.).
- ↑ Cabinet reshuffle: Lansley replaced by Hunt in health job. bbc.co.uk, 4 września 2012. [dostęp 2012-09-04]. (ang.).
- ↑ Election results 2017: full list and map: Full constituency results. ft.com. [dostęp 2019-06-20]. (ang.).
- ↑ Who’s who in Boris Johnson’s first cabinet. theguardian.com, 24 lipca 2019. [dostęp 2019-07-24]. (ang.).
- ↑ David Hughes: Who is my MP? Here's who won in your constituency with the full UK general election 2019 results by area. inews.co.uk, 13 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-13]. (ang.).
- ↑ Lizzy Buchan: Theresa Villiers: Boris Johnson axes environment secretary in post-Brexit cabinet reshuffle. independent.co.uk, 13 lutego 2020. [dostęp 2020-07-02]. (ang.).
- ↑ Theresa Villiers sad to leave role following election defeat. barnetpost.co.uk, 11 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Theresa Villiers – strona prywatna. [dostęp 2019-12-17]. (ang.).
- Absolwenci University of Bristol
- Brytyjscy ministrowie
- Brytyjscy parlamentarzyści 2017–2019
- Brytyjscy parlamentarzyści 2015–2017
- Brytyjscy parlamentarzyści 2010–2015
- Brytyjscy parlamentarzyści 2005–2010
- Brytyjscy parlamentarzyści 2019–2024
- Brytyjscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Brytyjscy prawnicy
- Ludzie urodzeni w Londynie
- Politycy Partii Konserwatywnej (Wielka Brytania)
- Wykładowcy King’s College London
- Urodzeni w 1968