Przejdź do zawartości

The Miz

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Miz
Ilustracja
The Miz w marcu 2015
Imię i nazwisko

Michael Gregory Mizanin

Data i miejsce urodzenia

8 października 1980[1]
Parma[1][2]

Współmałżonek

Maryse Ouellet (od 2014)

Dzieci

1

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

The Calgary Kid[3][4]
Mike Mizanin
The Miz

Wzrost

1,88 m[5]

Masa ciała

100 kg[5]

Zapowiadany z

Calgary, Alberta, Kanada
(jako The Calgary Kid)
Cleveland, Ohio
(jako Mike Mizanin/The Miz)
Hollywood, Kalifornia
(jako The Miz)[5]

Trenerzy

Al Snow
Bill DeMott
Ultimate Pro Wrestling

Debiut

2003

Multimedia w Wikimedia Commons

Michael Gregory Mizanin (ur. 8 października 1980 w Parmie)[1] – amerykański wrestler, gwiazda reality show i aktor. Obecnie występuje w federacji WWE w brandzie RAW pod pseudonimem ringowym The Miz.

Mizanin po raz pierwszy osiągnął popularność jako członek obsady The Real World: Back to New York (2001) emitowanego przez MTV, a także jego następcy Real World/Road Rules Challenge. Wziął udział w czwartym sezonie WWE Tough Enough, w którym uczestnicy walczyli o możliwość podpisania kontraktu z WWE; zdobył drugie miejsce. Mizanin trenował i występował w federacjach niezależnych i szkółkach takich jak Ultimate Pro Wrestling (UPW), Deep South Wrestling (DSW) i Ohio Valley Wrestling (OVW).

W 2006 został wybrany prowadzącym corocznego konkursu WWE Diva Search, zaś pod koniec roku zaczął walczyć w głównym rosterze federacji. Rok później został przeniesiony do brandu ECW, w którym uformował drużynę z Johnem Morrisonem, z którym zdobył WWE Tag Team Championship, World Tag Team Championship oraz statuetki Slammy Awards za drużynę roku 2008. Po przeniesieniu do rosteru Raw dwukrotnie zdobył WWE United States Championship, raz zunifikowane tytuły tag-team oraz walizkę Money in the Bank. Po wykorzystaniu walizki w listopadzie 2010 stał się posiadaczem WWE Championship. Wystąpił w walce wieczoru WrestleManii XXVII, gdzie skutecznie obronił mistrzostwo w walce z Johnem Ceną. W karierze zdobył również osiem razy WWE Intercontinental Championship, dzięki czemu stał się dwudziestym piątym Triple Crown Championem i piątym Grand Slam Championem.

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Michael Mizanin urodził się i wychowywał w Parmie w Ohio, gdzie uczęszczał do Normandy High School i był kapitanem drużyn koszykarskich[1][2]. Oprócz tego był członkiem samorządu studenckiego. Uczęszczał do Miami University, w którym był członkiem bractwa studenckiego Theta Chi. Studiował biznes w Richard T. Farmer School of Business, po czym dołączył do składu reality show „The Real World” (2001)[6].

Kariera w telewizji

[edytuj | edytuj kod]

Mizanin porzucił naukę w college'u i wziął udział w dziesiątym sezonie (2001) reality show pt. The Real World[7][8]. Pojawił się w jego następcy, Real World/Road Rules Challenge[8] (w którym wystąpili uczestnicy Road Rules i The Real World), a także Battle of the Seasons[9], The Gauntlet[10], The Inferno[11], Battle of the Sexes 2[12] i The Inferno 2[13]. Nie licząc Battle of the Sexes 2, Mizanin przetrwał wszystkie wyzwania, między innymi wygrywając sezony Battle of the Seasons i The Inferno 2.

Po siedmioletniej przerwie od występów w The Real World/Road Rules Challenge, Mizanin powrócił do reality show 4 kwietnia 2012 jako prowadzący finału sezonu The Battle of the Exes. Był to pierwszy raz, w którym The Miz pojawił się w serii już jako gwiazda WWE[14]. Podczas kręcenia odcinków The Real World przed debiutem w WWE, Mizanin przedstawił swoje alter ego „The Miz”[1]. Wykreował postać wkurzonego i aroganckiego mężczyzny twierdząc, że taka postać będzie idealnie pasować w profesjonalnym wrestlingu[1].

W 2004 pojawił się w reality show Battle of the Network Reality Stars[8][15], gdzie jego drużyna ukończyła rywalizację na drugim miejscu. Mizanin był uczestnikiem specjalnego odcinka show Nieustraszeni[8][16]. Jego partnerką i byłą dziewczyną była Trishelle Cannatella, z którą wygrał dwie konkurencje. W kwietniu 2007 pojawił się w teleturnieju Identity, gdzie uczestnik John Kim miał poprawnie zidentyfikować wrestlera[17]. W 2008 gościnnie pojawił się w serialu Ghost Hunters Live[18]. Rok później wystąpił w dwóch odcinkach amerykańskiego teleturnieju Czy jesteś mądrzejszy od 5-klasisty?[19][20]. Wystąpił w odcinku programu Destroy Build Destroy z 3 marca 2010[21][22]. 5 października 2011 wystąpił w odcinku. 31 marca 2012, Miz przegrał z Big Showem o miano pierwszego „Slime Wrestling World Championa” podczas ceremonii Nickelodeon Kids’ Choice Awards. Tego samego roku pojawił się w jednym odcinku serialu Para królów emitowanym na Disney XD.

Kariera profesjonalnego wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

Ultimate Pro Wrestling (2003)

[edytuj | edytuj kod]

W celu pozostania profesjonalnym wrestlerem, Mizanin dołączył do federacji Ultimate Pro Wrestling (UPW), dzięki czemu umożliwiono mu treningi w szkółce Ultimate University[1]. Zadebiutował w ringu w 2003 jako The Miz[1]. Tego samego roku, Miz wziął udział w turnieju UPW Mat War’s, gdzie w finale przegrał z Tonym Stradlinem[1].

World Wrestling Entertainment / WWE

[edytuj | edytuj kod]

Tough Enough i występy w rozwojówkach (2004–2006)

[edytuj | edytuj kod]
The Miz zadebiutował w WWE jako członek programu Tough Enough

W październiku 2004, Mike Mizanin wziął udział w czwartym sezonie programu Tough Enough, w którym zwycięzca otrzymywał kontrakt z federacją World Wrestling Entertainment (WWE) oraz milion dolarów[1][23]. Pomimo przegrania w siłowaniu się na rękę, Mizanin dotarł do finałowej szóstki[24]. Na gali pay-per-view Armageddon, Mizanin zawalczył z resztą uczestników w „Dixie Dogfight” (boxing matchu). Żaden z uczestników nie znokautował rywala, wskutek czego wyzwanie wygrał Daniel Puder ze względu na reakcję publiki[25]. 16 grudnia 2004 podczas odcinka tygodniówki SmackDown!, Puder został ogłoszony zwycięzcą czwartego sezonu Tough Enoigh[26].

Pomimo przegranej w Tough Enough, WWE zainteresowało się Mizaninem i ostatecznie otrzymał kontrakt rozwojowy z federacją[1]. Został wysłany na treningi do federacji rozwojowej Deep South Wrestling (DSW), gdzie trenował z Billem DeMottem[1]. W lipcu 2005 dwa razy zawalczył w dark matchach dla WWE, gdzie w obu wraz z Mattem Cappotellim zawalczył z The Highlanders (Robbiem i Rorym McAllisterem). 1 grudnia 2005, Mizanin pokonał Mike’a Knoxa w finale turnieju wyłaniającego inauguracyjnego posiadacza Deep South Heavyweight Championship[1][27]. Kontynuował współpracę z Mattem Capotellim i występował z nim do czasu, kiedy przeniesiono go do Ohio Valley Wrestling (OVW) i wykryto guza mózgu[28].

3 stycznia 2006 zostało poinformowane, że Mizanin został przeniesiony do OVW. Dwa tygodnie później podczas tygodniówki OVW TV zadebiutował w charakterze The Miza i poprowadził segment Miz TV[1]. Pod koniec stycznia zawalczył w jego pierwszej singlowej walce w OVW, lecz przegrał z René Dupréem przez wyliczenie pozaringowe[29]. 8 lutego 2006 podczas nagrań OVW TV, Miz i Chris Cage zdobyli OVW Southern Tag Team Championship pokonując Cheta the Jetta i Setha Skyfire’a[1][30]. Mimo tego, 18 marca federacja zwolniła Cage’a[31], wskutek czego 19 marca Deuce Shade pokonał Miza w singles matchu i zdobył tytuły tag team dla tego drużyny The Untouchables (Deuce’a i Domino)[1][32].

Debiut w głównym rosterze (2006–2007)

[edytuj | edytuj kod]

7 marca 2006 na oficjalnej stronie WWE pojawił się filmik promujący debiut „The Miza” w brandzie SmackDown, zaś w kwietniu na tygodniówce SmackDown! emitowano winietki promujące jego postać[1][33]. Kiedy Mizanin miał zadebiutować 21 kwietnia 2006 podczas odcinka SmackDown! postanowiono utworzyć scenariusz, w którym Miz nie był wpuszczany na arenę przez Palmera Cannona, który powiedział mu, że jego debiut został anulowany[34].

The Miz ostatecznie zadebiutował 2 czerwca jako „prowadzący” SmackDown![35], gdzie ogłaszał planowane walki i podsycał reakcje publiczności. Do jego innych obowiązków zaliczano wywiady na zapleczu i prowadzenie konkursów bikini. W lipcu, Miz i Ashley Massaro stali się prowadzącymi corocznego konkursu WWE Diva Search, który prowadzono na tygodniówkach Raw i SmackDown![36][37][38].

Po zakończeniu konkursu Diva Search, The Miz powrócił ekskluzywnie do rosteru SmackDown! i w roli heela zadebiutował w ringu pokonując Tatankę[39]. Pomimo odniesienia pięciu zwycięstw[40][41][42], on i komentator Michael Cole określali Miza jako „niepokonanego”. W międzyczasie rozpoczął rywalizację ze zwyciężczynią Diva Search Laylą El, która kilkukrotnie wyśmiała „osiągnięcia” Miza[43][44], wskutek czego Miz pomógł Kristal pokonać ją w kilku walkach[45][46]. Ostatecznie rywalem Miza i Kristal stał się The Boogeyman, który prześladował parę na tygodniówkach SmackDown!. Boogeyman pokonał Miza i przerwał jego pasmo zwycięstw na grudniowej gali Armageddon[47].

Po krótkiej absencji w programach WWE, Miz powrócił na SmackDown! jako prowadzący segmentu ringowego Miz TV[48]. Po kilku nieudanych segmentach powrócił do występów w walkach[49][50]. 11 czerwca 2007 na Raw, Mizanin pokonał Snitsky’ego w walce dającej rosterowi SmackDown jednego nowego wrestlera, którym był Chris Masters[51][52]. Jako część draftu uzupełniającego z 2007, Miz został przeniesiony ze SmackDown! do rosteru ECW[53]. Przez pierwszych kilka tygodni emitowano filmiki Miz TV Crashes ECW[54][55], lecz ostatecznie zadebiutował w ringu 10 lipca podczas tygodniówki ECW, gdzie pokonał Nunzio[56].

W wakacje tego samego roku nakreślił swoją postać jako samozwańczy „chick magnet” (mężczyzny uwielbianego przez kobiety)[57]. Jego menedżerkami były Kelly Kelly, Layla i Brooke Adams[58]. Rozpoczął rywalizację z Balls Mahoneyem, który według scenariusza zakochał się w Kelly[59][60][61]. 2 października na tygodniówce ECW zostało wyjawione, że Miz był w posiadaniu kontraktów Kelly, Layli i Brooke, dzięki czemu zakazywał spotkań z Mahoneyem; krótko potem zakończono mało popularny wśród fanów scenariusz[62]. Na gali Cyber Sunday został wybrany przez fanów jako przeciwnik CM Punka o ECW Championship, lecz przegrał pojedynek[63].

Współpraca z Johnem Morrisonem (2007–2009)

[edytuj | edytuj kod]
Od 2007 do 2009, Miz był posiadaczem WWE lub World Tag Team Champion będąc w drużynie z Johnem Morrisonem.

16 listopada na SmackDown, Miz i John Morrison pokonali Matta Hardy’ego i MVP o tytuły WWE Tag Team Championship, co dało Mizowi jego pierwszy tytuł w federacji[64][65]. W lutym 2008, Miz i Morrison zaczęli prowadzić serię filmików na stronie WWE pt. The Dirt Sheet, w których wyśmiewali innych wrestlerów oraz twarze popkultury[66]. Morrison i Miz wspólnie pisali scenariusz każdego odcinka The Dirt Sheet. Przez kolejne miesiące skutecznie bronili pasów, lecz stracili je na lipcowej gali The Great American Bash, gdzie Fatal 4-way tag-team matchu wygrali Curt Hawkins i Zack Ryder (Hawkins przypiął Jessego)[67]. Miz i Morrison rozpoczęli rywalizację z Cryme Tyme (Shadem Gaspardem i JTGm), którzy również prowadzili swoje show Word Up. Zostali wyznaczeni do walki ze sobą przez fanów na gali Cyber Sunday, gdzie Miz i Morrison pokonali rywali[68]. 13 grudnia 2008 podczas gali typu house show, Miz i Morrison pokonali Kofiego Kingstona i CM Punka zdobywając World Tag Team Championship[69]. Na początku 2009 dołączono ich do rywalizacji z The Colóns (Carlito i Primo), którzy posiadali WWE Tag Team Championship. W dark matchu na WrestleManii XXV, Miz i Morrison stracili swoje tytuły na rzecz The Colóns, którzy zunifikowali obydwa tytuły dywizji tag-team[70]. 13 kwietnia na Raw, The Miz przegrał pojedynek z Kofim Kingstonem, wskutek czego roster Raw otrzymał jednego wrestlera w drafcie. Nowym członkiem Raw stał się The Miz, który po walce zaatakował Morrisona i zakończył z nim współpracę[71].

Panowania mistrzowskie i ShoMiz (2009–2010)

[edytuj | edytuj kod]
Miz podczas rywalizacji z Johnem Ceną

Miz wyzwał Johna Cenę do walki z nim na tygodniówce Raw z 27 kwietnia, lecz ze względu na kontuzję Ceny, Miz ogłosił się zwycięzcą i kontynuował chełpienie się przez kolejne tygodnie. Cena pokonał go w singlowym pojedynku na gali The Bash[72]. 3 sierpnia na Raw, Miz ponownie przegrał z Ceną z dodatkowym warunkiem, że Miz nie będzie mógł się pojawić na arenie Staples Center (na której wyprodukowano Raw i galę SummerSlam)[73]. W następnym tygodniu wystąpił w masce jako „The Calgary Kid” i wygrał Contract on Pole match z Eugenem o kontrakt z federacją, po czym zdjął maskę. Podczas walki zaprezentował swój nowy finisher Skull-Crushing Finale. Po walce wygłosił przemowę, podczas której po raz pierwszy wygłosił catchphrase „Because I’m The Miz and I’m Awesome”[74].

17 sierpnia na Raw, The Miz zadebiutował w nowym stroju zapaśniczym i rozpoczął rywalizacje o WWE United States Championship[2][3]. Wyzwał United States Championa Kofiego Kingstona do walki, lecz przegrał z nim na galach Night of Champions, Breaking Point i Hell in a Cell[75][76][77]. Dobę później po Hell in a Cell na Raw, Miz otrzymał kolejny rewanż o mistrzostwo, gdzie w końcu pokonał Kingstona i zdobył tytuł, który był jego pierwszym singlowym mistrzostwem w federacji[78][79]. Na październikową galę Bragging Rights został ogłoszony pojedynek pomiędzy nim, a Intercontinental Championem Johnem Morrisonem, który pozostał w rosterze SmackDown[80]. Jako podłoże ich rywalizacji, 16 października na SmackDown obaj poprowadzili segment The Dirt Sheet, w którym Miz przyrównał ich do drużyny The Rockers, gdzie Miz określił siebie Shawnem Michaelsem drużyny, a Morrisona Martym Jannettym (Michaels osiągnął w karierze o wiele więcej sukcesów)[81]. Na gali Bragging Rights, Miz przypiął Morrisona i jako jedyny członek rosteru Raw wygrał pojedynek na gali[82]. Miesiąc później na gali Survivor Series, Miz i Morrison byli kapitanami swoich drużyn w 5-on-5 Survivor Series elimination matchu; pojedynek wygrała drużyna Miza (Sheamus i Drew McIntyre)[83].

The Miz jako posiadacz Unified WWE Tag Team Championship i WWE United States Championship na WrestleManii XXVI

Miz rozpoczął rok 2010 od rywalizacji z MVP[84], którego pokonał na gali Royal Rumble broniąc mistrzostwa. Mimo tego, MVP zrewanżował się Mizowi eliminując jego i siebie samego w Royal Rumble matchu[85]. W międzyczasie Miz zaczął współpracować z Big Showem, gdzie 8 lutego na tygodniówce Raw, duo pokonało D-Generation X (Triple H i Shawna Michaelsa) oraz The Straight Edge Society (CM Punka i Luke’a Gallowsa) o Unified WWE Tag Team Championship. Miz stał się pierwszym wrestlerem w historii WWE, który był w posiadaniu trzech mistrzostw (United States, World Tag Team i WWE Tag Team)[86][87][88].

Miz pojawił się w pierwszym sezonie tygodniówki NXT jako scenariuszowy mentor Daniela Bryana[89]. Na WrestleManii XXVI, Show i Miz pokonali Johna Morrisona i R-Trutha broniąc tytułów[90]. Podczas draftu mającego miejsce 26 kwietnia na Raw, ShoMiz straciło tytuły na rzecz The Hart Dynasty, kiedy to Tyson Kidd zmusił The Miza do odklepania po założeniu dźwigni Sharpshooter. Po walce, Big Show znokautował The Miza i tej samej nocy został przeniesiony do rosteru SmackDown, tym samym rozwiązując drużynę[91].

10 maja na Raw, Kidd pokonał The Miza w walce, dzięki której dowolny członek The Hart Dynasty mógł zawalczyć z Mizem o United States Championship; posiadacz mistrzostwa wybrał Breta Harta[92]. Tydzień później an Raw, Hart niespodziewanie pokonał The Miza o mistrzostwo pomimo interwencji Chrisa Jericho, Williama Regala i Vladimira Kozlova[93]. W międzyczasie w programach NXT, Miz rywalizował ze swoim podopiecznym Bryanem, który przeciwstawiał mu się w różnych sytuacjach. Kiedy Bryan został wyeliminowany z NXT podczas odcinka z 11 maja, tydzień później powrócił i zaatakował The Miza[94][95]. Miz powrócił w drugim sezonie jako mentor Alexa Rileya, który w porównaniu do Bryana bezproblemowo dogadywał się z Mizem[96][97]. 14 czerwca na odcinku Raw, Miz pokonał R-Trutha, Johna Morrisona i Zacka Rydera zdobywając po raz drugi United States Championship. Tego samego miesiąca skutecznie obronił mistrzostwo w walce z R-Truthem na gali Fatal 4-Way[98][99][100].

WWE Champion (2010–2011)

[edytuj | edytuj kod]
The Miz jako posiadacz WWE United States Championship i walizki Money in the Bank w sierpniu 2010

18 lipca na gali Money in the Bank, The Miz wygrał Money in the Bank ladder match o walizkę, która pozwalała mu zawalczyć o WWE Championship w dowolnym czasie[101]. Przez kolejne tygodnie, The Miz próbował wykorzystać walizkę na WWE Championie Sheamusie, lecz przeszkadzali mu w tym inni wrestlerzy[102][103]. Daniel Bryan powrócił do WWE na gali SummerSlam, gdzie zastąpił Miza w drużynie WWE, wskutek czego wściekły Miz go zaatakował[104]. W rezultacie rozpoczęła się rywalizacja, podczas której Miz stracił United States Championship na rzecz Bryana na gali Night of Champions[105]. W październiku pokonał Johna Cenę i stał się kapitanem drużyny Raw na galę Bragging Rights, lecz drużyna złożona z The Miza (z Alexem Rileyem), R-Trutha, Johna Morrisona, Santino Marelli, Sheamusa, CM Punka i Ezekiela Jacksona nie zdołała pokonać drużyny SmackDown[106].

The Miz (po prawej) z Alexem Rileyem na WrestleManii XXVII

22 listopada podczas odcinka Raw, po skutecznej obronie WWE Championship przez Randy’ego Ortona, Miz wykorzystał walizkę Money in the Bank i pokonał Ortona stając się nowym WWE Championem oraz pierwszym uczestnikiem Tough Enough wygrywającym ów tytuł[107][108]. Skutecznie obronił główny tytuł federacji pokonując Jerry’ego Lawlera w Tables, Ladders, and Chairs matchu podczas przyszłotygodniowego odcinka Raw, a także na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs pokonując Ortona w tables matchu po interwencji Alexa Rileya[109][110]. Podczas pierwszego odcinka Raw w 2011, Miz obronił WWE Championship w Falls Count Anywhere matchu z Morrisonem. W styczniu i lutym obronił mistrzostwo pokonując Ortona na gali Royal Rumble (po interwencji ze strony CM Punka) i Lawlera na gali Elimination Chamber[111][112]. Dobę po gali Elimination Chamber, Miz i Cena zostali połączeni w drużynę przez anonimowego generalnego menedżera Raw. Wspólnie zdobyli WWE Tag Team Championship pokonując The Corre (Justina Gabriela i Heatha Slatera), lecz byli mistrzowie od razu wykorzystali klauzulę rewanżową. Podczas rewanżu, Miz odwrócił się od Ceny i stracili tytuły tag team[113][114]. Było to najkrótsze panowanie w historii tytułu[115]. 3 kwietnia w walce wieczoru WrestleManii XXVII, The Miz pokonał Cenę po interwencji The Rocka, który zaatakował ich wspólnego rywala[116]. Na gali Extreme Rules, Cena pokonał Miza i Johna Morrisona w triple threat steel cage matchu[117]. Następnej nocy na tygodniówce Raw, Miz nie zdołał odzyskać WWE Championship kiedy to przegrał przez dyskwalifikację, a także został ponownie pokonany przez Cenę w „I Quit” matchu na gali Over the Limit[118][119].

23 maja podczas odcinka Raw, anonimowy generalny menedżer rosteru Raw ogłosił, że Miz już nie zawalczy więcej z Ceną o mistrzostwo. Miz obwinił za to Rileya, który nie pomógł wystarczająco odzyskać tytułu. Poniżony Riley zaatakował go, przez co stał się faworytem fanów po raz pierwszy w WWE. Tydzień później na Raw, Miz zaatakował Rileya podczas jego wywiadu z Michaelem Colem, lecz ostatecznie Riley odzyskał przewagę i Miz uciekł w stronę publiki. Na czerwcowej gali Capitol Punishment, Riley pokonał Miza w singlowym pojedynku. Riley odnosił kolejne zwycięstwa przez kolejne tygodnie. Podczas Money in the Bank ladder matchu na tytułowej gali, Miz odniósł scenariuszową kontuzję kolana i powrócił pod koniec pojedynku uniemożliwiając Reyowi Mysterio ściągnięcia wiszącej nad ringiem walizki. Następnej nocy na odcinku Raw, Miz dotarł do finału o zwakowany WWE Championship, gdzie w pierwszej rundzie pokonał byłego podopiecznego z NXT, Alexa Rileya. Tydzień później w finale przegrał z Reyem Mysterio[120]. Na gali SummerSlam, The Miz, R-Truth i Alberto Del Rio przegrali z Mysterio, Kofim Kingstonem i Johnem Morrisonem[121].

Awesome Truth (2011–2012)

[edytuj | edytuj kod]
W 2011, Miz przez krótko współpracował z R-Truthem jako drużyna Awesome Truth

22 sierpnia na odcinku Raw, Miz i R-Truth zaatakowali Santino Marellę przed jego walką. Wygłosili przemowę w ringu twierdząc, że w federacji panuje konspiracja blokująca ich przed występami w walkach wieczoru, po czym dodali, że sami znajdą sprawiedliwość[122] jako drużyna „The Awesome Truth”[123][124]. Tydzień później na Raw, R-Truth zainterweniował w walce Miza z CM Punkiem i wspólnie go zaatakowali. Na gali Night of Champions po tym, jak sędzia był rozproszony i nie odliczył przypięcia Miza, ten zaatakował go powodując ich dyskwalifikację w walce o WWE Tag Team Championship[125]. Wciąż chcąc się zemścić, obaj zaatakowali Triple H i CM Punka podczas no disqualification matchu będącym walką wieczoru gali[126]. Z powodu ich akcji, dobę później zostali zwolnieni z federacji przez Triple H[127][128]. Miz i Truth wtargnęli do klatki Hell in a Cell podczas tytułowej gali pay-per-view, gdzie zaatakowali Alberto Del Rio, CM Punka, Johna Cenę, sędziego pojedynku oraz kamerzystę. Do zamkniętej klatki próbował wejść cały roster WWE, lecz parę ostatecznie powstrzymała miejscowa policja[129]. 10 października na odcinku Raw, John Laurinaitis przywrócił ich obu do pracy. Na gali Vengenace, Miz i R-Truth pokonali CM Punka i Triple H w tag-team matchu po ataku ze strony Kevina Nasha. Tej samej nocy spowodowali porażkę Ceny w walce o WWE Championship z Del Rio[130]. 24 października na Raw, Awesome Truth zaatakowało Cenę i Zacka Rydera, zaś dwa tygodnie później pokonali ich w tag team matchu[131]. Na listopadowej gali Survivor Series ponieśli porażkę w walce z Ceną i powracającym do ringu The Rockiem[132]. 24 godziny później na poniedziałkowym Raw, Miz odwrócił się od R-Trutha obwiniając go za porażkę, po czym wykonał mu Skull Crushing Finale[133]. Zdecydowano się na taki scenariusz, by wypisać R-Trutha z programów ze względu na zawieszenie związane ze złamaniem zasad antydopingowych[134].

The Miz podczas nietelewizyjnej gali w 2011

28 listopada na odcinku Raw, Miz pokonał Morrisona w Falls Count Anywhere matchu po wykonaniu Skull Crushing Finale na rampie areny[135]. Tydzień później zakwalifikował się do Triple Threat Tables, Ladders, and Chairs matchu przeciwko Del Rio i Punkowi o tytuł na gali TLC; na gali pas obronił Punk[136][137]. Przez styczeń i luty następnego roku, Miz rywalizował z powracającym R-Truthem. Obaj wzięli udział w Elimination Chamber matchu o pas na tytułowej gali, lecz WWE Championship ponownie obronił Punk[138][139][140][141]. Miz wziął udział w 2012 Royal Rumble matchu, w którym przetrwał najdłużej (45 minut) i został wyeliminowany przez Big Showa[142].

Poszukując swojego miejsca w karcie WrestleManii XXVIII[143], Miz dołączył do drużyny Johna Laurinaitisa w 12-osobowym tag team matchu przeciwko drużynie Theodore’a Longa[144][145]. Miz dał zwycięstwo swojej drużynie poprzez przypięcie Zacka Rydera, który wcześniej został trafiony w krocze przez Eve Torres[146]. Na majowej gali Over the Limit, Miz nie zdołał wygrać Battle Royalu o WWE Intercontinental Championship, a także singlowej walki z Brodusem Clayem[147].

Intercontinental Champion (2012–2015)

[edytuj | edytuj kod]

Po dwumiesięcznej absencji, Miz powrócił na lipcowej gali Money in the Bank, gdzie wziął udział w 5-osobowym Money in the Bank ladder matchu wygranym przez Johna Cenę[148]. Podczas tysięcznego odcinka Raw, Miz pokonał Christiana zdobywając WWE Intercontinental Championship po raz pierwszy w karierze i stając się dwudziestym piątym Triple Crown Championem oraz piątym Grand Slam Championem[149]. Cztery dni później na tygodniówce SmackDown obronił tytuł w rewanżu[150]. Miz zdołał pokonać Reya Mysterio na gali SummerSlam[151], a także obronić mistrzostwo w Fatal 4-Way matchu w walce z Codym Rhodesem, Mysterio i Sin Carą na gali Night of Champions. Stracił tytuł w walce z Kofim Kingstonem podczas premierowego odcinka tygodniówki Main Event[152]. Nie zdołał odzyskać Intercontinental Championship w walce z Kingstonem na gali Hell in a Cell i 6 listopada na SmackDown[153][154].

Po porażce z Kingstonem, Miz rozpoczął przemianę postaci w face’a poprzez dołączenie do drużyny Micka Foleya na galę Survivor Series[155][156]. Wyeliminował Wade’a Barretta, lecz sam został wyeliminowany przez Alberto Del Rio; pojedynek wygrała drużyna prowadzona przez Dolpha Zigglera[157]. W kolejnych miesiącach, przemiana charakteru Miza była negatywnie oceniana przez krytyków którzy twierdzili, że jest on ciągle tym samym aroganckim i egoistycznym Mizem, lecz tym razem rywalizuje z innymi antagonistami[155][158][159][160]. Miz rozpoczął rywalizację z Antonio Cesaro[161][162], zaś menedżerem Miza stał się Ric Flair, od którego Miz zapożyczył finisher figure-four leglock[163]. Miz wyzwał Cesaro do walk o United States Championship podczas pre-show gal Royal Rumble[164] i Elimination Chamber[165], a także 3 marca podczas odcinka SmackDown, lecz we wszystkich przypadkach nie zdobył tytułu[166].

W marcu, Miz skupił się na odzyskaniu Intercontinental Championship od Wade’a Barretta[167]. Przegrał trzyosobowy pojedynek o mistrzostwo z Barrettem i Chrisem Jericho podczas tygodniówki Raw z 18 marca[168], lecz pokonał mistrza w non-title matchu ponownie stając się pretendentem[169]. Podczas pre-show WrestleManii 29, Miz pokonał Barretta i stał się dwukrotnym mistrzem[170], lecz następnej nocy na Raw stracił mistrzostwo na rzecz Barretta[171]. Nie zdołał odzyskać mistrzostwa zarówno na majowej gali Payback[172], jak i lipcowej Money in the Bank[173]. 18 sierpnia, Miz był prowadzącym gali SummerSlam, podczas której posprzeczał się z Fandango[174]. Pokonał go 2 września na Raw oraz trzynaście dni później na gali Night of Champions[175][176]. 16 września na odcinku Raw, Miz został brutalnie zaatakowany przez Randy’ego Ortona na oczach swoich rodziców, przez co odniósł scenariuszową kontuzję[177]. Powrócił w październiku, lecz ponownie został pokonany przez Ortona[178]. Miz pokonał Kofiego Kingstona podczas pre-show gali Survivor Series[179], jednakże został przez niego pokonany w no disqualification matchu na grudniowej gali TLC[180]. Na WrestleManii XXX wziął udział w pierwszym corocznym André the Giant Memorial Battle Royalu, lecz został wyeliminowany przez Santino Marellę[181].

W czerwcu 2014, Miz przyjął postać gwiazdy Hollywood, gdzie Damien Sandow był jego „dublerem” występującym jako Damien Mizdow.

Po dwumiesięcznej przerwie od występów, podczas której występował na planie filmu W cywilu 4, Miz powrócił 30 czerwca na Raw ponownie jako heel, który sprzeczał się z widownią i chwalił się swoimi nowymi osiągnięciami w Hollywood. Tydzień później został pokonany przez Chrisa Jericho w jego pierwszej walce od prawie roku. Na lipcowej gali Battleground, Miz wygrał Battle Royal eliminując jako ostatniego Dolpha Zigglera, tym samym stając się po raz trzeci Intercontinental Championem[182]. Ziggler zdołał jednak zdobyć tytuł od Miza na gali SummerSlam[183]. Pod koniec sierpnia, Damien Sandow zaczął występować u boku Miza jako jego dubler (pod pseudonimem ringowym Damien Mizdow), który powtarzał wszystkie ruchy i słowa swojego mentora[184]. Na gali Night of Champions, Miz pokonał Zigglera odzyskując Intercontinental Championship, lecz jego czwarte panowanie trwało zaledwie dobę, bowiem Ziggler pokonał Miza w kolejnym rewanżu[185]. 29 września na Raw poniósł kolejną porażkę w walce z Zigglerem i Cesaro. Po pokonaniu posiadacza United States Championship Sheamusa z pomocą ze strony Mizdowa, Miz przegrał z mistrzem o tytuł na gali Hell in a Cell.

Na gali Survivor Series, Miz i Mizdow zdobyli WWE Tag Team Championship w Fatal 4-Way tag team matchu pokonując Goldusta i Stardusta, The Usos i Primo & Epico. Następnej nocy na Raw obronili tytuły w walce z Gold i Stardustem. Na gali TLC, The Usos pokonali Miza i Mizdowa przez dyskwalifikację po tym jak Miz uderzył Jimmy’ego Uso statuetką Slammy Award. 29 grudnia na odcinku Raw stracili tytuły na rzecz The Usos[186]. Duo nie zdołało odzyskać tytułów w rewanżach 9 stycznia na SmackDown i na gali Royal Rumble. Miz był pierwszym uczestnikiem Royal Rumble matchu, lecz został wyeliminowany przez Bubba Raya Dudleya. 9 lutego na Raw, Miz zwolnił Mizdowa z roli dublera, gdyż Mizdow otrzymywał coraz pozytywniejsze reakcje publiczności, lecz szybko został przywrócony do pracy jako personalny asystent. Mimo tego podczas André the Giant Memorial Battle Royalu na WrestleManii 31, Mizdow wyeliminował Miza z pojedynku. Miz zemścił się na swoim byłym podopiecznym pokonując go 20 kwietnia na tygodniówce Raw, gdzie zachował markę „Miz” i spowodował przywrócenie charakteru Mizdowa do Damiena Sandowa. Po tym jak zarówno Big Show i Miz interweniowali w walkach Rybacka o Intercontinental Championship, trójka zawalczyła ze sobą o ten tytuł na gali SummerSlam, lecz mistrz wyszedł z walki zwycięsko. Na listopadowej gali Survivor Series, Miz wziął udział w 5-on-5 Survivor Series elimination matchu, lecz wraz z The Cosmic Wasteland i Bo Dallasem przegrali z The Dudley Boyz, Goldustem, Neville’em i Titusem O’Neilem. 3 kwietnia 2016 na WrestleManii 32, Miz wziął udział w siedmioosobowym ladder matchu o Intercontinental Championship, który wygrał Zack Ryder.

Współpraca z Maryse (od 2016)

[edytuj | edytuj kod]
The Miz celebrujący wraz z żoną Maryse po zdobyciu Intercontinental Championship w kwietniu 2016

4 kwietnia podczas odcinka Raw, Miz zdobył Intercontinental Championship po raz piąty w karierze po tym, jak jego żona Maryse powróciła do federacji i spowodowała porażkę Zacka Rydera[187]. Trzy dni później na SmackDown, Miz skutecznie obronił mistrzostwo w rewanżu[188]. Od tej pory zaczęli wspólnie występować podczas segmentów „Miz TV”, gdzie określali się jako „it couple” (najlepsza, najpiękniejsza para)[189][190][191]. 1 maja na gali Payback, Miz pokonał Cesaro i obronił mistrzostwo[192]. Trzy tygodnie później na gali Extreme Rules, Miz wygrał czteroosobową walkę o mistrzostwo pokonując Cesaro, Samiego Zayna i Kevina Owensa[193]. Następnej nocy na Raw nie zdołał zakwalifikować się do 2016 Money in the Bank ladder matchu poprzez przegraną z Cesaro[194], lecz zrewanżował mu się wygrywając z nim trzy dni później na SmackDown[195]. Na lipcowej gali Battleground, walka Miza i Darrena Younga o mistrzostwo zakończyło się podwójną dyskwalifikacją[196]. 19 lipca podczas draftu, Miz i Maryse zostali przeniesieni do brandu SmackDown, wskutek czego Intercontinental Championship również stało się własnością niebieskiego rosteru[197]. 21 sierpnia na gali SummerSlam obronił mistrzostwo w walce z Apollo Crewsem[198].

We wrześniu na gali Backlash, Miz nieczysto pokonał Dolpha Zigglera po tym jak Maryse spryskała na twarzy Zigglera nieznaną substancję[199]. Generalny menedżer SmackDown Daniel Bryan postanowił raz jeszcze dać szansę Zigglerowi, lecz w podobny sposób kolejna ich walka zakończyła się 20 września na tygodniówce SmackDown Live[200]. 9 października na gali No Mercy, Miz stracił Intercontinental Championship na rzecz Zigglera w Title vs. Career matchu po tym, jak Maryse i grupa The Spirit Squad (Kenny i Mikey) zostali zbanowani z okolic ringu[201]. Podczas 900. odcinka SmackDown Live wyemitowanego 15 listopada, Maryse pomogła Mizowi zdobyć mistrzostwo po raz szósty w karierze[202]. Dzięki zwycięstwu, Miz obronił tytuł w walce z Samim Zaynem z brandu Raw na gali Survivor Series[203]. 22 listopada na tygodniówce SmackDown Live, tym razem z pomocą barona Corbina, Miz obronił mistrzostwo pokonując Kalisto. W walce kończącej ich wielomiesięczną rywalizację, Miz pokonał Zigglera w ladder matchu na gali TLC[204].

20 grudnia na SmackDown Live po tym, jak Miz pokonał Apollo Crewsa, został z nim przeprowadzony wywiad w ringu przez Renee Young. Miz sarkastycznie odpowiedział na pytanie Young i wyjawił, że jest ona poza-scenariuszową dziewczyną Deana Ambrose’a, po czym ta go spoliczkowała[205][206]. 3 stycznia 2017 na odcinku SmackDown Live, Ambrose zdołał pokonać Miza i odebrać mu Intercontinental Championship[207]. Wziął udział w 2017 Royal Rumble matchu jako 15. uczestnik, lecz po 32 minutach został wyeliminowany przez The Undertakera[208]. Dwa tygodnie później podczas gali Elimination Chamber, Miz wziął udział w Elimination Chamber matchu o WWE Championship, lecz został wyeliminowany przez Johna Cenę[209]. 21 lutego został ponownie wyeliminowany przez Cenę, tym razem w Battle Royalu wyłaniającym przeciwnika Braya Wyatta o jego tytuł. Rozpoczęto rywalizację, w której Miz i Maryse wyśmiewali związek Ceny oraz Nikki Belli, a także wykorzystywania przez Cenę swojej pozycji w federacji dla własnych przyjemności[210][211][212]. Duo zostało pokonane przez Cenę i Bellę na WrestleManii 33 w mixed tag team matchu; po walce Cena oświadczył się Belli[213]. 10 kwietnia podczas obywającego się Superstar Shake-up, Miz oraz Maryse zostali przeniesieni do rosteru Raw[214].

Przenosząc się na Raw Miz wrócił do rywalizacji o Intercontinental Championship z Deanem Ambrosem. Podczas Extreme Rules udało mu się pokonać mistrza i dzięki temu został po raz kolejny mistrzem IC. W trakcie swojego panowania korzystał z pomocy Curtisa Axela oraz Bo Dallas (Miztourage). W październiku Miz, Cesaro, Sheamus, Kane i Braun Strowman prowadzili rywalizację z powracającym trio The Shield. Po gali Survivor Series na Raw Miz stracił tytuł na rzecz Romana Reignsa. Pas odzyskał tuż przed Royal Rumble w styczniu 2018 r. Miz był uczestnikiem zarówno Royal Rumble Matchu, jak i Elimination Chamber Matchu o miano pretendenta do pasa Universal, jednak nie udało się mu wygrać. Na WrestleManii bronił tytuł IC w triple threat matchu z Finnem Balorem oraz Sethem Rollinsem, gdzie stracił pas na rzecz tego ostatniego. Podczas gali Backlash próbował odzyskać tytuł, jednak nieskutecznie. Mizowi ponownie nie udało odzyskać się tytułu na gali Greatest Royal Rumble w Arabii Saudyjskiej. Miz był uczestnikiem Money in the bank Ladder matchu, jednak nie udało mu się ściągnąć walizki. Latem zaczął rywalizację z Danielem Bryanem, który po ponad dwóch latach wrócił do czynnej walki. Na SummerSlam dzięki pomocy Maryse pokonał Danielsona. To dorowadziło do walki mixed tag team na Hell in a Cell, gdzie Miz i Maryse odnieśli zwycięstwo. W październiku doszło na Super ShowDown do jeszcze jednej walki Bryana i Miza, tym razem o miano pretendenta do pasa WWE, gdzie wygrał Bryan. Następnie brał udział w turnieju WWE World Cup, gdzie mimo dostania się do finału ostatecznie trofeum zgarnął Shane McMahon, który zastąpil w walce finałowej kontuzjowanego Miza. Doprowadziło to do zawiązania tag teamu tej dwójki, gdzie byli określani, jako najlepszy tag team na świecie. Skutkiem tego sojuszu było zwycięstwo pasów tag team SmackDown na Royal Rumble, gdzie pokonali The Bar. Panowanie nie trwało jednak długo, gdyż pasy utracili na rzecz The Usos podczas Elimination Chamber, a na Fastlane nie udało im się ich odzyskać. Doprowadziło to do heel turnu Shane’a i ich walki na WrestleManii 35 w Falls Count Anywhere matchu, gdzie wygrał McMahon. Na Money in the Bank panowie zmierzyli się ponownie w Steel Cage matchu, jednak znowu wygrał McMahon uciekając z klatki. Po tej przegranej rywalizacji Miz nie prowadził większych rywalizacji, we wrześniu próbował zdobyć tytuł interkontynentalny od Shinsuke Nakamury, jednak bezskutecznie. Pod koniec roku Miz zaczął feud z Brayem Wyattem co doprowadziło do ich walki na TLC, jednak Miz przegrał. 3 stycznia na SmackDown powrócił John Morrison, co doprowadziło do reunionu ich tag teamu. Dwójka ta wygrała pasy SmackDown tag team podczas Super Showdown w Arabii Saudyjskiej i skutecznie zachowali je zarówno na Elimination Chamber w tytułowej walce, jak i w triple threat Ladder matchu na WrestleManii przeciwko The Usos i New Day. 17 kwietnia na SmackDown Miz i Morrison utracili złota na rzecz New Day. Podczas Money in the Bank starali się odzyskać tytuły w Fatal 4-Way Tag team matchu, ale bez powodzenia. Następnie dwójka ta zaczęła rywalizację z Braunem Strowmanem o Universal Title, co doprowadziło do handicap matchu na Backlash, jednak Strowman zachował tytuł. Kolejnym programem była rywalizacja z Otisem – posiadaczem walizki Money in the bank. Na Hell in a Cell doszło do starcia tej dwójki ze stypulacją, że jeśli Miz wygra zostanie posiadaczem walizki. W trakcie walki Tucker – Za tag team partner Otisa odwrócił się od niego i Miz został nowym Mr Money in the Bank. Miz próbował wykorzystać kontrakt w trakcie TLC matchu Drew Mcintyre’a i AJ Stylesa o WWE Championship, jednak McIntyre zachował pas, a Mizowi walizka została zwrócona. Miz wziął udział w Royal Rumble matchu, jednak został szybko wyeliminowany przez Damiena Priesta. Na Elimination Chamber przy pomocy Bobby’ego Lashleya Miz zrealizował kontrakt na Drew McIntyrze i został po raz drugi mistrzem WWE. Panowanie trwało jednak tylko 8 dni, ponieważ 1 marca na Raw pas stracił na rzecz Lashleya w Lumberjack matchu. Na WrestleManii Miz i Morrison zmierzyli się z Priestem oraz raperem Bad Bunnym, gdzie wygrali ci drudzy. Na Wrestlemania Backlash doszło do rewanżu Miza z Priestem, jednak Miz ponownie przegrał. Miz następnie doznał urazu i występował jako menadżer Morrisona na wózku. Kiedy wrócił do akcji 16 sierpnia po kolejnej porażce z Damienem Priestem Miz zaatakował Morrisona kończąc ich współpracę. Następnie Miz wrócił do współpracy z Maryse, która to doprowadziła do feudu z Edgem. Kanadyjczyk pokonał Mizanina podczas Day 1, a na Royal Rumble doszło do mixed tag team matchu z Edgem i jego żoną Beth Pheonix, gdzie wygrali face’owie. Następnie Miz zaczął rywalizację z Reyem Mysterio i jego synem Dominikiem. Na Elimination Chamber Miz przegrał z Reyem, a następnej nocy na Raw ogłosił, że jego tag team partnerem na WrestleManii w walce z The Mysterios będzie Logan Paul.

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

Mizanin zagrał małą rolę w filmie Wyborcze jaja. 30 kwietnia 2012 zostało ogłoszone, że Miz będzie główną gwiazdą filmu W cywilu 3[215]. Mizanin w ten sposób zastąpił Randy’ego Ortona, który na początku opiewał tę rolę[216]. Tego samego dnia ogłoszono, że Mizanin wystąpi w filmie Queens of the Ring wraz z Eve Torres i CM Punkiem. W 2012 wystąpił w show MDA Show of Strenght wraz z żoną Maryse i innymi gwiazdami. W marcu 2013 wraz z Maryse i The Rockiem poprowadzili ceremonię Nickelodeon Kids’ Choice Awards[217].

Mizanin jest postacią grywalną w WWE Smackdown vs. Raw 2009, WWE Smackdown vs. Raw 2010, WWE Smackdown vs. Raw 2011, WWE All Stars, WWE '12, WWE '13, WWE 2K14, WWE 2K15 WWE 2K16 i WWE 2K17.

Mizanin wystąpił w filmie Christmas Bounty[218], który wyemitowano w Boże Narodzenie w 2013[219]. Dwa lata później wystąpił w kolejnej świątecznej produkcji pt. Santa’s Little Helper. W 2016, Mizanin gościł w serialu Nie z tego świata jako zapaśnik Shawn Harley.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Film

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Notka
2012 Wyborcze jaja on sam
2013 W cywilu 3 Jake Carter
2013 Queens of the Ring on sam
2013 Christmas Bounty Mike
2014 Scooby Doo: WrestleMania – Tajemnica ringu on sam głos
2015 W cywilu 4 Jake Carter
2015 Santa’s Little Helper Dax
2016 Scooby-Doo! i WWE: Potworny wyścig on sam głos
2017 W cywilu 5 Jake Carter
2018 W cywilu 6 Jake Carter
2020 Magiczna maska Setha Carra

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]
Lata Tytuł Rola Notka
2001 The Real World: Back to New York On sam Odcinki 2, 3, 4 i 22
2002 Battle of the Seasons On sam Winner
2003–2004 The Gauntlet On sam
2004 WWE Tough Enough On sam
2004 The Inferno On sam
2004–2005 Battle of the Sexes 2 On sam
2005 The Inferno II On sam Zwycięzca
2005 Battle of the Network Reality Stars On sam Odcinek 1.2
2006 Nieustraszeni On sam Zwycięzca
2007 Identity On sam Odcinek 11
2008 Ghost Hunters On sam
2009 Czy jesteś mądrzejszy od 5-klasisty? On sam
2009 Dinner: Impossible On sam
2010 Destroy Build Destroy On sam
2011 H8R On sam Odcinek 4
2011 WWE Tough Enough On sam
2012 Agora é Tarde On sam Brazylijski talk-show
2012 Battle of the Exes On sam, prowadzący
2012 Świry Mario Odcinek 91
2012 Para królów Damone Odcinek 56
2012 The Soup On sam
2014 Deal With It On sam Odcinek 18
2014 Oh My English! On sam Sezon 3 odcinek 22
2014 Family Game Night Gościnny celebryta
2015 Paramedycy Lance / trener w siłowni Odcinek 9
2015 The Soup On sam Odcinek 13
2015 WWE Tough Enough Przeprowadzający wywiady i sędzia Przeprowadzający wywiady (odcinki 1–5)
Sędzia (odcinki 6–10)
2016 Nie z tego świata Shawn Harley Odcinek „Beyond the Mat”
od 2016 Total Divas On sam Powracająca postać (sezon 6)

Internetowe show

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Notka
2015 WWE Tough Talk Prowadzący Odcinki 1–5
2015 Swerved On sam
2016 Celebs React On sam

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Mizanin (po lewej) i Maryse Ouellet w lipcu 2016

Rodzice Mizanina są rozwiedzeni. Miał dziadka o imieniu Donnie[220][221][222][223][224].

Mizanin kibicuje zespołom Cleveland Browns, Cleveland Cavaliers i Cleveland Indians. Przed rozgrywką Cleveland Indians vs. Los Angeles Angels z 26 lipca 2011, Mizanin spełnił swoje życiowe marzenie i wykonał ceremonialny pierwszy rzut[225].

Mizanin poślubił swoją wieloletnią dziewczynę i wrestlerkę Maryse Ouellet 20 lutego 2014 na wyspach Bahama[226][227]. Mają dwójkę dzieci.

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]
The Miz wykonujący Skull-Crushing Finale na Zacku Ryderze
The Miz aplikujący figure-four leglock na Cesaro

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
The Miz jako WWE Champion.
The Miz jako dwukrotny posiadacz WWE United States Championship.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q The Miz. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 29, 2012)].
  2. ↑ a b c Jim Varsallone: WWE’s Miz embodies sports entertainment. [w:] The Miami Herald [on-line]. August 21, 2009. s. 2. [dostęp 2009-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 9, 2009)].
  3. ↑ a b c Jon Waldman: Raw: Road to Summerfest nears its end. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 19, 2009. [dostęp 2009-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 18, 2014)].
  4. ↑ WWE Contract-on-a-Pole Match: „Calgary Kid” vs. Eugene. WWE. [dostęp 2012-04-06].
  5. ↑ a b c d e f g The Miz Bio. WWE. [dostęp 2009-04-14].
  6. ↑ Mike ‘The Miz’ Mizanin [online], listal.com [dostęp 2017-11-27].
  7. ↑ A few ‘Real’ no-no’s. „USA Today”, s. D.02, September 1, 2004. 
  8. ↑ a b c d Terry Morrow: Think reality TV: Think Mike Mizanin. [w:] Arizona Daily Star [on-line]. August 27, 2007. [dostęp 2008-03-27].
  9. ↑ Real World/Road Rules Challenge: Battle of the Seasons. IMDb. [dostęp 2008-03-27].
  10. ↑ Real World/Road Rules Challenge: The Gauntlet. IMDb. [dostęp 2008-03-27].
  11. ↑ Real World/Road Rules Challenge: The Inferno. IMDb. [dostęp 2008-03-27].
  12. ↑ Real World/Road Rules Challenge: Battle of the Sexes 2. IMDb. [dostęp 2008-03-27].
  13. ↑ Real World/Road Rules Challenge: The Inferno 2. IMDb. [dostęp 2008-03-27].
  14. ↑ Breaking News – MTV Greenlights Another Cycle of „The Challenge,” Along With an Additional Season of Its Longest Running Hit, „The Real World”. TheFutonCritic.com, March 30, 2012. [dostęp 2012-06-09].
  15. ↑ Competitors. Bravo TV. [dostęp 2008-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 15, 2007)].
  16. ↑ Kathryn Shattuck, What’s on tonight, [w:] The New York Times [online], 13 czerwca 2006 [dostęp 2007-11-17].
  17. ↑ Jim Varsallone: WWE’s Miz embodies sports entertainment. [w:] The Miami Herald [on-line]. August 21, 2009. [dostęp 2009-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 9, 2009)].
  18. ↑ Kara A. Medalis: Go 'Ghost Hunt'-ing with The Miz this Halloween. WWE, October 30, 2008. [dostęp 2009-02-20].
  19. ↑ Adam Martin: Miz/Morrison on game show tomorrow. WrestleView, September 28, 2009. [dostęp 2009-10-08].
  20. ↑ Adam Martin: Morrison and The Miz on game show. WrestleView, September 25, 2009. [dostęp 2009-10-08].
  21. ↑ Adam Martin: Miz and Morrison on Cartoon Network. WrestleView, March 1, 2010. [dostęp 2010-03-01].
  22. ↑ Randy-Orton-declares-war-on-The-Rock. [w:] The Sun [on-line]. July 1, 2011. [dostęp 2011-07-01].
  23. ↑ Gael Fashingbauer Cooper: Who’s the most famous reality TV alum?. MSNBC, December 21, 2004. [dostęp 2007-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 6, 2010)].
  24. ↑ Joannah Nwokeabia: Reality TV rules Real World’s „The Miz” on keeping it real. [w:] The Commonwealth Times [on-line]. September 22, 2005. [dostęp 2007-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 21, 2007)].
  25. ↑ Dale Plummer, Nick Tylwalk, WWE survives its own Armageddon, [w:] Slam! Sports [online], Canadian Online Explorer, 13 grudnia 2004 [dostęp 2008-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-30].
  26. ↑ WWE SmackDown! – December 16, 2004 Results. Online World of Wrestling. [dostęp 2009-03-04].
  27. ↑ Deep South Wrestling – December 1, 2005 Results. Online World of Wrestling. [dostęp 2009-03-04].
  28. ↑ Louie Dee, Matt Cappotelli to undergo brain surgery, WWE, 6 kwietnia 2007 [dostęp 2008-11-24].
  29. ↑ Ohio Valley Wrestling (2006) – January 25, 2006–OVW TV Tapings. Online World of Wrestling, January 25, 2006. [dostęp 2009-03-04].
  30. ↑ Ohio Valley Wrestling (2006) – February 8, 2006–OVW TV Tapings. Online World of Wrestling, February 8, 2006. [dostęp 2009-03-04].
  31. ↑ Cayden Croft profile. Online World of Wrestling. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-13)].
  32. ↑ Ohio Valley Wrestling (2006) – March 19, 2006–Ohio Valley Wrestling. Online World of Wrestling, 2006-03-19. [dostęp 2009-03-04].
  33. ↑ SmackDown results – March 10, 2006. Online World of Wrestling. [dostęp 2008-11-24].
  34. ↑ Something to celebrate. WWE, April 21, 2006. [dostęp 2006-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 3, 2012)].
  35. ↑ Brett Hoffman: All hail the king. WWE, June 2, 2006. [dostęp 2006-06-02].
  36. ↑ Brian Elliott: Raw: DX’s late, late show. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 11, 2006. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 19, 2012)].
  37. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Mysterio invades the King’s Court. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 14, 2006. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 29, 2012)].
  38. ↑ Dale Plummer: Raw: A final build to SummerSlam. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 15, 2006. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (sierpnia 1, 2012)].
  39. ↑ Brett Hoffman: Signing Bonus. WWE, September 1, 2006. [dostęp 2006-09-01].
  40. ↑ Brett Hoffman: All the King’s men. WWE, September 8, 2006. [dostęp 2007-11-17].
  41. ↑ Richard Kamchen: Smackdown: SuperShow Part Deux. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, September 23, 2006. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 15, 2012)].
  42. ↑ Steven Schiff: Chaos in the Kingdom. WWE, September 15, 2006. [dostęp 2007-11-17].
  43. ↑ Brian Elliott: Booker still reigns after No Mercy. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 8, 2006. [dostęp 2008-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 19, 2015)].
  44. ↑ Richard Kamchen: Smackdown: A-1 matches better „A-list” celebs. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 21, 2006. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 17, 2012)].
  45. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Batista & Cena slaughter the King. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 28, 2006. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 18, 2012)].
  46. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Brothers of Destruction reunite. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 4, 2006. [dostęp 2009-02-20].
  47. ↑ Brian Elliott: Unexpected ladder contest steals Armageddon. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, December 17, 2006. [dostęp 2008-03-29].
  48. ↑ Andy McNamara: Smackdown: Batista and 'Taker tune up for 'Mania. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, March 10, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 17, 2012)].
  49. ↑ Andy McNamara: Booker’s kingdom continues to crumble. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2007-04-07. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-15)].
  50. ↑ Andy McNamara: Smackdown: The Animal rises again. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 26, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (sierpnia 4, 2012)].
  51. ↑ Dale Plummer: Raw: A draft and a „death”. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 11, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 13, 2012)].
  52. ↑ Mike McAvennie: One wild night. WWE, June 11, 2007. [dostęp 2007-11-17].
  53. ↑ Louie Dee: 2007 Supplemental Draft results. WWE, June 17, 2007. [dostęp 2007-11-17].
  54. ↑ Matt MacKinder: ECW: Title picture clears up. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 13, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 22, 2012)].
  55. ↑ Matt MacKinder: ECW: Tuesday Nitro era begins. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 25, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 14, 2012)].
  56. ↑ Corey Clayton: Nitro and Punk continue to roll toward The Bash. WWE, July 10, 2007. [dostęp 2007-11-17].
  57. ↑ Matt MacKinder: ECW: Come on baby, light my fire. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 11, 2007. [dostęp 2009-02-20].
  58. ↑ Matt MacKinder: ECW: Morrison issues challenge. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 20, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 20, 2012)].
  59. ↑ Matt MacKinder: ECW: Punk gets his 15 minutes. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 2, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 14, 2012)].
  60. ↑ Matt MacKinder: ECW: Returning Estrada named GM. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 9, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 18, 2012)].
  61. ↑ Matt MacKinder: ECW: New champion crowned. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 29, 2007. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 14, 2012)].
  62. ↑ Andrew Rote: Big results. WWE, October 2, 2007. [dostęp 2007-11-17].
  63. ↑ Andrew Rote: Miz-match? CM Retains. WWE, October 28, 2007. [dostęp 2007-11-17].
  64. ↑ History of the WWE Tag team Championship: John Morrison & The Miz. WWE, November 16, 2007. [dostęp 2007-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 19, 2007)].
  65. ↑ Louie Dee: That’s not what friends are for. WWE, November 16, 2007. [dostęp 2007-11-17].
  66. ↑ The Dirt Sheet. WWE. [dostęp 2009-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (August 1, 2008)].
  67. ↑ Dave Hillhouse: The Great American Soap Opera. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 20, 2008. [dostęp 2011-04-03].
  68. ↑ Adam Martin, Cyber Sunday PPV Results – October 26, 2008 – Phoenix, AZ, WrestleView, 26 października 2008 [dostęp 2008-11-25].
  69. ↑ History of the World Tag Team Championship: The Miz & John Morrison. WWE, 2008-12-13. [dostęp 2008-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-28)].
  70. ↑ Michael Burdick: Brothers united. WWE, April 5, 2009. [dostęp 2009-04-06].
  71. ↑ Dale Plummer: RAW: Drafting a fresh start for the WWE. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 14, 2009. [dostęp 2009-04-14].
  72. ↑ Dale Plummer: Raw: Batista next for the Orton Era. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 28, 2009. [dostęp 2009-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 30, 2012)].
  73. ↑ Hunter Golden: Raw Results – 8/3/09. WrestleView, August 4, 2009. [dostęp 2009-08-05].
  74. ↑ Dale Plummer: RAW: I got two letters for you: DX!. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 11, 2009. [dostęp 2009-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 13, 2012)].
  75. ↑ Keller’s WWE Night of Champions PPV Report 7/26: Results, star ratings, thoughts, observations, nitpicks, quotebook. Pro Wrestling Torch, July 26, 2007. [dostęp 2009-10-07].
  76. ↑ Brian Elliott: Montreal fans ‘screwed’ again in Breaking Point sham. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, September 14, 2009. [dostęp 2009-10-06].
  77. ↑ Chris Sokol, Sokol, Brian: Title changes highlight Hell in a Cell. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 5, 2009. [dostęp 2009-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 19, 2015)].
  78. ↑ History of the United States Championship: The Miz. WWE, October 5, 2009. [dostęp 2009-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (października 9, 2009)].
  79. ↑ Dale Plummer: Raw: Big Ben and company score. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 5, 2009. [dostęp 2009-10-06].
  80. ↑ Greg Adkins: Results: Viper tension. WWE, October 12, 2009. [dostęp 2010-10-26].
  81. ↑ Greg Parks: WWE SmackDown Report 10/16: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Batista vs. Rey Mysterio. Pro Wrestling Torch, October 16, 2009. [dostęp 2010-02-10].
  82. ↑ Matt Bishop: Cena, Smackdown earn Bragging Rights. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 25, 2009. [dostęp 2011-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 18, 2015)].
  83. ↑ Kevin Eck, Survivor Series thoughts, [w:] The Baltimore Sun [online], 23 listopada 2009 [dostęp 2010-10-26].
  84. ↑ James Caldwell: WWE Raw Report 1/11: Complete coverage of Mike Tyson guest-hosting and wrestling on Raw. Pro Wrestling Torch, January 11, 2010. [dostęp 2010-02-10].
  85. ↑ Dale Plummer, Tylwalk, Nick: The 2010 Royal Rumble is Rated R in Atlanta. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, February 1, 2010. [dostęp 2010-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 29, 2014)].
  86. ↑ History of the World Tag Team Championship: The Miz & Big Show. WWE, 2010-02-08. [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-12)].
  87. ↑ History of the WWE Tag Team Championship: The Miz & Big Show. WWE, February 8, 2010. [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 17, 2010)].
  88. ↑ Greg Adkins: Raw’s pit stomp. WWE, February 8, 2010. [dostęp 2010-02-09].
  89. ↑ Adam Martin: Cast information for WWE’s NXT. WrestleView, February 17, 2010. [dostęp 2010-02-17].
  90. ↑ No business like Show-Miz-ness.
  91. ↑ Dale Plummer: RAW: Feeling a draft. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 26, 2010. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 25, 2012)].
  92. ↑ Dale Plummer: RAW: The final show at the Igloo. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 10, 2010. [dostęp 2010-05-18].
  93. ↑ Dale Plummer: RAW: Some Buzz heading toward Over the Limit. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 17, 2010. [dostęp 2010-05-18].
  94. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: Not 1, but 3 rookies eliminated from show. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 11, 2010. [dostęp 2010-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 13, 2012)].
  95. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: Feud between Cole, Bryan ignites further. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 25, 2010. [dostęp 2010-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 17, 2012)].
  96. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: Barrett wins show’s first season. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 1, 2010. [dostęp 2010-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 25, 2012)].
  97. ↑ James Caldwell: WWE News: NXT Results – Season Two announced, Pro & Rookie pairings revealed. Pro Wrestling Torch, June 1, 2010. [dostęp 2010-06-01].
  98. ↑ History of the United States Championship: The Miz (2). WWE, June 14, 2010. [dostęp 2010-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 23, 2010)].
  99. ↑ Jon Waldman: Raw: The invasion continues(?). [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 14, 2010. [dostęp 2010-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 2, 2015)].
  100. ↑ James Caldwell: WWE News: Fatal Four-Way PPV News & Notes – three new champions, bonus matches, Vince McMahon appearance. Pro Wrestling Torch, June 20, 2010. [dostęp 2010-06-21].
  101. ↑ James Wortman: „Miz-ter” Money in the Bank. World Wrestling Entertainment, July 18, 2010. [dostęp 2010-07-19].
  102. ↑ Matt Bishop: Raw: Hart returns as Cena leads team to face Nexus. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 19, 2010. [dostęp 2010-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 15, 2012)].
  103. ↑ Dale Plummer: RAW: Team Cena is falling apart. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, July 27, 2010. [dostęp 2010-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 14, 2012)].
  104. ↑ Dale Plummer, Tylwalk, Nick: Rumored return helps Team WWE fend off Nexus at SummerSlam. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 15, 2010. [dostęp 2010-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 30, 2012)].
  105. ↑ Nick Tylwalk: Few gimmicks, more title changes at Night of Champions. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, September 20, 2010. [dostęp 2010-09-20].
  106. ↑ Bryan Sokol: Cena central to Bragging Rights; Smackdown wins again. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, October 25, 2010. [dostęp 2011-04-03].
  107. ↑ History of the WWE Championship: The Miz. WWE, November 22, 2010. [dostęp 2010-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 8, 2010)].
  108. ↑ Dale Plummer: RAW: The Miz cashes in as Nexus costs Orton WWE title. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 22, 2010. [dostęp 2010-11-23].
  109. ↑ Dale Plummer: RAW: King of the Ring crowned. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 29, 2010. [dostęp 2010-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 30, 2012)].
  110. ↑ Bryan Sokol: TLC delivers highs, lows and a new champ. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, December 20, 2010. [dostęp 2010-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 19, 2015)].
  111. ↑ Dale Plummer, Tylwalk, Nick: Super-size Royal Rumble saves biggest surprise for last. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, January 31, 2011. [dostęp 2011-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 12, 2012)].
  112. ↑ Dave Hillhouse: Elimination Chamber mostly eliminates dramatic intrigue. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, February 20, 2011. [dostęp 2011-02-21].
  113. ↑ History of the WWE Tag Team Championship: John Cena & The Miz. WWE, February 21, 2011. [dostęp 2011-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 26, 2011)].
  114. ↑ Dale Plummer: RAW: Triple H crashes Undertaker’s return. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, February 22, 2011. [dostęp 2011-02-22].
  115. ↑ History of the WWE Tag Team Championship: Justin Gabriel & Heath Slater (3). WWE, February 21, 2011. [dostęp 2011-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 28, 2011)].
  116. ↑ Matt Bishop: The Rock costs Cena as The Miz retains at WrestleMania XXVII. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 3, 2011. [dostęp 2011-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 19, 2015)].
  117. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Extreme Rules PPV Results 5/1: Complete „virtual time” coverage of live PPV – three title changes and a host of gimmick matches. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 1, 2011. [dostęp 2016-05-20].
  118. ↑ Dale Plummer: RAW: Happy Birthday Rock. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 2, 2011. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 14, 2012)].
  119. ↑ Dave Hillhouse: Over the Limit: Unpredictability makes for a good show. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 22, 2011. [dostęp 2011-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 14, 2012)].
  120. ↑ Dale Plummer: RAW: Cena gets nothing but the R-Truth. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, May 23, 2011. [dostęp 2011-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 3, 2014)].
  121. ↑ WWE SummerSlam 2011 Results. 24wrestling.com. [dostęp 2011-08-15].
  122. ↑ The Miz and R-Truth 8–22–11. YouTube. [dostęp 2011-09-29].
  123. ↑ Awesome Truth RAP (MIZ & R-truth) Titantron SD 9,16,11. YouTube. [dostęp 2011-09-29].
  124. ↑ Greg Adkins: SuperShow results: Miz & Truth fired. WWE. [dostęp 2011-09-29].
  125. ↑ Greg Adkins: WWE Tag Team Champions Kofi Kingston & Evan Bourne def. The Miz & R-Truth by Disqualification. WWE. [dostęp 2011-12-05].
  126. ↑ Craig Tello: WWE COO Triple H def. CM Punk (No Disqualification Match). WWE. [dostęp 2011-12-05].
  127. ↑ Breaking News: Miz, Truth, released. WWE, September 20, 2011.
  128. ↑ Greg Adkins: WWE Raw SuperShow results: Miz & Truth fired. WWE. [dostęp 2011-09-29].
  129. ↑ Miz and R-Truth Apologize to the WWE Universe. YouTube. [dostęp 2011-10-03].
  130. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Vengeance PPV Results 10/23: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Triple H & Punk, Cena vs. Del Rio, Henry vs. Show. Pro Wrestling Torch, October 24, 2011. [dostęp 2011-10-24].
  131. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 11/7: Complete „virtual-time” coverage of Raw from the U.K. – Nash returns, Cena & Ryder. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2011-11-08].
  132. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Survivor Series PPV Results 11/20: Complete „virtual time” coverage of live PPV – The Rock returns, Punk vs. Del Rio, Henry vs. Show. Pro Wrestling Torch, November 20, 2011. [dostęp 2011-11-21].
  133. ↑ Ryan Murphy: WWE Raw SuperShow results: The „Awesome Truth” unfolds. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2011-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-23)].
  134. ↑ WWE Suspends R-Truth. [w:] Corporate WWE [on-line]. [dostęp 2011-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (stycznia 10, 2012)].
  135. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 11/28: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – Piper’s Pit with Cena, WWE Title match. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2011-11-29].
  136. ↑ Ryan Murphy: WWE Raw SuperShow results: CM Punk sets the table for WWE TLC. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2011-12-06].
  137. ↑ Ryan Murphy: CM Punk def. The Miz and Alberto Del Rio in a Triple Threat TLC Match. WWE, December 18, 2011. [dostęp 2011-12-19].
  138. ↑ WWE RAW 12/26/11. [dostęp 2017-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)].
  139. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 1/2: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – first show of 2012, WWE Title match, Mystery Reveal. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-01-03].
  140. ↑ WWE RAW 1/9/12. [dostęp 2017-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-24)].
  141. ↑ Tom Herrera: WWE Champion CM Punk won the Raw Elimination Chamber Match. WWE, February 19, 2012. [dostęp 2012-02-19].
  142. ↑ Ryan Murphy: Sheamus won the 30-Man Royal Rumble Match. WWE, January 30, 2012. [dostęp 2012-01-30].
  143. ↑ David Stephens: Raw Results – 3/19/12. Wrestleview, March 19, 2012. [dostęp 2012-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 28, 2012)].
  144. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 3/26: Ongoing „virtual-time” coverage of live Raw – final WM28 hype, Cena-Rock & Hunter-HBK confrontation. Pro Wrestling Torch, March 26, 2012. [dostęp 2012-03-27].
  145. ↑ Tom Herrera: Miz joins Team Johnny. WWE, March 26, 2012. [dostęp 2012-03-27].
  146. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE WRESTLEMANIA 28 PPV REPORT 4/1: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Rock-Cena, Taker-Hunter, Punk-Jericho. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2012-04-02].
  147. ↑ CALDWELL’S WWE OVER THE LIMIT PPV REPORT 5/20: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Cena-Johnny, Punk-Bryan.
  148. ↑ Money in the Bank Ladder Match for a WWE Championship Contract. WWE. [dostęp 2012-06-25].
  149. ↑ Tom Herrera: Raw 1,000 results: John Cena fails to win the WWE Title; The Rock floored by CM Punk – With Bret Hart serving as guest ring announcer, The Miz def. Christian to become the new Intercontinental Champion. WWE, July 23, 2012. [dostęp 2012-07-24].
  150. ↑ WWE News: Smackdown SPOILERS 7/27 – complete results for Friday’s show featuring #1 contender match.
  151. ↑ Matthew Artus: Intercontinental Champion The Miz def. Rey Mysterio. WWE, August 19, 2012. [dostęp 2012-08-19].
  152. ↑ CUPACH’S WWE MAIN EVENT RESULTS 10/17: Kingston captures IC Title, WM29 preview?, Mike’s Reax.
  153. ↑ CALDWELL’S WWE HELL IN A CELL PPV REPORT 10/28: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Will WWE pull the trigger on Ryback as top champ?.
  154. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 11/6: Complete „virtual time” coverage of the Tuesday Super Smackdown special, including Orton vs. Del Rio in a Street Fight.
  155. ↑ a b Greg Parks: PARKS’S TAKE: Two turns, two stories: Why Alberto Del Rio’s face turn has been more successful than The Miz’s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-01-24].
  156. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 11/12: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Lawler returns, Cena-Punk, final PPV hype. [dostęp 2012-11-28].
  157. ↑ James (November 18, 2012) Caldwell: CALDWELL’S WWE SURVIVOR SERIES PPV REPORT 11/18: Complete „virtual time” coverage of live PPV – Punk-Cena-Ryback. [dostęp 2012-11-28].
  158. ↑ WWE NEWS: What does Miz think of his recent face turn?. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-01-24].
  159. ↑ Jason Powell: Powell’s Blog: Miz TV on Smackdown, WWE Main Event is more entertaining than WWE Smackdown, Ring of Honor’s current TV model isn’t cutting it. PROWRESTLING.NET. [dostęp 2013-01-24].
  160. ↑ Jeffrey Lutz: Lutz’s Blog: The Miz’s star potential has faded, yet he can still be useful. PROWRESTLING.NET. [dostęp 2013-01-24].
  161. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 12/17: Complete „virtual-time” coverage of live Raw- The strangest show of the year concludes with the debut of a new monster heel;Ric Flair returns. December 17, 2012. [dostęp 2012-01-01].
  162. ↑ Mike (December 18, 2012) Tedesco: Smackdown Results-12/18/12 hype. [dostęp 2013-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 8, 2013)].
  163. ↑ Jason (January 14, 2013) Caldwell: CALDWELL’S RAW RESULTS 1/14:Live,in-person results from 20th Anniv. show – Rock Concert, off-air happenings, more. [dostęp 2013-01-15].
  164. ↑ James (January 27, 2013) Caldwell: CALDWELL’S WWE ROYAL RUMBLE PPV RESULTS 1/27:Complete „virtual-time” coverage of Punk vs. Rock,30-man Rumble. [dostęp 2013-01-27].
  165. ↑ James (February 17, 2013) Caldwell: CALDWELL’S WWE ELIMINATION CHAMBER PPV RESULTS 2/17:Complete „virtual-time” coverage of Rock-Punk ii, Elimination Chamber match, Shield beats Team Cena. [dostęp 2013-02-17].
  166. ↑ Gregs (March 1, 2013) Parks: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 3/1:Complete coverage of Friday night show, including Social Media Smackdown and Big Show vs. Randy Orton. [dostęp 2013-03-01].
  167. ↑ Raw results: Undertaker & Kane honor Paul Bearer, and CM Punk makes his most despicable move yet. [dostęp 2013-03-19].
  168. ↑ Raw results: CM Punk taunts The Undertaker, and Triple H signs a fateful WrestleMania contract. [dostęp 2013-03-19].
  169. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 3/25: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Rock returns for Q&A debate with Cena, Hunter punts Barrett, latest WM29 hype.
  170. ↑ CALDWELL’S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete „virtual-time” coverage of live PPV from MetLife Stadium – Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more.
  171. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 4/8: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over.
  172. ↑ CALDWELL’S WWE PAYBACK PPV RESULTS 6/16 (Hour 1): Axel captures IC Title in opening match, A.J. captures Divas Title, RVD returning to WWE.
  173. ↑ CALDWELL’S WWE MITB PPV RESULTS 7/14 (Hour 1): Complete „virtual-time” coverage of World Title MITB ladder match, IC Title match, Divas Title match.
  174. ↑ CALDWELL’S WWE SSLAM PPV RESULTS 8/18 (Hour 1): Ongoing „virtual-time” coverage of live PPV – World Title match, Ring of Fire match, clean-shaven Rhodes vs. Sandow, more.
  175. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 9/2 (Hour 1): Bryan vs. Hunter/Orton promo starts Raw, Ziggler vs. Ryback.
  176. ↑ CALDWELL’S WWE NOC PPV RESULTS 9/15 (Hour 2): C.M. Punk vs. Paul Heyman & Axel grudge match, Miz vs. Fandango.
  177. ↑ WWE Reports The Miz Was Injured on RAW, SmackDown Rating, Reading Celebration Video. WrestlingInc.com. [dostęp 2014-11-03].
  178. ↑ Nick Tylwalk: Raw: The Rhodes brothers get their big chance. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (października 18, 2014)].
  179. ↑ Kofi Kingston vs. The Miz (Survivor Series Kickoff Match). WWE. [dostęp 2013-11-18].
  180. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE TLC PPV RESULTS 12/15. PWTorch. [dostęp 2013-12-15].
  181. ↑ Andre the Giant memorial battle royal. Wrestleview. [dostęp 2014-04-28].
  182. ↑ The Miz won the Intercontinental Championship Battleground Battle Royal. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2014-11-03].
  183. ↑ Caldwell’s WWE SummerSlam PPV Results 8/17: Complete „virtual-time” coverage of Cena vs. Lesnar. Pro Wrestling Torch, August 17, 2014. [dostęp 2014-08-18].
  184. ↑ a b Greg Parks: Parks’s WWE SmackDown report 8/29: Ongoing „virtual time” coverage of Friday show, including Jack Swagger vs. Rusev in a Submission Match, Roman Reigns vs. Bray Wyatt. s. PWTorch.com. [dostęp 2014-08-31].
  185. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 9/22: Ongoing „virtual-time” coverage of Raw vs. NFL Week 3 – PPV fall-out, Ambrose’s in-ring return, IC Title re-match, more. s. PWTorch.com. [dostęp 2014-09-22].
  186. ↑ Mike Tedesco: WWE RAW Results – 12/29/14 (Live results in Washington, DC). s. wrestleview.com. [dostęp 2014-10-29].
  187. ↑ James Caldwell: 4/4 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Report on post-WM32. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-04].
  188. ↑ Trionfo Richard: WWE SMACKDOWN REPORT: OWENS AND JERICHO VERSUS STYLES AND CESARO, CORBIN TALKS, REIGNS AND STYLES FACE OFF, VAUDEVILLAINS DEBUT, AND MORE. [w:] PWInsider [on-line]. April 8, 2016. [dostęp 2016-04-09].
  189. ↑ Adam Martin: WWE Smackdown Results – 4/7/16 (Roman Reigns sizes up AJ Styles, Intercontinental Title rematch, tag main event). [w:] Wrestleview [on-line]. April 7, 2016. [dostęp 2016-12-01].
  190. ↑ WWE SMACKDOWN RESULTS – 4/14/16 (SAMI ZAYN VS. CHRIS JERICHO IN MAIN EVENT, NO. 1 CONTENDERS TAG TEAM TOURNAMENT CONTINUES). s. wrestleview.com. [dostęp 2016-04-16].
  191. ↑ Dave Meltzer: Ongoing WWE Raw Spoilers, London, ENG: New feud rumors and results. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. April 18, 2016. [dostęp 2016-04-14].
  192. ↑ Anthony Benigno: Intercontinental Champion The Miz vs. Cesaro. WWE. [dostęp 2016-04-11].
  193. ↑ James Caldwell: 5/22 WWE Extreme Rules PPV Results – CALDWELL’S Complete Live Report. Pro Wrestling Torch, May 22, 2016. [dostęp 2016-05-22].
  194. ↑ James Caldwell: 5/23 WWE Raw TV Results – CALDWELL’S Complete Live Report. Pro Wrestling Torch, May 23, 2016. [dostęp 2016-05-23].
  195. ↑ Intercontinental Champion The Miz def. Cesaro – Intercontinental Title Match. WWE, 26 May 2016. s. wwe.com. [dostęp 2016-05-28].
  196. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Battleground 2016 live review. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. July 24, 2016. [dostęp 2016-07-25].
  197. ↑ 2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era. WWE. [dostęp 2016-07-19].
  198. ↑ James Caldwell: 8/21 WWE Summerslam Results – CALDWELL’S Complete Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-08-21].
  199. ↑ Caldwell, James: 9/11 WWE Backlash Results – CALDWELL’S Ongoing PPV Report. September 11, 2016. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-09-11].
  200. ↑ WWE Smackdown Results – 9/20/16 (Live from Birmingham, Cena vs. Ambrose, Miz vs. Ziggler). WrestleView. [dostęp 2016-09-28].
  201. ↑ Bobby Melok: Dolph Ziggler def. Intercontinental Champion The Miz (Title vs. Career Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2016-10-09].
  202. ↑ Adam Martin: WWE Smackdown Results – 11/15/16 (Live from Wilkes-Barre, 900th episode, The Undertaker and Edge return). [w:] WrestleView [on-line]. [dostęp 2016-11-15].
  203. ↑ KELLER’S WWE SURVIVOR SERIES PPV REPORT 11/20: Goldberg vs. Lesnar, Raw vs. Smackdown, The Miz vs. Sami Zayn, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-11-21].
  204. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 11/22: Full coverage of fallout from Survivor Series, Shane speech, Miz vs. Kalisto, Styles vs. Ellsworth ladder match. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. November 22, 2016. [dostęp 2016-11-23].
  205. ↑ 12/14 WWE Tribute to the Troops on USA Network: Full results and details of special headlined with Reigns & Cass vs. Owens & Rusev. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-12-14].
  206. ↑ Greg Parks: 12/20 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. December 20, 2016. [dostęp 2016-12-20].
  207. ↑ 1/3 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report, including Miz vs. Ambrose for the I.C. Title. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2017-01-04].
  208. ↑ Anthony Benigno, Scott Taylor: Randy Orton won the 30-Superstar Royal Rumble Match. WWE. s. wwe.com. [dostęp 2017-01-29].
  209. ↑ Bobby Melok: Bray Wyatt def. John Cena, The Miz, Baron Corbin, AJ Styles and Dean Ambrose in a WWE Championship Elimination Chamber Match. WWE. [dostęp 2017-02-12].
  210. ↑ Matters on “Miz TV” get explosive between John Cena, The Miz, Maryse and Nikki Bella. [w:] WWE [on-line]. February 28, 2017. [dostęp 2017-02-28].
  211. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 3/7: Styles vs. Orton to earn WWE Title shot at WM33, Cena & Nikki vs. Ellsworth & Carmella. [w:] PWTorch [on-line]. [dostęp 2017-03-07].
  212. ↑ Ryan Pappolla: John Cena & Nikki Bella vs. The Miz & Maryse. [w:] WWE [on-line]. March 14, 2017. [dostęp 2017-03-14].
  213. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  214. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE MONDAY NIGHT RAW 4/10: Superstar Shakeup begins with two Smackdown wrestlers coming to the ring, full report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-04-10].
  215. ↑ The Miz starring Marine 3. WWE, April 30, 2012. [dostęp 2012-05-01].
  216. ↑ Mike Johnson: Randy dropped from marine 3. PWInsider, March 4, 2012. [dostęp 2012-03-18].
  217. ↑ Rock At Kid’s Choice Awards (Video), Miz & Maryse, Foley’s New DVD. [w:] Giri, Raj [on-line]. March 25, 2013. [dostęp 2016-04-09].
  218. ↑ Queens of the Ring. WWE, April 30, 2012. [dostęp 2012-05-01].
  219. ↑ Raj Giri: Where Is The Miz?, The Rock’s Movie Breaks $300 Million Mark, Cool WWE Studios Movie Poster (Pic). Wrestling Inc. [dostęp 2014-04-26].
  220. ↑ Mike Mizanin: Mike’s Official Website Biography. [dostęp 2011-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 14, 2012)].
  221. ↑ Mike Mizanin: Maryse at 2012 Hall of Fame. [dostęp 2012-07-21].
  222. ↑ Mike Mizanin: WWE News: Former Diva Maryse Opens Up About WWE Exit, Miz, Playboy, Stalker Woes. [dostęp 2012-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 20, 2012)].
  223. ↑ Mike Mizanin: Exclusive: Maryse Talks About WWE Release! being Done With Wrtling, House Of Maryse & More!. [dostęp 2012-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 5, 2012)].
  224. ↑ Cherylann Nesbitt: Mike ‘The Miz’ Mizanin Knows His Fiance is hotter. MTV. [dostęp 2013-08-31].
  225. ↑ The Miz throws out the first pitch at a Cleveland Indians game. WWE. [dostęp 2011-09-29].
  226. ↑ The Miz and Maryse wedding: Photos. WWE. [dostęp 2014-03-17].
  227. ↑ WWE Superstar The Miz – My Wedding Was AWESOME!. TMZ. [dostęp 2014-03-17].
  228. ↑ Anthony Benigno: Antonio Cesaro crashed ‘Miz TV’ with Ric Flair. WWE.com. [dostęp 2013-01-18].
  229. ↑ Richard Trionfo: WWE SUPERSTARS REPORT: WRESTLEMANIA PRE-SHOW REMATCH; CESARO VERSUS RYDER; RAW RECAPS; AND A NEW ANNOUNCER. PWInsider.
  230. ↑ Ryan Capuano: WWE ECW TV report. Wrestling Observer/Figure Four Online, July 15, 2008. [dostęp 2009-07-15]. Cytat: the swinging corner clothesline.
  231. ↑ a b c d Richard Trionfo: WWE RAW REPORT: IT WAS THE WORST OF TIMES AND THE BEST OF TIMES FOR SANTA; AJ SPENDS A SPECIAL CHRISTMAS EVE WITH HER MAN; SANTA’S HELPERS; LUMBERJACK FROSTS; MIRACLE ON 34TH STREET FIGHT; CM PUNK BLAMES RYBACK FOR RUINING CHRISTMAS AND HANUKKAH; AND MORE. PW Insider. [dostęp 2013-01-18].
  232. ↑ a b Richard Trionfo: WWE MAIN EVENT REPORT: MIZ VERSUS DOLPH ZIGGLER; BARRETT VERSUS GABRIEL; JOHN CENA WILL APPEAR NEXT WEEK; DAMIEN SANDOW ADDS SOME CLASS TO THE SHOW. PW Insider. [dostęp 2013-01-18].
  233. ↑ a b c Richard Trionfo: WWE SMACKDOWN REPORT: INTERCONTINENTAL TITLE REMATCH; MORE HATS THROWN IN THE RUMBLE; TEASE OF A FUTURE FEUD; TRIOS ACTION; AND MORE. PW Insider. [dostęp 2013-01-18].
  234. ↑ a b c d Greg Parks: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 12/21: Complete coverage of the live Tuesday night show, including The Miz vs. Orton in a PPV rematch. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2011-09-29].
  235. ↑ a b c d e f g h i j k OWW: The Miz. Online World of Wrestling. [dostęp 2008-02-26].
  236. ↑ Xander Assaad: XANDER’S WWE RAW REPORT 8/29: Alt. perspective review of Raw Supershow, why was it a „wildly uneven” show?. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2011-09-29].
  237. ↑ Richard Trionfo: WWE MAIN EVENT REPORT: MIZ VERSUS DOLPH ZIGGLER; BARRETT VERSUS GABRIEL; JOHN CENA WILL APPEAR NEXT WEEK; DAMIEN SANDOW ADDS SOME CLASS TO THE SHOW. PWInsider. [dostęp 2012-11-24].
  238. ↑ 411's WWE Smackdown Report. 411mania. [dostęp 2011-09-29].
  239. ↑ Richard Trionfo: 2012 WWE TRIBUTE TO THE TROOPS REPORT. PW Insider. [dostęp 2013-01-18].
  240. ↑ Richard Trionfo: WWE RAW REPORT: FINAL SHOW OF 2012; WE HAVE A NEW CHAMPION (BUT IF YOU WERE ON WWE.COM THIS WEEKEND, YOU WOULD HAVE KNOWN THAT); SHIELD FINDS NEW TARGETS; AJ IN WHITE; FIRST ENTRANT IN ROYAL RUMBLE; AND MORE. PW Insider. [dostęp 2013-01-18].
  241. ↑ Todd Martin: Todd Martin’s Raw is Taped report for August 2nd. Wrestling Observer/Figure Four Online, August 2, 2010. [dostęp 2010-10-17]. Cytat: Miz hit a back breaker/neck breaker combination.
  242. ↑ Todd Martin: TEN ELEVEN TEN Raw TV Report from SEATTLE~!. Wrestling Observer/Figure Four Online, October 11, 2010. [dostęp 2010-10-17]. Cytat: Miz escaped and hit a back breaker/neck breaker combination.
  243. ↑ 12/6 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. December 6, 2016. Cytat: Miz aped Bryan’s kicks to the chest of Ambrose.
  244. ↑ a b c Mike Johnson: 12/21 THIS DAY IN HISTORY. PW Insider. [dostęp 2013-01-18].
  245. ↑ Dean Ambrose vs. The Miz – Intercontinental Title Lumberjack Match: SmackDown LIVE, Jan. 24, 2017. [dostęp 2017-01-27].
  246. ↑ a b Mike Tedesco: Smackdown Results – 12/21/10. Wrestleview. [dostęp 2011-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 26, 2010)].
  247. ↑ Adam Martin: PPV: WWE Summerslam. Wrestleview. [dostęp 2011-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (października 22, 2012)].
  248. ↑ Roni Jonah. G.L.O.R.Y. Wrestling. [dostęp 2008-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (maja 31, 2016)].
  249. ↑ FULL-LENGTH MOMENT – ECW – The Miz & John Morrison host a live edition of „The Dirt Sheet”. YouTube. [dostęp 2016-02-01].
  250. ↑ Richard Trionfo: WWE SMACKDOWN REPORT: SHEAMUS/BARRETT III; THE EVIDENCE AGAINST EVE APPEARS (BUT DON’T TELL HER WE KNOW); DEL RIO IN A LUXURY BOX; MIZ INVOKES HIS REMATCH CLAUSE. PW Insider. [dostęp 2013-02-24]. Cytat: He says that he will show Kofi why he is the most must see WWE Superstar.
  251. ↑ Reality (The Miz/Mike Mizanin).
  252. ↑ WWE: The Music Volume 8 – IGN. s. IGN. [dostęp 2015-11-23].
  253. ↑ (Rock Activator by Ben Pringle).
  254. ↑ Downstait: I’m The Miz and I’m awesome! (New Song). MySpace, December 29, 2009. [dostęp 2010-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 7, 2009)].
  255. ↑ WWE remixing 'Awesome Truth'.
  256. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2011. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. The Internet Wrestling Database. [dostęp 2015-03-20].
  257. ↑ WWE World Heavyweight Championship – The Miz. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-11-22].
  258. ↑ The Miz blogs WWE SmackDown vs. Raw 2011. WWE.
  259. ↑ Preview: United States Champion The Miz vs. Daniel Bryan. WWE.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Cam Gagnon
  • Chase Kline
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Elijah Holyfield
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Kyle Klink
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Bayley Humphrey
  • Dani Raye
  • Darci Khan
  • Derrian Gobourne
  • Hayley Montoya
  • Kali Armstrong
  • Karyn Best
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Sirena Linton
  • Tatyanna Dumas
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadacze Grand Slam i Triple Crown Championship
Grand Slam
Championship
WWE
mężczyźni
kobiety
TNA
ROH
NJPW
FCW
Triple Crown
Championship
WWE
mężczyźni
kobiety
tag teamy
NXT
NXT UK
AEW
WCW
TNA
mężczyźni
kobiety
ROH
ECW
OVW
CZW
FIP
AAW
Posiadacze WWE Championship
1963–1970
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze WWE Intercontinental Championship
1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze WWE United States Championship
NWA
1975–1979
1980–1988
WCW
1988–1989
1990–1999
2000–2001
WWE
2001–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze World Tag Team Championship
2002–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze World Tag Team Championship (1971–2010)
1970-1979
1980-1989
1990-1999
2000-2009
2010
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Miz&oldid=74909231”