The Beauty of Gemina
 The Beauty Of Gemina podczas Nocturnal Culture Night w roku 2015 | |
| Pochodzenie | |
|---|---|
| Gatunek | |
| Aktywność |
2006 - obecnie |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania |
Nuuk |
| Skład | |
| Wokal, instrumenty klawiszowe: Michael Sele Instrumenty perkusyjne: Mac Vinzens Gitara basowa: David Vetsch Gitara: Dennis Mungo | |
| Byli członkowie | |
| Martin Luzio | |
| Strona internetowa | |
The Beauty of Gemina – szwajcarski zespół grający elektroniczny/alternatywny rock założony przez Michaela Sele w 2006 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Geneza zespołu The Beauty of Gemina rozpoczyna się bezpośrednio po rozpadzie poprzedniej grupy Michaela Sele o nazwie Nuuk. Już debiutancki album Diary of a Lost odniósł duży sukces a pochodzący z niego utwór Suicide Landscape stał się numerem jeden na World Gothic Charts[1]. Wideo do tego utworu zrealizowane na przełęczy San Bernardino było odtwarzane na kanale VIVA (MTV Europe) i wprowadzone przez Schweizer Fernsehen.
Wiosną 2008 roku zespół supportował The Smashing Pumpkins na Hallenstadion w Zurychu, a w maju tego samego roku wystąpił na Wave Gotik Treffen w Lipsku. Po kolejnym tournée tym razem z niemieckim zespołem ASP i kilku koncertach w Anglii, ukończone zostały prace nad kolejnym albumem A Stranger to Tears. Album ukazał się w Szwajcarii nakładem ich własnej wytwórni tBoG Music, natomiast w Austrii and Niemczech nakładem Danse Macabre Records, wytwórni prowadzonej przez Bruno Kramma z zespołu Das Ich[2]. Wideo do piosenki This Time ponownie emitowane było przez VIVA Switzerland i Schweizer Fernsehen. Album ten osiągnął pozycję numer trzy na Deutsche Alternative Charts[3].
W latach 2011 i 2012 zespół występował w Hildesheim podczas M'era Luna Festiwal[4], a w latach 2010, 2013, 2018[5] podczas Castle Party w Bolkowie[6].
Styl muzyczny
[edytuj | edytuj kod]
W swojej twórczości zespół łączy elementy między innymi rocka elektronicznego, rocka alternatywnego czy darkwave. W muzyce zespołu idzie znaleźć utwory, w których wplecione są elementy muzyki klasycznej, przykładowo możemy znaleźć fragment twórczości Mozarta w kompozycji Victims of Love pochodzącej z pierwszego albumu. Idzie także znaleźć wpływy muzyczne obejmują też techno/trance (Victims of Love, Shadow Dancer czy Galilee Song) oraz czysty gothic rock (gitara w This Time), a które można było dostrzec już w poprzednim zespole Michaela Sele Nuuk.
Od swojego trzeciego albumu At The End Of The Sea, The Beauty of Gemina dodaje więcej gitar na pierwszym planie, dodając dźwięki new wave i post-punk z lat '80 (np. Obscura, Rumours czy Narcotica) oraz riffy rocka alternatywnego lat '90 w takich utworach jak Black Cat Nights czy Counting Tears. Mimo to ich muzyka pozostaje fuzją rocka i elektronicznej muzyki tanecznej. Na przykład King's Men Come, Narcotica i La Mer – Rythme Eternel mają breakbeatowe, a nawet trip hopowe rytmy, a z kolei In Silence typowy techno beat instrumentu perkusyjnego Roland TR-909.
W czasie wydania albumu Iscariot Blues nastąpiła pewna zmiana w stylu muzycznym, która była rozwijana na kolejnych albumach. Album ten zawierał zwiększoną zależność od gitary akustycznej i oszczędniejszą, lżejszą atmosferę. Utwory takie jak Stairs i Badlands łączyły w sobie elementy folku czy bluesa, a aranżacje Michaela Sele zaczęły dojrzewać. To zróżnicowane podejście zostało w pełni zrealizowane na Minor Sun z 2016 roku, który czerpał z każdego aspektu brzmienia zespołu. Wydany w 2018 roku Flying With the Owl odsunął zespół dalej od swoich korzeni w kierunku na wpół akustycznego terytorium.
Kolejny album zespołu, Skeleton Dreams, został wydany 4 września 2020 roku. Album spotkał się z pozytywnym przyjęciem[7] i ponownie wprowadził więcej elektrycznych instrumentów, w znacznym stopniu nieobecnych na poprzednim wydawnictwie.
Liryka
[edytuj | edytuj kod]Teksty Michaela Sele lyrics poruszają takie kwestie jak samobójstwo, depresja, samotność i złamane serce. Jest też bardzo krytyczny wobec Kościoła Katolickiego, co szczególnie zaakcentował publikując utwory Victims of Love i Galilee Song jako darmowe downloady podczas Wielkanocy 2009 roku[8]. Cechą charakterystyczną twórczości The Beauty of Gemina jest duża ilość powtórzeń tekstu w utworach. Piosenki w tradycyjnym stylu i chórki są rzadkością.
Skład
[edytuj | edytuj kod]- Wokal, instrumenty klawiszowe: Michael Sele
- Instrumenty perkusyjne: Mac Vinzens
- Gitara basowa: David Vetsch
- Gitara: Dennis Mungo
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- Diary of a Lost (2006)
- A Stranger to Tears (2008)
- At the End of the Sea (2010)
- Iscariot Blues (2012)
- The Myrrh Sessions (2013)
- Ghost Prayers (2014)
- Minor Sun (2016)
- Flying with the Owl (2018)
- Skeleton Dreams (2020)
DVD
[edytuj | edytuj kod]- Pictures of a Lost (2006)
Teledyski
[edytuj | edytuj kod]- Suicide Landscape (2006)
- This Time (2008)
- Into Black (2008)
- Rumours (2010)
- Galilee Song (2010)
- Stairs (2012)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Global Gothic Chart - Top of the year 2007 [online], gothicera.com [dostęp 2016-11-08].
- ↑ artnoir » Blog Archive » Interview mit Michael Sele – The Beauty Of Gemina [online], 27 lipca 2012 [dostęp 2016-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-27].
- ↑ Deutsche Alternative Charts [online], www.djcharts.de [dostęp 2016-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29].
- ↑ FKP, - Meraluna Festival [online], www.meraluna.de [dostęp 2016-11-08] (niem.).
- ↑ The Beauty of Gemina na Castle Party 2018 [GALERIA] [online], The Beauty of Gemina na Castle Party 2018 [GALERIA] [dostęp 2019-02-24] (pol.).
- ↑ Castle Party - History [online], castleparty.com [dostęp 2016-11-08].
- ↑ The Beauty of Gemina [online], The Beauty of Gemina [dostęp 2024-04-11] (ang.).
- ↑ Imscheinwerfer - Michael Sele (Beauty of Gemina) - im Gespräch [online], 9 kwietnia 2016 [dostęp 2016-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-09].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona zespołu
- The Beauty of Gemina w serwisie Discogs
- The Beauty of Gemina w serwisie Allmusic