Przejdź do zawartości

Tarcisio Burgnich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarcisio Burgnich
Ilustracja
Burgnich w barwach Interu Mediolan w 1966
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1939
Ruda

Data i miejsce śmierci

26 maja 2021
Forte dei Marmi

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Udinese Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1958–1960 Udinese Calcio 8 (0)
1960–1961 Juventus F.C. 13 (0)
1961–1962 US Palermo 31 (1)
1962–1974 Inter Mediolan 358 (5)
1974–1977 SSC Napoli 84 (0)
W sumie: 494 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1963–1974  Włochy 66 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1978–1980 AS Livorno Calcio
1980–1981 FC Catanzaro
1981–1982 Bologna FC
1982–1984 Calcio Como
1984–1986 Genoa CFC
1986–1987 Vicenza Calcio
1987–1988 Calcio Como
1988–1989 FC Catanzaro
1989–1991 US Cremonese
1991–1992 Salernitana Calcio 1919
1995–1997 US Foggia
1997–1998 Genoa CFC
1998–1999 AS Lucchese-Libertas
1999–2000 Ternana Calcio
2000–2001 Delfino Pescara 1936
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy w piłce nożnej
złoto Włochy 1968
Mistrzostwa Świata w piłce nożnej
srebro Meksyk 1970

Tarcisio Burgnich (ur. 25 kwietnia 1939 w Rudzie, zm. 26 maja 2021 w Forte dei Marmi) – włoski piłkarz, który występował na pozycji środkowego lub prawego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Burgnich rozpoczynał piłkarską karierę w Udinese Calcio. Po dwóch latach przeniósł się do Juventusu, gdzie spędził rok. W sezonie 1961/1962 grał w US Palermo, latem 1962 roku został zawodnikiem Interu Mediolan. W drużynie "nerazzurrich" występował przez 12 lat, stając się jedną z legend tego klubu. Przez ten okres wystąpił w barwach Interu w 467 meczach (359 w Serie A, 61 w europejskich pucharach) i zdobył 6 goli. Był współtwórcą sukcesów mediolańskiego klubu w latach 60. i podstawowym jego zawodnikiem, gdy zespół ten w latach 1963, 1965, 1966 i 1971 zdobywał mistrzostwo Włoch, a w 1964 i 1965 Puchar Europy (prowadził go wówczas legendarny Helenio Herrera). Do sukcesów tych Burgnich dołożył także dwa Puchary Interkontynentalne w latach 1964 i 1965. W 1974 roku Tarcisio przeszedł do SSC Napoli, w którym po trzech sezonach, w 1977 roku, zakończył piłkarską karierę. Miał wówczas 38 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1958/59 Udinese Calcio Włochy  Serie A 1 0
1959/60 Udinese Calcio Włochy  Serie A 7 0
1960/61 Juventus F.C. Włochy  Serie A 13 0
1961/62 US Palermo Włochy  Serie A 31 1
1962/63 Inter Mediolan Włochy  Serie A 31 0
1963/64 Inter Mediolan Włochy  Serie A 33 0
1964/65 Inter Mediolan Włochy  Serie A 32 1
1965/66 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 0
1966/67 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 2
1967/68 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 0
1968/69 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 1
1969/70 Inter Mediolan Włochy  Serie A 26 1
1970/71 Inter Mediolan Włochy  Serie A 29 0
1971/72 Inter Mediolan Włochy  Serie A 27 0
1972/73 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 0
1973/74 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 0
1974/75 SSC Napoli Włochy  Serie A 30 0
1975/76 SSC Napoli Włochy  Serie A 30 0
1976/77 SSC Napoli Włochy  Serie A 24 0
Łącznie w Serie A 495 6

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Włoch Burgnich zadebiutował 10 listopada 1963 roku w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją ZSRR, rozegranym w ramach eliminacji do mistrzostw Europy 1964.

W 1966 roku Burgnich był członkiem kadry na mistrzostwa świata w Anglii. Zagrał w nich w 2 meczach: wygranym 2:0 z Chile oraz zremisowanym 0:0 z ZSRR. Włochy zajęły jednak dopiero 3. miejsce w grupie i nie awansowały do ćwierćfinałów.

W 1968 roku Burgnich wystąpił w mistrzostwach Europy. Zagrał w zremisowanym 0:0 meczu z ZSRR (Włochy wygrały dzięki rzutowi monetą) a następnie w dwóch finałowych meczach z Jugosławią. Dzięki zwycięstwu 2:0 w drugim z nich Włochy z Tarcisio w składzie sięgnęły po tytuł mistrza Europy.

Burgnich wystąpił także w kolejnym mundialu, 4 lata później w Meksyku. Tam także był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny, zagrał we wszystkich meczach, także tym finałowym, przegranym 1:4 z Brazylią.

Karierę reprezentacyjną Burgnich skończył w 1974 roku. Zagrał 3 mecze na mistrzostwach świata w RFN: z Haiti (3:1), z Argentyną (1:1) oraz z Polską (1:2) i po nieudanym dla "Squadra Azzura" turnieju (nie wyszli z grupy) zakończył reprezentacyjną karierę.

W reprezentacji Włoch Burgnich przez 11 lat rozegrał 66 meczów i zdobył 2 gole (z Austrią w 1966 oraz podczas MŚ 1970 w półfinale z RFN).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Burgnich został trenerem i szkolił takie drużyny jak: FC Bologna, Como, Foggia, AS Lucchese, Cremonese, Genoa CFC i Vicenza.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Juventus

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

SSC Napoli

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Burgnich zmarł 26 maja 2021 w Forte dei Marmi[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tarcisio Burgnich nie żyje. Był częścią „Wielkiego Interu”, zdobył mistrzostwo Europy [online], Interia.pl, 26 maja 2021 [dostęp 2021-05-26] (pol.).