Tainowie
Tainowie (Indianie Taino) – rdzenni, prekolumbijscy mieszkańcy wysp Bahama i wysp Wielkich Antyli, w tym Kuby, Hispanioli (Haiti i Dominikany), Portoryko i Jamajki zamieszkujący te wyspy bezpośrednio przed ich odkryciem przez Kolumba w 1492 r. Nie ma zbyt wielu źródeł informacji dotyczących życia Indian Taino. Prawdopodobnie przybyli na Kubę ok. 1100 r. p.n.e., przemieszczając się z Ameryki Południowej przez Antyle.
Pod koniec XV wieku Tainowie byli stosunkowo wysoko rozwiniętym społeczeństwem rolniczym. Zajmowali się uprawą manioku, jukki, tytoniu i bawełny. Wyrabiali również gliniane naczynia. Mieszkali w małych ośrodkach, wioskach zwanych bohio choć w okresie kolonizacji największe osady mogły liczyć nawet ponad 3000 mieszkańców.
Tainowie w okresie kolonizacji europejskiej
[edytuj | edytuj kod]Tainowie byli pierwszym ludem indiańskim, z którym zetknął się Kolumb w 1492 r. Kiedy Santa María, będąca okrętem flagowym jego wyprawy, osiadła na mieliźnie u wybrzeży jednej z wysp, Kolumb zdecydował się na wybudowanie tam osady. Wyspę nazwano Hispaniolą (obecnie nosi nazwę Haiti). Załoga wzniesionego fortu, nazwanego La Navidad przetrwała tam zaledwie rok – gdy Kolumb ponownie przypłynął na wyspę z większymi siłami, zastał jedynie zgliszcza. Według późniejszych badań[1] Indianie pozbyli się intruzów, którzy źle traktowali miejscową ludność i przyczynili się do wybuchu epidemii nieznanych wcześniej chorób pochodzenia europejskiego.
W owym czasie, Tainowie na Haiti byli podzieleni na pięć królestw, obejmujących całą wyspę. Hiszpanie z kolejnych wypraw podporządkowali je sobie w ciągu kilku lat, niszcząc ich system społeczno-gospodarczy. W wyniku tych podbojów, a także wskutek braku odporności na przywleczone z Europy choroby, liczebność haitańskiej populacji Tainów gwałtownie spadła.
Tainowie kubańscy zetknęli się z białymi kilkanaście lat po rozpoczęciu kolonizacji Hispanioli przez Hiszpanów. W momencie pierwszych prób kolonizacji podjętych w 1509 r., Tainowie kubańscy ostrzeżeni przez uciekinierów z innych wysp karaibskich byli świadomi powstałego zagrożenia. Wielu z nich podejmowało zbrojny opór. Najbardziej znanym Taino stawiającym opór konkwistadorom był Hatuey. Po początkowych sukcesach Indianie ponieśli klęskę, a ich przywódcy, w tym Hatuey, zostali straceni. Dzisiaj można oglądać pomnik Hatueya wzniesiony w mieście Baracoa na wschodnim wybrzeżu Kuby.
Tainowie do 1570 r. przestali w zasadzie istnieć jako odrębna grupa etniczna, nie licząc kilku izolowanych enklaw, zwłaszcza na Kubie i Portoryko. Jednak, wbrew rozpowszechnionym do niedawna poglądom, obecna populacja wysp karaibskich w dużej mierze wywodzi się właśnie od Tainów[2].
Kultura
[edytuj | edytuj kod]Do dziś zachowało się niewiele materialnych pozostałości kultury Tainów. Wśród nich można znaleźć skalne malowidła czy też skalne rzeźby, znajdujące się m.in. na terenie Parku Narodowego Los Haitises na wyspie Haiti[3].
Wyposażenie domu Indian Taíno obejmowało bawełniane hamaki, maty do spania i siedzenia wykonane z palm, drewniane krzesła (dujo lub duho) z plecionymi siedziskami i platformami oraz kołyski dla dzieci.
Kobiety Indian Taíno zwykle nosiły włosy z grzywką z przodu i dłuższe z tyłu, niekiedy nosiły złotą biżuterię lub ozdoby wykonane z muszli. Mężczyźni i niezamężne kobiety z zwykle nie nosili ubrań, chodzili nago. Po ślubie kobiety nosiły mały bawełniany fartuch, zwany nagua[4].
Badania DNA
[edytuj | edytuj kod]W 2018 roku wykonano badanie DNA, które zmapowało genom zęba należącego do kobiety z Bahamów z VIII do X wieku. Porównując starożytny genom mieszkańców Bahamów z genomem współczesnych Portorykańczyków, naukowcy odkryli, że byli oni bliżej spokrewnieni ze starożytnym Indianami Taíno niż jakakolwiek inna rdzenna grupa w obu Amerykach. Zespół badawczy porównał genom ze 104 Portorykańczykami, którzy brali udział w projekcie 1000 genomów (2008), a którzy mieli potwierdzone pochodzenie od 10 do 15 procent od rdzennych amerykańskich przodków, co było "ściśle spokrewnione ze starożytnym genomem Bahamów"[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Frances Maclean: The Lost Fort of Columbus. [dostęp 2009-12-02].
- ↑ DeRLAS Vol 1 No 2 Martinez Cruzado [online], www.udel.edu [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-14] .
- ↑ Tomasz Merwiński , Park Narodowy Los Haitises. Historia prawdziwa | Tomasz Merwiński [online], 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-14] (pol.).
- ↑ Silvio A. Beding , The Christopher Columbus Encyclopedia, Springer, 8 lutego 2016, s. 346, ISBN 978-1-349-12573-9 [dostęp 2023-07-14] (ang.).
- ↑ Study identifies traces of indigenous 'Taíno' in present-day Caribbean populations [online], EurekAlert! [dostęp 2023-07-14] (ang.).