Tadiran Mastiff
 Mastif III w muzeum sił powietrznych w bazie Chacerim | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Tadiran Electronic Systems |
| Typ | |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1975 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik tłokowy |
| Moc |
16,4 kW (22 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
4,25 m |
| Długość |
3,3 m |
| Wysokość |
0,89 m |
| Powierzchnia nośna |
2,27 m² |
| Masa | |
| Własna |
72 kg |
| Użyteczna |
37 kg |
| Startowa |
138 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
185 km/h |
| Prędkość przelotowa | |
| Pułap |
4 480 m |
| Promień działania |
50 km |
| Długotrwałość lotu |
7,5 h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Stany Zjednoczone  Izrael
| |
Mastiff – izraelski, bezzałogowy aparat latający (UAV - Unmanned Aerial Vehicle) opracowany w firmie Tadiran Electronic Industries włączonej do koncernu Israel Aerospace Industries.
Aparat powstał w wyniku doświadczeń wyniesionych z wojny Jom Kipur w 1973 roku, podczas której to izraelskim dowódcom oddziałów lądowych brakowało informacji z rozpoznania taktycznego.
Aparat startuje z katapulty, która może być umieszczona nawet na samochodzie terenowym, przez cały czas lotu sterowany jest przez operatora znajdującego się na ziemi. Lądowanie zapewnia trójgoleniowe podwozie kołowe, nie wciągane w kadłub. W standardowej wersji aparat przenosi kamerę telewizyjną (lub termowizyjną) z możliwością przekazywania obrazu w czasie rzeczywistym. Mastiff używany był przez armię Izraela oraz Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Igor Witkowski. Zachodnie bezzałogowe statki powietrzne cz. I. „Nowa Technika Wojskowa”. 3, s. 15-20, 1993. ISSN 1230-1655.
