Przejdź do zawartości

Tadeusz Ostrowski (architekt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Ostrowski
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1931
Wilno

Data i miejsce śmierci

15 listopada 2012
Szczecin

Zawód, zajęcie

architekt

Alma Mater

Politechnika Gdańska

Stanowisko

wiceprezes ZO SARP, przewodniczący OSK SARP

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej
Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego

Tadeusz Roman Ostrowski (ur. 21 stycznia 1931 w Wilnie, zm. 15 listopada 2012 w Szczecinie)[1]polski architekt związany z powojennym Szczecinem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Ostrowski urodził się w rodzinie Jana (do 1939 urzędnik) i Heleny z d. Snigunowicz (nauczycielka)[2] Małą maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym w Chojnicach, a maturę w klasie przyrodniczej II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I w Szczecinie. Po maturze przez rok pracował jako magazynier, kontysta i kasjer w różnych szczecińskich firmach. Studia inżynierskie rozpoczął w 1951 na Wydziale Architektury Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie i po roku przeniósł się na Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej. W 1957 za pracę Młodzieżowy dom kultury (promotor: doc. mgr inż. W. Rembiszewski) otrzymał dyplom magistra inżyniera architekta[2]. W latach 1965-1967 ukończył studia podyplomowe planowania przestrzennego na Politechnice Szczecińskiej, zaliczając je pracą Centrum Szczecina – niektóre problemy jego współczesnego i przyszłego rozwoju.

Został pochowany 21 listopada 2012 na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kw. 45B-7-6)[3].

Praca zawodowa i organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Od 1957 aż do emerytury pracował w szczecińskim „Miastoprojekcie”, gdzie przeszedł przez wszystkie szczeble awansowania od stanowiska asystenta aż do kierownika pracowni[2]. Dodatkowo był konsultantem, sprawdzającym, kierownikiem zespołu sprawdzającego w różnych innych biurach projektowych w Szczecinie.

Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Architektów Polskich (SARP), do którego należał od 1957 do emerytury. W latach 1963–1965 sprawował urząd wiceprezesa zachodniopomorskiego oddziału SARP, a następnie w latach 1965–1967 przewodniczącego sądu koleżeńskiego. W latach 2002–2011 należał do Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej[1].

Był autorem wielu opinii i ekspertyz opracowywanych w ramach zleceń. Uprawnienia zawodowe zdobył 16 listopada 1963, uprawnienia rzeczoznawcy budowlanego wydane 14 grudnia 1976 przez Urząd Wojewódzki w Szczecinie, ZG SARP 6 grudnia 1976, PZITB - 2 grudnia 1985[2].

Wybrane projekty[2][1]

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[1]

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mister Szczecina'65 za wieżowce przy pl. Grunwaldzkim
  • Mister Szczecina'71 za wieżowiec przy ul. Wielkopolskiej[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Tadeusz Roman Ostrowski [online], archimemory.pl [dostęp 2020-09-25].
  2. a b c d e f Wojciech Bal, Robert Dawidowski, Ryszard Długopolski, Adam M. Szymski. Architektura polska 1945-1960 na obszarze Pomorza Zachodniego. Wyd. II. Dom Wydawniczy Księży Młyn Łódź 2022, s.353-355. ISBN 978-83-7729-475-8
  3. Tadeusz Ostrowski – lokalizacja grobu na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (dostęp 13.11.2024)
  4. a b c d Wojciech Bal. Architektura modernistyczna Szczecina lat 60. i 70. w idei i realizacji. „Wiadomości Konserwatorskie”. 47, s. 142-152, 2017. 
  5. Budynek mieszkalny, Mrówkowiec w bazie obiektów SARP (dostęp 02.12.2024)
  6. Karolina Rzeszotarska. W takich blokach mieszka około 13 tys. szczecinian. „Niejeden patodeweloper stwierdziłby, że to i tak za duże mieszkania” na stronie wszczecinie.pl (dostęp 02.12.2024)