Przejdź do zawartości

Szkoła historyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szkoła historycznaparadygmat badawczy w ekonomii i ekonomii politycznej, w którym przyjmuje się następujące założenia:

  1. Ludzkie działanie jest uwarunkowane sytuacją historyczną.
  2. Ludzkie działanie jest uwarunkowane partycypacją w takich bytach historycznych jak:

Założenia metodologiczne

[edytuj | edytuj kod]
  1. Działań jednostki nie można badać, można badać wyłącznie działania zbiorowości (determinizm)
  2. Aby zrozumieć działanie zbiorowości należy badać jego historyczny kontekst.
  3. Aby zrozumieć ludzkie działanie należy badać funkcjonowanie bytów (historycznych), w których dana zbiorowość partycypuje (organicyzm)[1].

Historyczne szkoły ekonomiczne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wiktor Werner, Historyczność kultury. W poszukiwaniu myślowego fundamentu współczesnej historiografii, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2009, s. 143 - 149

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Geoffrey Martin Hodgson: How Economics Forgot History: The Problem of Historical Specificity in Social Science Economics As Social Theory, London, New York 2001
  • Warren J. Samuels, Jeff E. Biddle, John B. Davis [red.]: A Companion To The History Of Economic Thought, Oxford 2003
  • Wiktor Werner: Historyczność kultury. W poszukiwaniu myślowego fundamentu współczesnej historiografii, Poznań 2009