Szeliniak sosnowy

Szeliniak sosnowy
	Hylobius abietis
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	ryjkowcowate
Podrodzina	Molytinae
Plemię	Hylobiini
Podplemię	Hylobiina
Rodzaj	Hylobius
Gatunek	szeliniak sosnowy
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2012-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szeliniak sosnowy^{[potrzebny przypis]}, szeliniak sosnowiec^[1] (Hylobius abietis) – chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych.

Rójka

Pojawia się od końca kwietnia do września.

Wygląd

Długość 8–13 mm, sylwetka krępa, barki kanciaste, czułki usytuowane na końcu ryjka. Ciało barwy brązowej bez połysku, twarde, u młodych na pokrywach żółte plamki ułożone w kilka przepasek. Latają głównie osobniki młode.

Występowanie

Cała Europa, Syberia, Kazachstan, Japonia^[2].

Pokarm

Imago żer uzupełniający, młodych żer regeneracyjny w szyjach korzeniowych i w części przyziemnej młodych sosen. Wylęgająca się larwa żeruje w systemach korzeniowych pniaków, przyczyniając się do ich szybszego rozkładu.

Rozród

Samica składa około 60 jaj w korzeniach pniaków, przepoczwarczenie odbywa się po upływie 4-8, a nawet 15 miesiącach od momentu złożenia (imago żyje do 3 lat).

Znaczenie

W leśnictwie szkodnik o pierwszorzędnym znaczeniu gospodarczym, występuje na całym terenie kraju, wybitny polifag z preferencją gatunków iglastych, atakuje drzewostany od szkółki do młodnika, może doprowadzić do wyniszczenia młodej uprawy, w starszych uprawach może doprowadzić do deformacji drzewek, stwarza podłoże dla szkodników wtórnych, jest kłopotliwy w zwalczaniu.

Jego niechęć do latania pozwala na łatwe monitorowanie liczebności. Wokół zrębów, gdzie odnawiana będzie sosna wykopywane są rowki chwytne lub izolacyjne (o przekroju ok. 20x30 cm). Chrząszcze szukając wyjścia zmierzają wzdłuż rowka i gromadzą się w dodatkowych zagłębieniach, skąd można je łatwo wybrać. Na zrębach spotyka się również pułapki w postaci dołów, w których wyłożone są świeże krążki drewna sosnowego wabiące swym zapachem dorosłe chrząszcze.

Zobacz też

Przypisy

↑ Svatopluk Bílý: Chrząszcze. Ilustracje: Alena Čepická. Warszawa: Delta W-Z, 1992, s. 196, seria: Leksykon przyrody. ISBN 83-85817-15-8.
↑ Hylobius abietis (Linnaeus, 1758). [w:] Coleoptera Poloniae [on-line]. [dostęp 2014-11-04].

[Bily92-1] Svatopluk Bílý: Chrząszcze. Ilustracje: Alena Čepická. Warszawa: Delta W-Z, 1992, s. 196, seria: Leksykon przyrody. ISBN 83-85817-15-8.

[2] Hylobius abietis (Linnaeus, 1758). [w:] Coleoptera Poloniae [on-line]. [dostęp 2014-11-04].

[1]

[2]