Przejdź do zawartości

Szczucin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczucin
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Rynek w Szczucinie
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

dąbrowski

Gmina

Szczucin

Prawa miejskie

przed 1780–1936, 2009

Burmistrz

Tomasz Bełzowski

Powierzchnia

6,85[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


4111[1]
600[1] os./km²

Strefa numeracyjna

48 14

Kod pocztowy

33-230

Tablice rejestracyjne

KDA

Położenie na mapie gminy Szczucin
Mapa konturowa gminy Szczucin, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczucin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczucin”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Szczucin”
Położenie na mapie powiatu dąbrowskiego
Mapa konturowa powiatu dąbrowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczucin”
Ziemia50°18′32,60″N 21°04′29,30″E/50,309056 21,074806
TERC (TERYT)

1204074

SIMC

0831149

Urząd miejski
Wolności 3
33-230 Szczucin
Strona internetowa
BIP

Szczucinmiasto w Polsce położone w województwie małopolskim, w powiecie dąbrowskim, w gminie Szczucin[2].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Miasto jest siedzibą gminy Szczucin.

Etymologia nazwy

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie Szczuczyn, a więc nazwa dzierżawcza, w XIV w. wieś należąca do Szczuki (od słowa szczuka, czyli szczupak). W 1326 r. zanotowano Sucin, w 1345 r. Sczucin (porównaj Szczuczyce, dzisiaj Szczucice koło Opatowa, czy Szczuczyn)[3][4].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Szczucin położony jest w Kotlinie Sandomierskiej w północno-wschodniej części województwa małopolskiego. Miejscowość graniczy z województwem świętokrzyskim, a konkretnie z wsią Rataje Słupskie; granicę między województwami wyznacza w tym miejscu rzeka Wisła. Poza tym Szczucin graniczy z Łęką Szczucińską, Łęką Żabiecką, Świdrówką, Dąbrowicą oraz Lubaszem.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Transport drogowy

[edytuj | edytuj kod]

Przez Szczucin przebiega droga krajowa nr 73 (WarszawaKielceTarnówJasło), droga wojewódzka nr 982 (Szczucin – Mielec), a także liczne drogi lokalne. Most na Wiśle sprawia, że Szczucin jest ważnym węzłem komunikacyjnym dla transportu samochodowego.

Budynek dworca kolejowego

Transport kolejowy

[edytuj | edytuj kod]

W Szczucinie kończy się, biegnąca z Tarnowa i licząca niespełna 50 km, linia kolejowa nr 115. Wybudowana została w 1906 roku[5]. Po II wojnie światowej korzystali z niej głównie mieszkańcy Powiśla i pracownicy dużych zakładów przemysłowych w Tarnowie. W 2000 r., z powodu braku rentowności, zawieszono kursy pasażerskie na całej długości linii, natomiast w 2007 r. został zawieszony ruch towarowy (na odcinku Żabno – Szczucin[5]). Próby ratowania szczucinki, ponawiane przez samorządy powiatu dąbrowskiego i tarnowskiego, nie powiodły się. PKP PLK nadały jej status zawieszona z przeznaczeniem do likwidacji[6]. W marcu 2015 roku przedstawiciele sześciu samorządów, przez które przebiega linia kolejowa, podpisali porozumienie w sprawie wspólnej realizacji trasy rowerowej biegnącej w śladzie nieczynnej linii[7]. Do realizacji kontrowersyjnej inwestycji jednak nie doszło, gdyż z początkiem sierpnia 2016 roku, po protestach ludności zamieszkującej okolice linii kolejowej[8] oraz działaniach Stowarzyszenia Miłośników Kolei w Krakowie, udało się zablokować decyzję o likwidacji nieczynnej linii kolejowej[9][10]. Również w sierpniu 2016 roku prywatny przewoźnik kolejowy SKPL złożył do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego oraz do gmin, przez które przebiega rzeczona linia kolejowa, ofertę wznowienia na linii, najpierw na odcinku Tarnów – Dąbrowa Tarnowska, obsługi ruchu osobowego oraz towarowego. Na spotkaniu 17 października w starostwie powiatowym doszło do porozumienia między przewoźnikiem oraz powiatami przez które biegnie linia z Urzędem Marszałkowskim województwa małopolskiego w sprawie uruchomienia pociągów; urzędnicy zgodzili się na dotowanie przewoźnika[11][12]. W marcu 2018 roku pojawiła się informacja w mediach (m.in. Radiu Kraków), że połączenia nie zostały wznowione z powodu braku pieniędzy (rezygnacji ze współfinansowania połączenia ze strony Tarnowa i gminy Żabno) oraz obaw ze strony niektórych władz jednostek samorządu terytorialnego o brak lub bardzo małą liczbę pasażerów[13]. W sierpniu 2018 roku powstał plan reaktywacji linii kolejowej i wydłużenia jej do Buska-Zdroju w związku z planowaną budową Centralnego Portu Komunikacyjnego i stworzenia połączenia kolejowego dla pasażerów CPK z Tarnowa przez Kielce[14]. Plan reaktywacji linii kolejowej nr 115 w związku z budową CPK potwierdził w październiku 2018 roku wiceminister infrastruktury i pełnomocnik rządu ds. budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego Mikołaj Wild[15]. Oprócz tego połączenie miałoby być częścią szlaku łączącego Warszawę przez Tarnów i Nowy Sącz ze stolicą Węgier, Budapesztem[16]. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu linii kolejowych o znaczeniu państwowym wymienia dawną linię kolejową nr 115 wraz z linią kolejową nr 73 Sitkówka NowinyBusko-Zdrój i planowanym odcinkiem Busko-Zdrój – Szczucin, oznaczając ją w całości jako linia kolejowa nr 73[17]. Rozporządzenie weszło w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, czyli 29 maja 2019 roku[17].

Klimat

[edytuj | edytuj kod]

Klimat Szczucina zaliczany jest do klimatów podgórskich nizin i kotlin, jest łagodny i dość suchy. Sprzyja on rolnictwu i sadownictwu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Osada istniała już na początku XIV w., a pierwsza o niej wzmianka pochodzi z 1326 roku. Wspomina o szczucińskiej parafii, o której źródła historyczne jednak milczą. Szczucin był własnością rycerską; jego mieszkańcy trudnili się flisactwem, połowem ryb, rolnictwem i drobnym rzemiosłem.

Nad Wisłą powstał port rzeczny, za pośrednictwem którego wysyłano na północ drewno z Puszczy Sandomierskiej, zboże dostarczane z obszaru Małopolski oraz inne towary. W tym okresie Szczucin rozwijał się głównie dzięki żegludze na Wiśle. W rejonie osady znajdowała się przeprawa przez Wisłę i wiódł tędy trakt handlowy północ – południe o ponadregionalnym znaczeniu.

W XVI wieku właścicielem Szczucina był działacz reformacyjny Jakub Przyłuski[18].

I wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

I wojna światowa powstrzymała rozwój miasteczka. We wrześniu 1914 r., na zachód od Szczucina, wzdłuż Wisły rozlokowały się oddziały Legionów Józefa Piłsudskiego, atakując Rosjan po drugiej stronie rzeki i odnosząc spore sukcesy. Po wycofaniu się legionistów, ziemię szczucińską i cały powiat dąbrowski zajęły wojska rosyjskie. Szczucin był okupowany do maja 1915 r., kiedy to, po bitwie gorlickiej, Rosjanie zmuszeni zostali do odwrotu na froncie galicyjskim.

Okres międzywojenny

[edytuj | edytuj kod]

W 1934 r. w wyniku reformy samorządowej utworzono gminę Szczucin. Nie pomogły protesty mieszkańców domagających się zatwierdzenia praw miejskich. Szczucin nie spełniał podstawowego kryterium pozwalającego zachować status miasta; liczył mniej niż 3 tys. mieszkańców. W 1936 r. ostatecznie zdegradowany został urzędowo do rangi wsi.

W 1939 r. 40% mieszkańców miejscowości stanowili Żydzi[19].

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]
Pomnik żołnierzy

We wrześniu 1939 r. w rejonie Szczucina miały miejsce ciężkie walki toczone przez cofającą się Armię Kraków z przeważającymi siłami niemieckimi. 7 września 1939, na rozkaz gen. Szyllinga, wysadzono w powietrze tutejszy most na Wiśle wraz ze znajdującymi się już na jego środku Niemcami. Po rozbiciu polskich oddziałów wielu żołnierzy dostało się do niewoli. Blisko stu z nich zamknięto w strzeżonej przez Niemców szczucińskiej szkole. 12 września znieważony i spoliczkowany polski oficer uderzył Niemca; w rezultacie żołnierze Wehrmachtu zaczęli strzelać do jeńców, a do wnętrza szkoły wpadły pociski zapalające. Jeńcy usiłowali wydostać się z płomieni, podczas gdy hitlerowcy strzelali do wyskakujących przez okna. Zginęło 70 żołnierzy. Ich śmierć upamiętniono obeliskiem.

 Osobny artykuł: zbrodnia w Szczucinie.

.

Podczas okupacji niemieckiej w Szczucinie działały ugrupowania ruchu oporu i prowadzono tajne nauczanie. W 1943 r. żołnierze oddziału Jędrusie wykonali w Szczucinie wyrok na znienawidzonym, wysługującym się hitlerowcom komendancie powiatowym policji granatowej. Na przełomie 1944 i 1945 r. hitlerowcy, przygotowujący się do obrony pozycji nad Wisłą i fortyfikujący teren, wysiedlili mieszkańców Szczucina. Część domów zniszczono, a materiał wykorzystano do budowy umocnień.

Po zakończeniu wojny Szczucin pozostał wsią z zachowanym małomiasteczkowym układem przestrzennym.

Prawa miejskie

[edytuj | edytuj kod]
Budynek urzędu miasta i gminy

Szczucin posiadał prawa miejskie w latach 1780–1934. Do końca 2008 r. był wsią. 1 stycznia 2009 r. na nowo stał się miastem[20].

Po 1998

[edytuj | edytuj kod]

W nocy z 13/14 sierpnia 1998 r. w pobliskiej miejscowości Łęka Szczucińska zamordowano 17-letnią Iwonę Cygan. W samym Szczucinie zginęły przynajmniej dwie osoby związane ze sprawą jej zabójstwa. Przez lata wokół sprawy trwała zmowa milczenia i dopiero po 20 latach od morderstwa na ławie oskarżonych zasiadło 17 osób, a wśród nich oskarżony o zabójstwo Paweł K. oraz te osoby, które wiedziały o zbrodni, mataczyły i utrudniały śledztwo (w tym 14 byłych policjantów)[21][22][23][24][25].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piramida wieku mieszkańców Szczucina w 2014 roku[26].


Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[27]:

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

W Szczucinie ulokowano jedyne w Polsce i Europie Muzeum Drogownictwa, obecnie będące Zespołem Historii Drogownictwa Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Na obszarze ok. 2 ha byłego obwodu drogowego znajduje się kilkadziesiąt starych maszyn i urządzeń drogowych: walców, ciągników, lokomobil, a także bogaty zbiór znaków drogowych, słupów kilometrowych i urządzeń pomiarowych. W budynku muzeum zgromadzono natomiast m.in. dokumenty, projekty, mundury oraz makiety. Zbiór jest stopniowo powiększany. Całość terenu wpisana jest do rejestru zabytków.

Kościół par. pw. św. Marii Magdaleny z 1680 r.

W północno-wschodnim narożu placu rynkowego znajduje się Kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny. Zwarta bryła kościoła łączy w sobie starą, barokową część i nowsze, wzniesione w stylu neobarokowym człony. Murowana i tynkowana budowla o ramowo-pilastrowych i skromnych podziałach zewnętrznych elewacji jest najlepiej widoczna z rynku, skąd można zauważyć neorenesansową fasadę poprzedzoną niższą i węższą kruchtą. Odbudowa wieży składającej się z trzech zwężających się kondygnacji objęła m.in. wykonanie baniastego hełmu, nawiązującego do barokowego kształtu sygnaturki górującej ponad dachem korpusu. Najcenniejszym obiektem w szczucińskiej świątyni jest polichromia autorstwa Karola Frycza, pokrywająca rozczłonkowane pilastrami i zamknięte profilowanym gzymsem ściany wnętrza. Na szczególną uwagę zasługują także obrazy Matki Boskiej z Dzieciątkiem (w typie Matki Boskiej Tuchowskiej (XVI–XVII w.) umieszczony w głównym ołtarzu), Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej (II poł. XVIII w., umieszczony w bocznym ołtarzu), barokowy wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ukazanej w asyście świętych (1714 r.) oraz Chrystus Ukrzyżowany i św. Maria Magdalena (ok. 1960 r.), których autorem jest Stanisław Westwalewicz.

Przy ulicy św. Marka usytuowana jest kamienna figura zwana Markiem. Wzniesiona została w 1684 r. Ma kształt wysokiej kolumny zwieńczonej kompozytowym kapitelem, na którym umocowana jest czworoboczna, ażurowa kapliczka z płaskorzeźbami świętych, nakryta daszkiem, ponad którym znajduje się niewielka wieżyczka i krzyż. Legenda głosi, że została wzniesiona z okazji przeprawy wojsk Jana III Sobieskiego przez Wisłę w wyprawie na Wiedeń.

Przy ul. Wolności znajduje się Kwatera Pamięci Narodowej. Obelisk stoi na miejscu dawnej szkoły i upamiętnia tragedię polskich żołnierzy spalonych żywcem przez hitlerowców w szkole 12 września 1939 roku.

W Szczucinie znajdują się również zabytki rodziny Boguszów, która niegdyś zamieszkiwała Szczucin. Przy wyjeździe z miasta w kierunku Delastowic rozciągają się resztki zespołu dworskiego należącego w przeszłości do tej rodziny. Na nowo zagospodarowanym obszarze wznosi się rozległy budynek dworu, wybudowany ok. 1917 r. na miejscu starszego, w którym przyszedł na świat Andrzej Rawicz Gawroński, sekretarz Komisji Edukacji Narodowej i lekarz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Na miejscowym cmentarzu, w otoczeniu pomników nagrobnych, stoi neogotycka kaplica grobowa Boguszów. Wybudowano ją w 1877 roku. Jest murowana i otynkowana, ozdobiona na narożach lizenami i arkadowym fryzem poniżej pasa gzymsu wieńczącego oraz posiada trójkątny szczyt z arkadami.

Ponadto w Szczucinie znajduje się cmentarz żydowski, stary cmentarz, wiele przydrożnych figurek, kapliczka z XIX w., dwie wiekowe kamienice w rynku, kilka staropolskich dworków, a na nowym cmentarzu pomnik Powstańców 1863 i grób ofiar 12 września 1939 roku.

Dwa razy w tygodniu odbywa się tu targ, którego tradycja sięga kilku wieków[28].

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]
  • Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza
  • Powiatowe Centrum Edukacji i Kompetencji Zawodowych

Administracja

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Szczucin jest członkiem stowarzyszenia Unia Miasteczek Polskich[29]

Sport w Szczucinie

[edytuj | edytuj kod]

W Szczucinie od 1948 r. działa klub sportowy LKS Wisła Szczucin. Aktualnie[kiedy?] działają sekcje piłkarska, kulturystyczna oraz tenisa stołowego. W skład bazy sportowej klubu wchodzi stadion na 2300 miejsc, boiska treningowe oraz budynek siłowni/sekcji tenisa stołowego. W 2009 r. drużyna juniorów młodszych zajęła II miejsce w Halowych Mistrzostwach Małopolski, przegrywając jedynie z Wisłą Kraków[30].

Oprócz LKS Wisła w Szczucinie działają 3 uczniowskie kluby sportowe: MKS Junis, UKS Pantera i UKS Orliki.

W 2003 r. oddano do użytku Halę Widowiskowo-Sportową przy ul. Rudnickiego. Mieści się w niej pełnowymiarowe boisko do piłki koszykowej, siatkowej, nożnej i ręcznej, 4 boiska do badmintona oraz siłownia. Trybuny mieszczą ok. 300 osób.

Ludzie związani ze Szczucinem

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani ze Szczucinem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08].
  2. GUS. Rejestr TERYT.
  3. Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Wrocław 1984, s. 381.
  4. Kazimierz Rymut, Nazwy miast Polski, Wrocław 1980, s. 237.
  5. a b Wrócą pociągi na linię Tarnów - Szczucin?. Rynek Kolejowy, 2011-12-05. [dostęp 2011-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-09)]. (pol.).
  6. Szczucin koło Tarnowa.
  7. PAP, Małopolskie. Trasa rowerowa na nieczynnej linii kolejowej Tarnów-Szczucin [online], wyborcza.pl, 17 marca 2015 [dostęp 2015-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-17].
  8. Sonda internetowa w związku z planami likwidacji przez PKP odcinka linii kolejowej nr 115 Tarnów-Szczucin | Dąbrowa Tarnowska [online], dabrowatar.pl, 21 kwietnia 2016 [dostęp 2016-08-21].
  9. Tory Szczucinki jednak nie zmienią się w ścieżkę rowerową. Samorządowcy się wycofują - Tarnów - Wiadomości - Radio Kraków [online], radiokrakow.pl, 3 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-21].
  10. Szczucinka nie będzie trasą rowerową [online], krakow.tvp.pl, 7 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-21].
  11. Author’s Name, e-Kurier Dąbrowski – niezależny portal internetowy  » Blog Archive  » Reanimacja „Szczucinki”? (FILMY) [online], kurierdabrowski.pl [dostęp 2016-10-27].
  12. Spotkanie w Starostwie Powiatu Dąbrowskiego | Szczucinka [online], szczucinka.pl, 18 października 2016 [dostęp 2016-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-28].
  13. Wskrzeszenie Szczucinki pod poważnym znakiem zapytania - Tarnów - Wiadomości - Radio Kraków [online], radiokrakow.pl, 5 marca 2018 [dostęp 2018-06-10].
  14. Region tarnowski. Centralny Port Komunikacyjny pod stolicą przywróci życie linii kolejowej „Szczucinki”? [online], plus.gazetakrakowska.pl, 2 sierpnia 2018 [dostęp 2019-06-10].
  15. Pociąg z Tarnowa do Warszawy pojedzie w 2,5 godziny? - Tarnów - Wiadomości - Radio Kraków [online], radiokrakow.pl, 10 października 2018 [dostęp 2019-06-10].
  16. Bartłomiej Maziarz, Będzie nowe połączenie kolejowe Tarnowa z Warszawą? Są takie plany - Tarnów - Wiadomości - Radio Kraków [online], radiokrakow.pl, 29 stycznia 2019 [dostęp 2019-06-10].
  17. a b Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu linii kolejowych o znaczeniu państwowym (Dz.U. z 2019 r. poz. 899)
  18. Julian Bukowski, Dzieje reformacyi w Polsce od wejścia jej do Polski aż do jej upadku. T. 1, Początki i terytoryalne rozprzestrzenienie się reformacyi, [1883], s. 193.
  19. Szczucin. sztetl.org.pl. [dostęp 2016-10-22].
  20. Dz.U. z 2008 r. nr 137, poz. 860 (Fotokopia).
  21. Mateusz Baczyński: Historia kłamstwa. Jak szukano zabójców Iwony Cygan. onet.pl, 2020-10-28. [dostęp 2020-11-04]. (pol.).
  22. Mateusz Baczyński: Sprawa zabójstwa Iwony Cygan. Odpowiedź na oświadczenie Anety Kupiec. onet.pl, 2020-11-04. [dostęp 2020-11-04]. (pol.).
  23. Szczucin. Kolejne zatrzymania w sprawie zabójstwa Iwony Cygan.
  24. Śmierć Iwony Cygan. „To były powolne tortury”.
  25. Mszy za Iwonę Cygan od mieszkańców nie było. Z powodu 'nagonki na Szczucin’, „krakow.wyborcza.pl” [dostęp 2018-08-23] (pol.).
  26. Szczucin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  27. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  28. Robert Gąsiorek, Z największego placu targowego w regionie tarnowskim zniknie w końcu rozlewisko. Targowisko w Szczucinie przyciąga tłumy [ZDJĘCIA] [online], tarnow.naszemiasto.pl, 5 marca 2022 [dostęp 2024-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-15].
  29. Biuletyny Informacji Publicznej [online], bip.malopolska.pl [dostęp 2023-02-21].
  30. Dwie Wisły w finale – Futbol – Małopolska.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]