Szchara
43°00′02″N 43°06′44″E/43,000556 43,112222 Widok na Szcharę od strony gruzińskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
5193 m n.p.m. |
| Wybitność |
1357 m |
| Pierwsze wejście |
1888 |
Położenie na mapie Gruzji  | |
| 43°00′02″N 43°06′44″E/43,000556 43,112222
| |
Szchara (gruz. შხარა) – najwyższy szczyt Gruzji i trzeci co do wysokości szczyt Kaukazu, mierzy 5193 m n.p.m.[1] Niższy, zachodni wierzchołek ma wysokość 5068 m n.p.m. Znajduje się w regionie Górna Swanetia, na granicy gruzińsko-rosyjskiej, około 90 km na północ od miejscowości Kutaisi, drugiego co do wielkości miasta Gruzji. Znajduje się na terenie Kabardyjsko-Bałkarskiego Rezerwatu Wysokogórskiego[2].
Pierwszymi zdobywcami szczytu zostali we wrześniu 1888 r. Brytyjczyk John Garford Cockin i jego szwajcarscy przewodnicy Ulrich Almer i Christian Roth. Pierwszymi polskimi zdobywcami Szchary byli Jakub Bujak wraz ze Stefanem Bernadzikiewiczem, którzy 18 sierpnia 1935 roku weszli na szczyt. Szchara jest najwyższą częścią wielkiego muru skalnego, tzw. Ściany Bezingi. Wznosi się on na wysokość półtora kilometra do nawet dwóch kilometrów ponad podstawę[3].
Północny filar Szchary osiąga 1600 metrów[4].
Od południa właściwa wspinaczka na szczyt wiąże się z pokonaniem przewyższenia 2200 metrów, a całkowita deniwelacja szczytu względem doliny Inguri wynosi aż 3000 metrów[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wysokość i położenie zostało wyznaczone poprzez pomiar DGPS wykonany przez Petera Schoena i Borisa Avdeeva (zrzeszonych w GeoAT). Pomiar wykonano w lipcu 2010.
- ↑ Главная [online], Кабардино-Балкарский высокогорный государственный природный заповедник [dostęp 2021-11-29] (ros.).
- ↑ Shkhara : Climbing, Hiking & Mountaineering : SummitPost [online], www.summitpost.org [dostęp 2017-08-11].
- ↑ 100 Najpiękniejszych Gór Świata (Grupa IMAGE), (s. 68), zob. bibliografia
- ↑ Szchara - południowy filar
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Justyn Wojsznis: "Polacy na szczytach świata": wybór tekstów uczestników siedmiu wypraw alpinistycznych w latach 1933-1939 (Andy, Spitsbergen, Atlas, Kaukaz, Andy, Ruwenzori, Himalaje). Warszawa: Sport i Turystyka, 1964.
- 100 Najpiękniejszych Gór Świata, Grupa IMAGE. Zbigniew Kieras i Wojciech Lewandowski, Wydawn. „Grupa IMAGE”, Warszawa 1995; ISBN 83-85461-20-5
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Informacje o szczycie (ang.)