Przejdź do zawartości

Szahim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szahim (arab. ‏شحيم‎, Šahīm; fr. Chehim) – miasto w Libanie, na terenie prowincji Iklim al-Charrub, w górach regionu Asz-Szuf. Położone jest około 47 kilometrów na południowy zachód od Bejrutu (około 30 kilometrów w linii prostej). Na obrzeżach miasta znajduje się wielowarstwowe stanowisko archeologiczne.

Archeologia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze prace archeologiczno-konserwatorskie na stanowisku w Szahim miały miejsce pod koniec lat 60. i na początku lat 70. XX wieku. Prace rekonstrukcyjne prowadził H. Kalayan (lata 60., 70. i 80. XX wieku). Rzymskie sanktuarium, a także bizantyjska wieś z bazyliką zostały po raz pierwszy bardziej szczegółowo opisane przez M. Tallona w 1968 roku[1].

Polsko-libańskie badania archeologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Polsko-Libańska Misja Archeologiczna Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW prowadzi badania na stanowisku w Szahim od 1996 roku. Kieruje nimi dr hab. Tomasz Waliszewski z Uniwersytetu Warszawskiego. Misja współpracuje z Wydziałem Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a także libańską Direction Générale des Antiquités oraz Institut français du Proche-Orient (IFPO). Na stanowisku utworzono park archeologiczny, otwarty dla zwiedzających.

Osadnictwo w Szahim sięga epoki brązu, jednak najlepiej zachowane i widoczne na powierzchni są pozostałości antycznej wsi. Wiele obiektów w osadzie jest bardzo dobrze zachowanych – domy mieszkalne, tłocznie oliwy z zachowanymi instalacjami pras, rzymska świątynia czy chrześcijańska bazylika. W obrębie stanowiska znaleziono także fragmenty nekropolii. Tłocznie oliwy funkcjonowały przez co najmniej kilka wieków, można przypuszczać, że produkcja oliwy stanowiła podstawę gospodarki tego miejsca. W bazylice odkryto wielobarwne mozaiki, przedstawiające przede wszystkim motywy geometryczne[2], lecz także między innymi wizerunek lwicy (w centralnej części prezbiterium) oraz grecką inskrypcję, która pozwala ustalić prawdopodobną datę położenia tych mozaik na 498 rok[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maurice. Tallon, Sanctuaires et itinéraires romains du Chouf et du sud de la Beqaʹ, 1968, OCLC 57464108 [dostęp 2018-12-27].
  2. T. Waliszewski, S.P. Kowalski, Chhim-Jiyeh excavations 1996, „Polish Archaeology in the Mediterranean, 8, 147–156”, 1997.
  3. Chhîm

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]