Przejdź do zawartości

Swen Knutsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Swen Knutsson
król Norwegii
Okres

od 1030
do 1035

Poprzednik

Olaf II Haraldsson

Następca

Magnus I Dobry

Dane biograficzne
Dynastia

Skjoldungowie

Data urodzenia

prawdopodobnie na początku 1014

Data śmierci

1035

Ojciec

Kanut Wielki

Matka

Elgifu z Northampton

Swen Knutsson (ur. prawdopodobnie na początku 1014[1], zm. 1035) – król Norwegii w latach 1030-1035, syn Kanuta Wielkiego z nieprawego łoża, ze związku z Elgifu z Northampton.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po pokonaniu króla norweskiego Olafa II Haraldssona przez króla Anglii Kanuta Wielkiego, Swen został przez swego ojca osadzony jako władca w Norwegii. Z powodu młodego wieku Swena faktyczne rządy w kraju sprawowała jego matka, Elgifu z Northampton[2].

Według przekazu pochodzącej z ok. 1031/1032 Glælognskvidy Swen i jego otoczenie kontrolowali rozprzestrzenianie się kultu poprzedniego władcy Olafa na terenie Norwegii[3]. Za jego panowania miała miejsce translacja Olafa Haraldssona do kościoła św. Klemensa w Nidaros i ogłoszenie go świętym[4]. W czasie swego panowania Swen odparł atak na Norwegię przeprowadzony przez syna Olafa I Tryggvasona, Tryggve Olafssona (pretendenta do tronu)[5]. Nie zdołał jednak powstrzymać innego pretendenta do tronu, Magnusa (syna Olafa II Haraldssona). Po wkroczeniu Magnusa Olafssona do Norwegii Swen Knutsson wycofał się wraz z matką do Danii, gdzie wkrótce zmarł bezżennie i bezpotomnie[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 91.
  2. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 288.
  3. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 296–299.
  4. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 299.
  5. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 292.
  6. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 293.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]