Suzdal

Suzdal
Суздаль
	; Święta Brama w Suzdalu
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Obwód	włodzimierski
Data założenia	999 (pierwsza wzmianka)
Prawa miejskie	1778
Burmistrz	Годунин Сергей Борисович (Godunin Siergiej Borisowicz)
Powierzchnia	15 km²
Populacja (2008); • liczba ludności	; 10 998
Nr kierunkowy	7 49231
Kod pocztowy	601291
Tablice rejestracyjne	33
	Położenie na mapie Rosji Suzdal
	Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego Suzdal
	56°20′N 40°26′E/56,333333 40,433333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Suzdal (ros. Суздаль) – miasto (od 1778) w Rosji w obwodzie włodzimierskim, 11 tysięcy mieszkańców (2008). Położone nad rzeką Kamienką, dopływie Nerli. Miasto należy do tzw. Złotego Pierścienia Rosji. W czasie II wojny światowej w Suzdalu znajdował się obóz dla jeńców polskich.

Historia

XI wiek - miasto w Księstwie Rostowsko-Suzdalskim.
początek XII wieku - stolica Księstwa Rostowsko-Suzdalskiego.
1157 rok - miasto w Księstwie Włodzimiersko-Suzdalskim (Andrzej I Bogolubski przenosi stolicę do Włodzimierza).
środkowe lata XIII wieku - stolica samodzielnego Księstwa Suzdalskiego.
początek XIV wieku - stolica Księstwa Suzdalsko-Niżnonowogrodzkiego.
1392 rok - miasto w Wielkim Księstwie Moskiewskim.
XVI wiek - rozpoczyna się budowa monastyrów. Powstało ich 11. (Do obecnych czasów przetrwało 5 kompleksów). Miasto staje się jednym z ważnych centrów religijnych Rusi.
XVII wiek - okres bujnego rozkwitu ekonomicznego miasta.
1796 rok - miasto powiatowe guberni włodzimierskiej.
końcowe lata XIX wieku - Suzdal staje się małoznaczącym prowincjonalnym miastem.
1967 rok - przyjęto plan rozwoju miasta, zgodnie z którym stało się ono miastem-muzeum. Powstały kompleksy turystyczne, odrestaurowano zabytki, otwarto muzealne ekspozycje.
1978 rok - miasto otrzymuje status miasta-muzeum UNESCO.

Drewniana cerkiew Świętego Mikołaja - zbudowana w Głotowie w Rosji w roku 1766. W 1960 przeniesiony stamtąd do Suzdalu jako część muzeum drewnianej architektury.
Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego - wybudowana w 1720. W odróżnieniu od wzniesionego w tym samym okresie kościoła Świętego Mikołaja, ma gipsowe ściany z drewnianą konstrukcją wspierającą.
Monaster Świętego Aleksandra - zbudowany w roku 1240, przebudowany całkowicie w XVII w.
Żeński monaster Opieki Matki Bożej - wzniesiony w 1264, główny element stanowi katedra Opieki Matki Bożej, wybudowana w 1518 przez nieznanego architekta. We jej wnętrzu nie ma żadnych malowideł, wszystkie ściany są białe.