Przejdź do zawartości

sudo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

sudo (z ang. super user do) – program stosowany w systemach operacyjnych GNU/Linux, Unix i podobnych, w celu umożliwienia użytkownikom uruchomienia aplikacji, jako inny użytkownik systemu. Najczęściej służy ono do uruchamiania aplikacji zarezerwowanych dla administratora zwanego rootem.

Dostęp do tego narzędzia kontroluje zazwyczaj plik /etc/sudoers, w którym wymienieni są wszyscy użytkownicy mogący używać sudo oraz programy, które w ten sposób mogą uruchomić. Edycja tego pliku pozwala kontrolować i zarządzać sudo.

Możliwość korzystania z tego przydatnego, lecz potencjalnie niebezpiecznego narzędzia użytkownik uzyskuje po podaniu swego hasła, co ma utrudnić wykorzystanie programu przez niepowołane osoby.

Przykładem bardzo niebezpiecznego użycia jest początkowa konfiguracja w Ubuntu 7.04 dająca jedynemu użytkownikowi dostęp do wszystkiego po ponownym podaniu swojego hasła.

Znacznie bezpieczniej jest udostępnić tylko wybrane komendy wybranym użytkownikom. Przy okazji można dla niektórych programów zrezygnować z podawania hasła, np.

%sudo ALL=NOPASSWD: /usr/sbin/iptraf, /usr/sbin/arp

ułatwia użytkownikom należącym do grupy "sudo" analizę pracy sieci, a dodanie aliasów:

alias iptraf='sudo /usr/sbin/iptraf'
alias arp='sudo /usr/sbin/arp'

do zbioru .bashrc w katalogu domowym użytkownika, pozwoli używać ich identycznie jak roota.

W środowiskach graficznych do edycji konfiguracji /etc/sudoers można użyć interfejsów gksudo lub kdesu.

Od wersji Windows 11 24H2 polecenie sudo pojawiło się w Ustawieniach dla dewelopera[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Windows 11, version 24H2 security baseline [online], TECHCOMMUNITY.MICROSOFT.COM [dostęp 2024-10-05] (ang.).
  2. o, Sudo for Windows [online], learn.microsoft.com, 8 lutego 2024 [dostęp 2024-10-05] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]