Przejdź do zawartości

Stefania Pachnowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefania Pachnowska
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1923
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

22 listopada 2005
Warszawa

Posłanka VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)

Stefania Rozalia Pachnowska z domu Bacza (ur. 18 stycznia 1923 w Bydgoszczy, zm. 22 listopada 2005 w Warszawie[1]) – polska rzemieślnik, posłanka na Sejm PRL VII kadencji (1976–1980).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była córką Alberta i Stefanii. W czasie II wojny światowej była łączniczką (ps. Renata) w Wydziale Ogólnym Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim. Ukończyła Gimnazjum Kupieckie w Warszawie. Po 1945 uzyskała dyplom mistrza w bieliźniarstwie w Łódzkiej Izbie Rzemieślniczej, po czym prowadziła własny zakład na terenie Warszawy.

W 1952 wstąpiła do Stronnictwa Demokratycznego. Była członkiem Koła Młodzieży Rzemieślniczej przy Miejskim Komitecie SD w Łodzi, działała też w Dzielnicowym Komitecie Warszawa Praga-Północ (pełniąc m.in. funkcję skarbnika) oraz w Stołecznym Komitecie partii. Sprawowała mandat radnej Dzielnicowej Rady Narodowej Praga-Północ (przez trzy kadencje) oraz Rady Narodowej m. st. Warszawy (jedną kadencję). Zasiadała w prezydium DK Frontu Jedności Narodu. Była ławnikiem Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy (od 1962).

Grób Stefanii Pachnowskiej na Cmentarzu Bródnowskim

W wyborach w 1976 uzyskała mandat posłanki na Sejm PRL z okręgu Praga-Północ. Zasiadała w Komisji Przemysłu Lekkiego.

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[2], odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” oraz odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”.

Zmarła w 2005, została pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 6H-2-30)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gazeta Stołeczna”, nr 277 z 29 listopada 2005, s. 16 (nekrolog)
  2. Odznaczenia działaczy stołecznej organizacji SD, „Kurier Polski”, nr 169 z 21–22 lipca 1971, s. 1–2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]