Przejdź do zawartości

Stanley Plotkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanley A. Plotkin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1932
Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Alma Mater

SUNY Downstate Medical Center

Małżeństwo

Susan Plotkin

Dzieci

2

Multimedia w Wikimedia Commons

Stanley A. Plotkin (ur. 12 maja 1932 w Nowym Jorku) jest amerykańskim lekarzem pracującym jako konsultant w wytwórniach szczepionek, takich jak Sanofi Pasteur, jak również w firmach biotechnologicznych, organizacjach non-profit i rządowych. W latach 60. XX wieku odegrał znaczącą rolę w odkryciu szczepionki przeciwko wirusowi różyczki podczas pracy w Instytucie Wistar w Filadelfii. Plotkin był członkiem aktywnej grupy badawczej w Wistar od 1960 do 1991. Obecnie, poza pozycją profesora emeritusa w Wistar, jest też profesorem emeritusem na Katedrze Pediatrii na Uniwersytecie Pensylwanii. Jego książka pt. Vaccines[1][2] jest standardową pozycją w dziedzinie szczepień[3][4]. Jest redaktorem czasopisma Clinical and Vaccine Immunology wydawanego przez American Society for Microbiology w Waszyngtonie.

Wczesne życie i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Plotkin jest synem żydowskich angielskich imigrantów, Lee i Josepha. Urodził się i wychował w Nowym Jorku, gdzie uczęszczał do Bronx High School of Science. Podczas uczęszczania do tej szkoły w wieku 15 lat przeczytał 2 książki, które głęboko wpłynęły na jego późniejszą edukację i wybór kariery zawodowej: Arrowsmith Sinclaira Lewisa i Microbe Hunters Paula de Kruifa. Plotkin zdecydował, że zostanie lekarzem i badaczem naukowym. W związku z tym po ukończeniu Bronx High School of Science w 1948 uczęszczał do Uniwersytetu Nowojorskiego (Bachelor of Science w 1952 roku), następnie do SUNY Downstate Medical Center (Doktor nauk medycznych w 1956)[4][5]. W 1963 roku otrzymał stopień GME (Graduate Medical Education(inne języki)) w School of Medicine na Uniwersytecie Pensylwanii[6][7].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Instytut Wistar

[edytuj | edytuj kod]

Podczas pobytu w Instytucie Wistar w Filadelfii, Plotkin pracował nad kilkoma szczepionkami, najważniejsze z nich to szczepionki przeciwko różyczce, wściekliźnie, rotawirusom i cytomegalowirusowi (CMV). Utworzył szczepionkę przeciwko różyczce, bazującą na szczepie RA 27/3 (również utworzonym przez Plotkina korzystając z komórek macierzystych WI-38). Szczepionka ta została udostępniona na rynku w 1969 roku[8]. Szczepionka ta, według Centers for Disease Control and Prevention, doprowadziła do zlikwidowania choroby na terenie Stanów Zjednoczonych[9]. Plotkin, pracując z Tadeuszem Wiktorem i Hilarym Koprowskim, wyprodukował ludzką szczepionkę przeciwko wściekliźnie w latach 60. i 70. XX wieku. Szczepionka ta może zostać użyta jako środek zapobiegawczy dla ludzi, którzy mają większe prawdopodobieństwo zarażenia, jak również w celu leczenia osób, które zostały bezpośrednio narażone na działanie choroby, praktycznie w 100 procentach przypadków zapobiegając infekcji. Kolejną szczepionką którą Plotkin wyprodukował wspólnie z H. Fred Clarkiem i Paulem Offitem, była szczepionka przeciwko rotawirusom. W 2006 roku, szczepionka tej grupy naukowców stała się częścią zalecanego przez Stany Zjednoczone kalendarza szczepień. W roku 1970 Plotkin przewodniczył przy rozwoju eksperymentalnej szczepionki przeciwko cytomegalowirusowi (CMV). Szczepionka ta, wyprodukowana korzystając z osłabionych wirusów, jeszcze nie jest w komercyjnej produkcji.

Inne zajmowane stanowiska

[edytuj | edytuj kod]
  • 1956: staż, Cleveland Metropolitan General Hospital[5][4]
  • 1957: oficer, Epidemic Intelligence Service, United States Public Health Service[4]
  • 1959–1973: instruktor, później profesor nadzwyczajny, School of Medicine, University of Pennsylvania
  • 1961: lekarz rezydent, Children’s Hospital of Philadelphia[3][4]
  • 1962-1963: lekarz rezydent, Hospital for Sick Children London
  • 1964: stypendysta Joseph P. Kennedy Jr. Foundation[10]
  • 1965–1972: asystent lekarza, Children’s Hospital of Philadelphia
  • 1972–1990: dyrektor oddziału chorób zakaźnych i starszy lekarz, Children’s Hospital of Philadelphia[5][11]
  • 1974–1991: profesor pediatrii i mikrobiologii, School of Medicine, University of Pennsylvania[11]
  • 1974–1991: profesor wirusologii, Wistar Institute[11]
  • 1984–1986: przewodniczący personelu medycznego, Children’s Hospital of Philadelphia
  • 1991–1998: dyrektor medyczny i naukowy Pasteur Merieux Connaught, Marnes-la-Coquette[11]
  • 2003: emerytowany profesor, Wistar Institute
  • 2006: emerytowany profesor wirusologii, University of Pennsylvania
  • 2006: doradca wykonawczy, Sanofi Pasteur
  • 2014: starszy doradca, Global Virus Network[12]
  • zastępca przewodniczącego, Oddział Pediatrii, University of Pennsylvania
  • członek Center for HIV/AIDS Vaccine Immunology[13]
  • adiunkt, Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health[14]
  • doradca naukowy, Mymetics[15]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1987: Nagroda Pamięci Jamesa D. Bruce’a, American College of Physicians[16]
  • 1993: Nagroda Wybitnego Lekarza, Pediatric Infectious Disease Society[17]
  • 1995: Nagroda Wirusologii Klinicznej Pamięci Eda Nowakowskiego Seniora, Pan American Society for Clinical Virology[18]
  • 1998: Medal Kawalera Francuskiej Legii Honorowej[19]
  • 2002: Złoty medal Alberta B. Sabina[20]
  • 2005: wybór na członka Institute of Medicine of the National Academies[21]
  • 2007: Nagroda Wybitnego Absolwenta School of Medicine na Uniwersytecie Pensylwanii[7]
  • 2009: Maxwell Finland Award for Scientific Achievement[22]
  • 2013: Medal za zasługi Caspar Wistar[23]
  • 2013–2014: Nagroda Hamdana za Wybitne Osiągnięcia Badawcze[24]
  • 2014: Nagroda dra Charlesa Mérieux za Zasługi w Wakcynologii i Immunologii[25]

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Plotkin i jego żona, Susan, mają dwójkę dzieci – Michaela i Aleca. W 1957 roku Plotkin chciał dołączyć do US Air Force by uczyć się latać, ale zamiast tego zaczął pracę w Epidemic Intelligence Service. Ostatecznie zrealizował swoje marzenie o lataniu w wieku 74 lat[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Plotkin i inni, Vaccines, wyd. 4th ed, Philadelphia, Pa.: Saunders, 2004, ISBN 0-7216-9688-0, OCLC 51811284 (ang.).
  2. ↑ Plotkin i inni, Vaccines, wyd. 3, Philadelphia: W.B. Saunders Co, 1999, ISBN 0-7216-7443-7, OCLC 40075804 (ang.).
  3. ↑ a b Dr. Stanley Plotkin talks CMV vaccine research – National CMV Foundation [online], www.nationalcmv.org [dostęp 2017-09-24] (ang.).
  4. ↑ a b c d e Stanley Alan Plotkin (1932–) – The Embryo Project Encyclopedia [online], embryo.asu.edu [dostęp 2017-09-24] (ang.).
  5. ↑ a b c d Stanley A. Plotkin – Recipient of the 2009 Maxwell Finland Award for Scientific Achievement. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-27)]. (ang.).
  6. ↑ Penn Medicine. University of Pennsylvalnia Medical Center. Spring 2002 [PDF] [online], University of Pennsylvania Medical Center, s. 29 [dostęp 2017-10-06] (ang.).
  7. ↑ a b Distingiushed Graduate Award [online], Perelman School of Medicine at the University of Pennsylvania [dostęp 2017-10-06].
  8. ↑ Paul A. Offit, Vaccinated. One man’s quest to defeat the world’s deadliest diseases, wyd. 1st Smithsonian books ed, [Washington, D.C.]: Smithsonian Books, 2007, ISBN 978-0-06-122795-0, OCLC 77048013 (ang.).
  9. ↑ History – Wistar [online], www.wistar.org [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-24] (ang.).
  10. ↑ Katherine H. Nemeh, American men & women of science. A biographical directory of today’s leaders in physical, biological and related sciences, Thirty-second edition, Farmington Hills, Mich., ISBN 1-4144-9718-0, OCLC 878969497 (ang.).
  11. ↑ a b c d Plotkin, MD – AMP [online], amp-vaccinology.org [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-14] (ang.).
  12. ↑ Prominent Virologist Stanley Plotkin Joins GVN as Senior Advisor – GVN [online], gvn.org, 14 stycznia 2014 [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-24] (ang.).
  13. ↑ Scientific Advisory Board – Duke Center for HIV/AIDS Vaccine Immunology and Immunogen Discovery [online], chavi-id-duke.org [dostęp 2017-09-24] (ang.).
  14. ↑ JH Bloomberg School of Public Health, Stanley A. Plotkin – Faculty Directory – Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health [online], Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-24] (ang.).
  15. ↑ About – Mymetics [online], MyMetics [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-24] (ang.).
  16. ↑ John Phillips Memorial Award. (ang.).
  17. ↑ Distinguished Physician – Pediatric Infectious Diseases Society [online], www.pids.org [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-05] (ang.).
  18. ↑ Past Award Recipients – Pan-American Society for Clinical Virology [online], www.pascv.org [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu].
  19. ↑ American Academy of Pediatrics, Dr. Plotkin receives French award for role in developing vaccines, „AAP News”, 14 (8), 1 sierpnia 1998, s. 26–26, ISSN 1073-0397 [dostęp 2017-09-24] (ang.).
  20. ↑ The Albert B. Sabin Gold Medal Award – Sabin [online], Sabin Vaccine Institute [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-16] (ang.).
  21. ↑ Wistar Emeritus Professor Stanley A. Plotkin, M.D. Elected to Institute of Medicine – Wistar [online], www.wistar.org, 23 października 2005 [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-24] (ang.).
  22. ↑ Maxwell Finland Award for Scientific Achievement [online], NFID [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-26] (ang.).
  23. ↑ The Wistar Gala Honors Brian H. Dovey and Stanley A. Plotkin, M.D. – Wistar [online], www.wistar.org [dostęp 2017-09-24].
  24. ↑ Dr. Stanley A. Plotkin to Receive the Hamdan Award for Medical Research Excellence in the Field of Vaccines – Wistar [online], www.wistar.org [dostęp 2017-09-24].
  25. ↑ Dr. Charles Mérieux Award for Achievement in Vaccinology and Immunology [online], NFID [dostęp 2017-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanley_Plotkin&oldid=74870839”