Stanisław Szado
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Informacje klubowe | |||||||||||||
| Klub | |||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
| |||||||||||||
Stanisław Szado (ur. 22 października 1941 w Pysznicy[1]) – polski bokser, medalista mistrzostw Polski, reprezentant Polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1958–1975 był zawodnikiem Stali Stalowa Wola[1].
Na mistrzostwach Polski seniorów zdobył trzy brązowe medale: w 1961 w wadze lekkiej, w 1962 w wadze lekkopółśredniej i w 1964 w wadze półśredniej[1].
W 1961 wystąpił w reprezentacji młodzieżowej w spotkaniu z Rumunią (przegrał walkę w kategorii lekkopółśredniej)[1].
Łącznie stoczył 243 pojedynki bokserskie[2]. Jego trenerami byli Tomasz Konarzewski[2], Ludwik Algierd[1].
Ozrzymał Złoty Krzyż Zasługi, tytuł „Mistrza Sportu”, złotą odznakę „Zasłużony dla klubu ZKS Stal Stalowa Wola”, złotą i srebrną odznakę „Zasłużony dla Huty Stalowa Wola”, tytuł „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego”, a w latach 60. tytuł Sportowca roku w Stalowej Woli[2].
Jego młodszy brat Józef także był bokserem Stali Stalowa Wola w wadze lekkopółśredniej (w 1962 stoczył walkę juniorską, po której w wyniku odniesionych obrażeń zmarł jego rywal, Aleksander Leśniak ze Stali Sanok)[3]. Ma córkę Martę i syna Jarosława[2]. Przez 43 lata był pracownikiem Huty Stalowa Wola[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Roman Niwierski Stalowy ring. Historia sekcji bokserskiej w Zakładowym Klubie Sportowym "Stal" Stalowa Wola w latach 1939-1977, wyd. Stalowa Wola 2016, s. 327
- ↑ a b c d Bartosz Michalak: Stanisław Szado, legenda stalowowolskiego boksu: To przykre, jak po latach ludzie gardzą twoimi osiągnięciami. echodnia.eu, 2014-09-10. [dostęp 2022-12-20].
- ↑ Piotr Paszkiewicz. Aleksander Leśniak. Za Stal po życia kres. „Tygodnik Sanocki”. Nr 44, s. 6, 4 listopada 2022.