Stade Geoffroy-Guichard

Stade Geoffroy-Guichard
	; Panorama trybun w 2013 r.
	Przydomek: Le Chaudron (pol. Kocioł)
Państwo	Francja
Region	Rodan-Alpy
Adres	14, rue Paul et Pierre Guichard,; 42028 Saint-Étienne
Data budowy	1930–1931
Data otwarcia	13 września 1931
Właściciel	miasto Saint-Étienne
Klub	AS Saint-Étienne
Inauguracja	17 września 1931; (ASSE–FAC Nice 3:2)
Pojemność stadionu	41 965 miejsc
Rekordowa frekwencja	47 747 widzów; (11.05.1985, ASSE–LOSC)
Wymiary boiska	105 m × 68 m
Nawierzchnia boiska	trawiasta (AirFibr)
	Położenie na mapie Saint-Étienne Stade Geoffroy-Guichard
	Położenie na mapie Francji Stade Geoffroy-Guichard
	Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy Stade Geoffroy-Guichard
	Położenie na mapie Loary Stade Geoffroy-Guichard
	45°27′39″N 4°23′25″E/45,460833 4,390278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Stade Geoffroy-Guichard – stadion piłkarski w Saint-Étienne (dzielnica Carnot Le Marais, w północnej części miasta), z czterema trybunami o łącznej o pojemności 41 965 miejsc (7. miejsce wśród tego typu aren we Francji), domowy obiekt AS Saint-Étienne. Wybudowany w latach 1930–1931, a następnie kilkukrotnie przebudowywany (główne rozbudowy: 1936–1938, 1956–1957, 1968, 1976, 1984, 1997–1998, 2007, 2011–2014).

Na stadionie tym rozgrywano pojedynki czterech wielkich turniejów piłkarskich: Mistrzostw Europy 1984 (2 spotkania), Mistrzostw Świata 1998 (6 meczów), Pucharu Konfederacji 2003 (5 pojedynków) oraz Mistrzostw Europy 2016 (4 spotkania). W 2007 odbyły się na nim 3 spotkania Pucharu Świata w Rugby.

Historia

Do końca lat 20. XX wieku, w miejscu obecnej areny piłkarskiej, znajdowało się wysypisko odpadów komunalnych, a wcześniej kopalnia węgla. 19 maja 1930 teren ów (o powierzchni 40 000 m²) nabył lokalny biznesmen – Geoffroy Guichard (założyciel i właściciel sieci handlowej Groupe Casino), z przeznaczeniem pod budowę obiektu sportowego. Roboty budowlane rozpoczęto we wrześniu 1931, a zakończono po niespełna roku. Pierwsza trybuna, zdolna pomieścić 1000 osób, stanęła nakładem 600 tys. franków. Inauguracyjnym, oficjalnym meczem na nim zorganizowanym było – rozegrane 17 września 1931 – ligowe spotkanie, pomiędzy AS Saint-Étienne, a nieistniejącym już FAC Nice, zakończone zwycięstwem gospodarzy 3:2. W ciągu niespełna roku powstały również nasypy na łukach, gdzie gromadzili się kolejni widzowie. W latach 1936–1938 stadion przeszedł pierwszą rozbudowę, osiągając rozmiar 15 tys. miejsc. W 1957 usunięto bieżnię, a rodzina Guichardów przekazała obiekt miastu, by samorząd sfinansował rozbudowę (powiększono trybuny, przybliżając je bliżej boiska). W 1965 zostało zainstalowane sztuczne oświetlenie, w 1968 zadaszono obydwie trybuny za bramkami, a w 1976 pozostałe dwie trybuny. Kolejna wielka zmiana przyszła przy okazji organizacji Euro 1984. Powstała wtedy główna trybuna zachodnia z dwoma poziomami, a dwie trybuny za bramkami rozbudowano i wybudowano na nimi nowy dach. W 1983 nad południową trybuną zawieszono poszycie z pleksiglasu, by światło dochodziło do boiska, co wówczas było rozwiązaniem innowacyjnym w skali świata. Znaczne zmiany obiekt przeszedł przed mundialem 1998 – zachodnia trybuna została rozbudowana o nowe zaplecze, a trybuna wschodnia o nowy drugi poziom. Ponadto zamontowano zupełnie nowy system oświetlenia, dlatego pod względem standardu stadion był w ścisłej francuskiej czołówce. W latach 2011–2014, trybuna po trybunie, rozbudowano sektory za bramkami (drugi poziom widowni), przebudowę przeszła zachodnia strefa VIP, a dwa z czterech narożników zostały zabudowane. Całość obiektu została obłożona perforowaną blachą trapezową, a łączny koszt modernizacji wyniósł około 70 mln €.

Dotychczasowy rekord frekwencji został ustanowiony 11 maja 1985, podczas pierwszego meczu ćwierćfinałowego Pucharu Francji sezonu 1984/1985 AS Saint-Étienne z Lille OSC (1:0), który obejrzało 47 747 widzów.

Trybuny

trybuna północna (trybuna Charlesa Pareta) – 8541 miejsc,
trybuna południowa (trybuna Jeana Snelli) – 8767 miejsc,
trybuna zachodnia (trybuna Pierre'a Fauranda, trybuna główna) – 7993 miejsc (18 lóż z 1200 miejscami dla VIP-ów),
trybuna wschodnia (trybuna Henriego Pointa) – 10 315 miejsc (w tym 1200 miejsc dla kibiców gości).

Pojemność trybun

1800 miejsc (1931)
5000 miejsc (1935)
15 000 miejsc (1938)
30 000 miejsc (1957)
39 570 miejsc (1968)
48 274 miejsc, w tym 22 200 siedzących (1984)
35 616 miejsc siedzących (1998)
41 965 miejsc siedzących (2015)

Linki zewnętrzne