Spleen and Ideal
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Dead Can Dance | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
wrzesień – listopad 1985 | |||
| Długość |
38:11 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Dead Can Dance, John A. Rivers[1] | |||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Spleen And Ideal – drugi album zespołu Dead Can Dance, wydany w 1985 roku przez wytwórnię 4AD[1]. Muzyka na płycie odchodzi od wpływów punk rockowych i gotyckich z pierwszego albumu i kieruje się bardziej ku world music. Teksty na albumie inspirowane były twórczością Charles’a Baudelaire’a i Thomasa de Quincey.
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]1. „De Profundis (Out of the Depths of Sorrow)” 4:00 2. „Ascension” 3:05 3. „Circumradiant Dawn” 3:17 4. „Cardinal Sin” 5:29 5. „Mesmerism” 3:53 6. „Enigma of the Absolute” 4:13 7. „Advent” 5:19 8. „Avatar” 4:35 9. „Indoctrination (A Design for Living)” 4:16 38:07
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]- Lisa Gerrard – śpiew, różne instrumenty
- Brendan Perry – śpiew, różne instrumenty
- Gus Ferguson – wiolonczela
- Martin Mcgarrick – kocioł
- Tony Ayres – kocioł
- Richard Avison – puzon
- Richard Hogg – puzon
- Andrew Hutton – sopran („De Profundis”)
- Carolyn Costin – skrzypce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dead Can Dance – Spleen And Ideal. Discogs. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Dead Can Dance – Spleen and Ideal. Album of the Year. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
- ↑ Ned Raggett: Spleen and Ideal – Dead Can Dance. AllMusic. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
- ↑ Maciej Wesołowski. Tylko Dead Can Dance. „Tylko Rock”. Nr 4 (92), s. 35, kwiecień 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317.