Sosnowe (Ukraina)
50°49′18″N 27°00′20″E/50,821667 27,005556
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
380 3653 | ||||
| Kod pocztowy |
34652 | ||||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 50°49′18″N 27°00′20″E/50,821667 27,005556
| |||||
Sosnowe, Ludwipol (ukr. Соснове) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie berezieńskim, nad rzeką Słucz.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość, a później miasto Ludwipol zostało utworzone w 1708 roku przez mieszkańców oddalonego o 4 km Hubkowa po epidemii zarazy. Hubków ze swoim warownym gródkiem został kompletnie zniszczony przez Szwedów w czasie wojny północnej, a wcześniej kilkakrotnie najeżdżany był przez hordy tatarskie.
Ludwipol nazwę swoją wziął od imienia żony fundatora miasta – Ludwiki.
W XIX wieku miasteczko należało do ujezdu rówieńskiego w guberni wołyńskiej[2].
W okresie między I i II wojną światową Ludwipol był centrum kapitału (głównie żydowskiego) na terenie gminy Ludwipol. Żydzi stanowili 75% mieszkańców miasteczka. Drugą najliczniejszą grupą narodowościową byli Ukraińcy[3].
Do 1939 roku miejscowość była siedzibą gminy Ludwipol w powiecie kostopolskim, w województwie wołyńskim.
Wkrótce po zajęciu miasta przez 6. niemiecką armię polową 6 lipca 1941 roku ukraińscy nacjonaliści dokonali pogromu, podczas którego Żydów bito i gwałcono oraz plądrowano ich domy. 13 października 1941 roku w Ludwipolu założono getto mieszczące 1,5 tys. Żydów miejscowych i z okolicznych wsi. 26 sierpnia 1942 roku Sicherheitsdienst z Równego z pomocą niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji rozstrzelało około 1 tys. mieszkańców getta na drugim brzegu Słuczy[3]. Około 300-400 osób zdołało zbiec, jednak większość została schwytana i zabita przez żandarmów i policjantów. Ci, którzy ocaleli, ukrywali się w berezieńskim lesie, uzyskując pomoc od Polaków[4].
Po ataku partyzantki radzieckiej 31 grudnia 1942 roku z miasteczka wycofała się załoga niemiecka i ukraińscy policjanci. Opuszczona miejscowość stała się siedzibą sztabu ukraińskich nacjonalistów, którzy zabili kilkunastu miejscowych Polaków. Niemcy wyparli Ukraińców z Ludwipola po 3 miesiącach; w wyniku tego ataku miasteczko zostało całkowicie spalone[3].
Ludwipol został po 1945 roku odbudowany. W 1946 roku dokonano zmiany nazwy miejscowości na Sosnowe.
W 1989 liczyło 2213 mieszkańców[5].
W 2013 liczyło 2033 mieszkańców[6].
Związani z miejscowością
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Andrzejowski – polski przyrodnik, pamiętnikarz i pisarz; mieszkał w Ludwipolu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.60
- ↑ Ludwipol 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 477.
- ↑ a b c Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 267-268, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.557
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
