Przejdź do zawartości

Sojuz 37

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojuz 37
Emblemat Sojuz 37
Dane misji
Indeks COSPAR

1980-64A

Zaangażowani

ZSRR

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-T

Masa pojazdu

6 800 kg

Rakieta nośna

Sojuz-U

Załoga
Załoga

Wiktor Gorbatko (3)
Phạm Tuân (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

23 lipca 1980 (18:33:03 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

197,8 (345) km

Perygeum

293,1 (358,2) km

Okres orbitalny

89,12 (91,38) min

Inklinacja orbity

51,64°

Lądowanie
Miejsce lądowania

180 km SE od Żezkazganu

Lądowanie

11 października 1980 (09:49:57 UTC)

Czas trwania misji

79 d, 15 h, 16 min, 54 s.
czas lotu kosmonautów
7 d, 20 h, 41 m, 59 s.

Liczba okrążeń Ziemi

1 256

Program Sojuz

Salut 6 EP-7 (kod wywoławczy «Терек» - Terek) – siódma krótkotrwała misja na stację kosmiczną Salut 6. Jedenasty udany załogowy lot kosmiczny na tę stację.

Załoga

[edytuj | edytuj kod]

Dublerzy

[edytuj | edytuj kod]

Lądowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg misji

[edytuj | edytuj kod]

Sojuz 37 – radziecka międzynarodowa załogowa misja kosmiczna, szósta w ramach programu Interkosmos.

Phạm Tuân został pierwszym kosmonautą pochodzącym z Wietnamu i pierwszym pochodzącym z Dalekiego Wschodu. Eksperymenty przeprowadzane przez Tuâna obejmowały hodowlę paproci z myślą o zastosowaniu w przyszłych zamkniętych systemach podtrzymywania życia, obserwacje powierzchni Wietnamu z orbity i eksperymenty materiałoznawcze. Celem jednego z tych ostatnich, noszącego nazwę „Halong”, było uzyskanie monokryształów materiałów półprzewodnikowych, złożonych z bizmutu, antymonu i telluru, oraz z bizmutu, selenu i telluru. Na Ziemię powrócił na pokładzie statku Sojuz 36 razem z Wiktorem Gorbatko.

Na pokładzie kapsuły Sojuz 37 powróciła na Ziemię długoterminowa załoga stacji, która wystartowała na pokładzie Sojuza 35.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]