Skowroniak
| Ramphocoris clotbey[1] | |||
| (Bonaparte, 1850) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Ramphacornis | ||
| Gatunek |
skowroniak | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Skowroniak[5] (Ramphocoris clotbey) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae). Występuje w północnej Afryce oraz na Bliskim Wschodzie. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Jedyny przedstawiciel rodzaju Ramphocoris[5][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[3][6].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Występuje w północnej Afryce, od Sahary Zachodniej, przez Maroko, Tunezję i północną Algierię, aż do północno-zachodniej Libii. Zasiedla także centralny Półwysep Arabski, Jordanię, północną Arabię Saudyjską, wschodni Izrael i południowo-wschodni Irak. Środowisko życia stanowią pustynie, zarośla i stepy[7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała wynosi 17–18 cm[3], rozpiętość skrzydeł 36–40 cm[8]. Długość skrzydła wynosi u samców 128–133 mm, u samic 124–128 mm. Masa ciała u samców wynosi 52–55 g, zaś u samic średnio 45 g[3]. Występuje nieznaczny dymorfizm płciowy, samice są mniej kontrastowo i wyraźnie ubarwione niż samce. Obszar pod okiem biały, podobnie jak plamka przy dolnej szczęce i pod pokrywami usznymi. Poza tym boki głowy ciemnoszare. Wierzch ciała płowy, boki również. Spód ciała niemal biały, na piersi występuje plamkowanie. Lotki II i I rzędu brązowoszare, posiadają białe zakończenia. Dziób gruby[9].
Zachowanie
[edytuj | edytuj kod]
Sezon lęgowy trwa od końca marca do końca maja, w Jordanii do kwietnia. Gniazdo mieści się na ziemi, pod krzewem lub kamieniem. Stanowi je płytki dołek wyściełany roślinnością. Samica składa 2 białokremowe jaja, z czerwonobrązowymi plamkami[8]. Między rokiem 1930 a 1931 znaleziono parę ptaków z czterema jajami[10].
Pożywienie stanowią nasiona, rośliny i owady. Używa dzioba do przełamywania pędów. Twarde nasiona może połykać w całości[8].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje skowroniaka za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako od często spotykanego po rzadki. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ramphocoris clotbey, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ramphocoris, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-06-10] (ang.).
- ↑ a b c d E. de Juana, F. Suárez: Thick-billed Lark (Ramphocoris clotbey). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-02-15]. (ang.).
- ↑ a b Ramphocoris clotbey, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Alaudidae Vigors, 1825 – skowronki – Larks (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-17].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nicators, Bearded Reedling, larks. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Ramphocoris clotbey. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- ↑ a b c Alouette de Clot-Bey. oiseaux.net. [dostęp 2013-05-05]. (fr.).
- ↑ Yoav Perlman i Yosef Kiat: In-hand identification of Thick-billed Larks (Ramphocoris clotbey) in the Negev, Israel, February 2011. Israel Ornithological Center, 2011.
- ↑ Guy M . Kirwan. A Syrian record: the case of Aharoni's Thick-billed Larks Ramphocoris clotbey. „Bulletin of The British Ornithologists' Club”. 124, s. 227–232, 2004.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).