Sinabung
3°10′12″N 98°23′31″E/3,170000 98,391944 Sinabung w 1987 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2460 m n.p.m. |
| Dane wulkanu | |
| Rok erupcji |
2020 |
| Typ wulkanu | |
| Aktywność | |
Położenie na mapie Indonezji  | |
Położenie na mapie Sumatry  | |
| 3°10′12″N 98°23′31″E/3,170000 98,391944
| |
Sinabung (indonez. Gunung Sinabung) – czynny wulkan w północnej części Sumatry w Indonezji o wysokości 2460 m n.p.m.; zaliczany do stratowulkanów[1].
Jest najwyższym szczytem prowincji Sumatra Północna. Położony jest ok. 40 km na północny zachód od kaldery jeziora Toba, powstałej w wyniku wybuchu superwulkanu. Wulkan Sinabung wyrzuca lawy andezytowe i dacytowe. Posiada cztery kratery, z których tylko jeden jest czynny. Popularny jest wśród zaawansowanych amatorów wspinaczki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wulkan Sinabung powstał w plejstocenie i był czynny również w holocenie[1].
Do 2010 roku wulkan uważany był za wygasły, nie były bowiem znane żadne potwierdzone relacje historyczne dotyczące jego erupcji[1]. W 1912 roku wydobywały się z niego nieznaczne ilości gazów siarkowych[2]. W roku 2010 światowe media podawały nieprawdziwą informację, że poprzednia erupcja miała miejsce w 1600 roku, co wynikło z błędnego zrozumienia informacji uzyskanych od indonezyjskich wulkanologów[3]. W 2012 roku metodą datowania radiowęglowego ustalono czas ostatniej erupcji (przed tą z roku 2010) na 740–880 n.e.[3]
29 sierpnia 2010 roku, jak podała agencja BBC, ewakuowano ponad 19 tys. osób na skutek przebudzenia się wulkanu. Wulkan wyrzucał w powietrze dym i popioły na wysokość 1,5 tys. metrów i toczyła się z niego lawa[4]. Do kolejnych dwóch wybuchów doszło 30 sierpnia i 3 września; według obserwacji każda kolejna eksplozja była silniejsza, w tym trzecia trzykrotnie potężniejsza od drugiej[5]. Kolejna, jeszcze silniejsza erupcja miała miejsce 7 września. Pyły wulkaniczne były wyrzucane 3 września na wysokość 3 km, a 7 września na wysokość 5 km. Deszcz zanieczyszczony pyłem spowodował osadzenie się kilkucentymetrowej warstwy popiołu na budynkach i drzewach. Spowodował m.in. przerwania linii energetycznych.
15 września 2013 nastąpiła kolejna erupcja wulkanu. Ewakuowano ok. 3700 osób z rejonu rozległego na 2–3 km wokół wulkanu.
5 listopada 2013 doszło do kolejnej erupcji. Słup dymu i popiołu osiągnął wysokość 7 km. Ewakuowano 1293 osób z czterech wiosek wokół wulkanu. Ten okres aktywności wulkanu trwał aż do czerwca 2018 roku[1]. Największa eksplozja miała miejsce 19 lutego 2018, słup dymu i popiołu osiągnął wysokość 16,8 km, nie stwierdzono ofiar śmiertelnych[3]. Kolejna erupcja miała miejsce w sierpniu 2020 roku[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Sinabung. [w:] Global Volcanism Program [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-02-25]. (ang.).
- ↑ Erupcja wulkanu Sinabung na Sumatrze - władze ogłaszają czerwony alarm, ewakuacja mieszkańców. [w:] gazeta.pl [on-line]. 2010-08-30. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].
- ↑ a b c Bulletin Report April 2018 (BGVN 43:04). [w:] Global Volcanism Program [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-02-25]. (ang.).
- ↑ Thousands flee Indonesia volcano on Sumatra. BBC, 2010-08-29. [dostęp 2010-08-30]. (ang.).
- ↑ TVN24/Reuters: Trzecia, najpotężniejsza erupcja, 09:05, 03.09.2010
- ↑ Indonesia's Mount Sinabung Erupts for 2nd Time in 3 Days [online], www.voanews.com, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcie satelitarne z Google Maps
- Sinabung. [w:] Gunung Bagging [on-line]. [dostęp 2019-02-25]. (ang.).