Sikorki
53°45′17″N 15°05′24″E/53,754722 15,095000| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
72-205[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZGL |
| SIMC |
0780191 |
Położenie na mapie gminy Nowogard  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
| 53°45′17″N 15°05′24″E/53,754722 15,095000[1]
| |
Sikorki – wieś w Polsce w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Nowogard. Położona jest w północnym krańcu gminy, w odległości 9 km na północ od Nowogardu, przy lokalnej drodze Grabin-Glicko. nad rzeką Wołczenicą.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0780297 | Wierzchy | osada |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1274 roku[5]. Nazwa miejscowości zmieniała się w ciągu wieków, m.in. w dokumentach pojawiały się zapisy: Czykkerke (1495)[5], Sieker (1618)[5], Zicker (1780)[5] i Zickerke (1784)[5]. Od średniowiecza Sikorki były w posiadaniu rodu Obersteinów, który zarządzał rozległymi dobrami na Ziemi Nowogardzkiej i Dobrskiej. Ich wasalami byli von Schmelingowie, niżsi rangą. Wieś pozostawała w rękach tej rodziny do 1676 roku, kiedy zmarł Krzysztof von Schmeling, ostatni męski potomek tej linii. Następnie majątek trafił do Bogusława von Croy, a później przeszedł na elektora brandenburskiego, stając się częścią dóbr domenalnych[5].
Na początku XIX wieku miejscowi chłopi byli dzierżawcami dziedzicznymi. Od średniowiecza we wsi istniał kościół, choć dokładna data jego powstania nie jest znana. W 1580 roku wieś miała 10 łanów ziemi, na której działały 4 gospodarstwa chłopskie, jedno zagrodnicze, a także karczma i kuźnia[5]. W 1784 roku liczba gospodarstw wzrosła do 16, z czego 7 powstało na terenach dawnego folwarku, wcześniej nieudokumentowanego. Wśród mieszkańców wymieniano również 3 chałupników (w tym kowala), chłopa pracującego dla pastora, kościelnego oraz nauczyciela, co dawało łącznie 25 zagród[5].
W drugiej połowie XVIII wieku na miejscu starego kościoła wybudowano nową, szachulcową świątynię, a w 1834 roku dobudowano do niej murowaną wieżę[5].
W latach 70. XIX wieku Sikorki były stosunkowo dużą wsią, składającą się z 125 budynków, z czego 63 to domy mieszkalne. Działały tam kościół, szkoła, kuźnia oraz jeden lub dwa wiatraki. Spośród 55 gospodarstw, 16 było pełnorolnych (każde o powierzchni około 18 ha)[5]. W dokumentach wspomina się również o zagrodnikach, chałupnikach, komornikach i pasterzach. Do wsi administracyjnie należały kolonia Bochlin oraz folwark Wierzchy. Na przełomie XIX i XX wieku powstał nowy cmentarz. W 1939 roku Sikorki liczyły 66 gospodarstw rolnych[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122587
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1167 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ a b c d e f g h i j k Powiat goleniowski – Strona 10 – Historia – zachodniopomorskie [online], 9 kwietnia 2020 [dostęp 2024-10-08] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- polska.info-polska.com.pl. polska.info-polska.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-07)].
