Sikora meksykańska

Sikora meksykańska
	Poecile sclateri
	(O. Kleinschmidt, 1897)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	sikory
Rodzaj	Poecile
Gatunek	sikora meksykańska
Synonimy
	P[arus] sclateri O. Kleinschmidt, 1897;
	P[arus] sclateri O. Kleinschmidt, 1897;
Podgatunki
	P. s. eidos (J.L. Peters, 1927); P. s. garzai (A.R. Phillips, 1986); P. s. sclateri (O. Kleinschmidt, 1897); P. s. rayi (A.H. Miller & Storer, 1950);
	P. s. eidos (J.L. Peters, 1927); P. s. garzai (A.R. Phillips, 1986); P. s. sclateri (O. Kleinschmidt, 1897); P. s. rayi (A.H. Miller & Storer, 1950);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sikora meksykańska^[4] (Poecile sclateri) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor (Paridae) występujący w Ameryce Północnej. Jest ptakiem osiadłym zamieszkującym wyżynne lasy i zarośla Meksyku i południowego krańca Stanów Zjednoczonych. Najczęściej jest spotykana na wysokich elewacjach w lasach iglastych albo sosnowo-dębowych, w srogie zimy migruje na niższe elewacje w poszukiwaniu pożywienia. Na ogół widziana w parach albo małych grupach, ale czasem, szczególnie zimą, wraz z innymi małymi ptakami tworzy duże stada.

Systematyka

Tak jak inne gatunki sikor z rodzaju Poecile czasem jest umieszczana w ogólnym rodzaju Parus, ale wyniki szerokich badań morfologiczno-genetycznych wyraźnie pokazują, że razem z innymi spokrewnionymi gatunkami sikor z północnej półkuli sikora meksykańska tworzy osobny rodzaj Poecile.

Wyróżniono cztery podgatunki P. sclateri^[2]^[5]:

P. sclateri eidos – zamieszkuje północny Meksyk, skrajnie południowo-wschodnią Arizonę i skrajnie południowo-zachodni Nowy Meksyk.
P. sclateri garzai – zamieszkuje północno-wschodni Meksyk.
P. sclateri sclateri – zamieszkuje centralny Meksyk.
P. sclateri rayi – zamieszkuje południowy Meksyk.

Morfologia

Wygląd zewnętrzny: Ogólnie sikora meksykańska podobna jest do sikory jasnoskrzydłej i sikory górskiej – czarna „czapeczka”; duże białe policzki; boki i podskrzydle jasnoszare; skrzydła i ogon ciemnoszare; krótki czarny dziób; jedynie duży czarny „śliniaczek” i jasny brzuch może pomóc w odróżnieniu tego gatunku. Samice są ubarwione tak samo jak samce. Ptak ten posiada specyficzny głos i śpiew, i dzięki temu jest najłatwiej go odróżnić od innych bardzo podobnych sikor.
Rozmiary: Długość ciała 12,5 do 13,5 cm^[2].
Masa ciała: Od 7,5 do 11 g^[2].

Pożywienie

Tak jak większość sikor z rodzaju Poecile owady i ich larwy wiosną, latem i jesienią; nasiona i owoce drzew i innych roślin przez cały rok. Prawdopodobnie robi zapasy żywności na zimę tak jak inne z rodzaju Poecile.

Lęgi

Gniazdo: Wydłubuje dziuple albo zajmuje opuszczone dziuple innych ptaków i naturalne wgłębienia w drzewach nawet do 18 metrów nad ziemią. Samica buduje gniazdo o fundamentach z mchu, trawy i kawałków kory, dodając miękką sierść na samą górę.
Jaja, wysiadywanie i pisklęta: Samica składa od 5 do 8 (na ogół 6) owalnych brązowo kropionych białych jaj i wysiaduje je przez 11 do 14 dni. Przez następne 18 do 21 dni młode są karmione przez oboje rodziców, dopóki młode nie opuszczą gniazda.

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN sikora meksykańska klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji na około 2 miliony dorosłych osobników, a trend liczebności populacji oceniała jako umiarkowanie spadkowy^[3].

Przypisy

↑ Poecile sclateri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Gosler, A. & Clement, P.: Mexican Chickadee (Poecile sclateri). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-25].
↑ ^a ^b Poecile sclateri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-15].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-15]. (ang.).

Bibliografia

Alderfer J.; 2005: Complete Birds Of North America; National Geographic Society.
Alderfer J., Dunn J.; 2006: National Geographic Field Guide to the Birds of North America, Fifth Edition; National Geographic Society.
Alsop, Fred J., III; 2001: Smithsonian Birds of North America, Western Region. DK Publishing, Inc., New York City.
Gill, F. B., Slikas, B., & Sheldon, F. H.. Phylogeny of titmice (Paridae): II. Species relationships based on sequences of the mitochondrial cytochrome-b gene. „Auk”. 122, s. 121–143, 2005. DOI: 10.1093/auk/122.1.121. (ang.).
Kaufman K.; 2005: Field Guide to Birds of North America; Houghton Mifflin.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Poecile sclateri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] Gosler, A. & Clement, P.: Mexican Chickadee (Poecile sclateri). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-25].

[iucn-3] Poecile sclateri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-15].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-15]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]