Siły Zbrojne Serbii
.jpg)
Siły zbrojne Serbii (serb. Vojska Srbije, VS) – siły i środki wydzielone przez Republikę Serbii do ochrony jej interesów i prowadzenia walki. Składają się z wojsk lądowych oraz z wojsk lotniczych i obrony powietrznej. Wydatki na wojskowość wyniosły w 2015 roku 1,41% PKB[1].
22 grudnia 2016 premier Serbii ogłosił, że kraj ma otrzymać od Rosji 6 myśliwców MiG-29, 30 czołgów T-72S i 30 wozów BRDM-2 w ramach współpracy wojskowej[2][3].
Organizacja i struktura
[edytuj | edytuj kod]Głęboko zreformowane po ogłoszeniu niepodległości[4]. Mają charakter zawodowy – pobór zniesiono 1 stycznia 2011. W 2014 roku liczyły 32 500 żołnierzy (docelowo: 30 000). Rezerwę pierwszej kolejności stanowi 2000 osób. Szkolenie wojskowe przeszło łącznie ok. 1,7 mln mężczyzn. Rezerwę stanowią mężczyźni do 60 roku życia i kobiety do 50 roku życia[1].
Siły zbrojne podzielone są dwa rodzaje: wojska lądowe oraz wojska lotnicze i obrony powietrznej (ok. 4500 żołnierzy)[4]. Podlegają one sztabowi generalnemu. Bezpośrednio sztabowi podległe są również: zarząd szkolenia, brygada gwardii, brygada łączności, brygada logistyczna, 224. Centrum Walki Radioelektronicznej[4].
Wojska lądowe złożone są ze[4]:
- sztabu, zlokalizowanego w Niszu[2]
- 4 brygad ogólnowojskowych zlokalizowanych w miastach[2]: Nowy Sad, Kraljevo, Nisz i Vranje
- brygady sił specjalnych
- brygady artylerii
- samodzielne bataliony obrony przeciwlotniczej
- flotylla rzeczna operująca na rzekach Dunaj, Cisa i Sawa - w sile brygady, w tym batalion pontonów
Zwierzchnikiem sił zbrojnych jest prezydent Serbii. Mianuje on, awansuje i dymisjonuje oficerów sił zbrojnych[5].
Wojska Lądowe
[edytuj | edytuj kod]
Siły lądowe obchodzą święto 16 listopada na cześć bitwy pod Kolubarą[2].
Park maszynowy w roku 2014[4]:
- pojazdy:
- 320 bojowych wozów piechoty M-98 Vidra (modyfikacja jugosłowiańskiego M-80)
- 225 czołgów, w tym 212 pojugosłowiańskich M-84/M-84A i 13 T-72; 20 M-84 i 48 T-72 w zakonserwowanej rezerwie (częściowo zeskanowane)
- 58 kołowych transporterów opancerzonych M-86 (głównie żandarmerii wojskowej)
- 36 pojazdów rozpoznawczych BRDM-2
- 24 niszczyciele czołgów BOV-1; 48 dalszych sztuk w rezerwie
- 21 samochodów opancerzonych HMMWV M1151
- 16 czołgów mostowych MT-55A
- 16 wozów zabezpieczenia technicznego M-84AI
- 12 wozów dowodzenia BTR-50PK
- 6 wozów BTR-60PU
- artyleria
- ok. 170 moździerzy kal. 82 mm i 120 mm
- 72 haubice samobieżne 2S1 Goździk kal. 122 mm
- 54 samobieżne wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych M-77 Oganj
- 36 holowanych haubic M-84 kal. 152 mm
- 18 holowanych armat M-46 kal. 130 mm
- 4 samobieżne wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych M-96 Orkan-2 kal. 262 mm
- W składach mobilizacyjnych: 72 holowane haubice D-30J kal. 122 mm, 18 armat holowanym M-46 oraz 18 samobieżnych wyrzutni niekierowanych pocisków rakietowych kal. 128 mm
Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b CIA: The World Factbook - Serbia. CIA. [dostęp 2017-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-24)]. (ang.).
- ↑ a b c d Ground Forces - Serbia. Global Security. [dostęp 2017-01-02]. (ang.).
- ↑ Juliusz Sabak, Rosyjski „prezent” dla Serbii. Czołgi, transportery i myśliwce [online], defence24.pl, 23 grudnia 2016 [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03] (pol.).
- ↑ a b c d e Igor Bozinovski: Aktualny stan sił zbrojnych Serbii. Fundacja Polskie Forum Bezpieczeństwa, 2014-09-01. [dostęp 2017-01-02]. (pol.).
- ↑ Informacje o kraju - Serbia. MSZ. [dostęp 2017-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-25)]. (pol.).