Przejdź do zawartości

Serhij Kandaurow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Kandaurow
Сергій Кандауров
Pełne imię i nazwisko

Serhij Wiktorowycz Kandaurow

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1972
Żeleznogorsk

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1989 Metalist Charków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1993 Metalist Charków 35 (3)
1993–1997 Maccabi Hajfa 84 (29)
1997–2001 SL Benfica 67 (12)
2002 Metalist Charków 10 (0)
2002–2003 FC Aszdod 20 (1)
2003–2004 SC Salgueiros 3 (0)
2004–2006 Helios Charków 47 (28)
W sumie: 266 (73)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989  ZSRR U-18 ? (?)
1992–2000  Ukraina 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Arsenał Charków
2009–2010 Helios Charków
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Wiktorowycz Kandaurow, ukr. Сергій Вікторович Кандауров, ros. Сергей Викторович Кандауров, Siergiej Wiktorowicz Kandaurow (ur. 2 grudnia 1972 w Żeleznogorsku, w obwodzie kurskim, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 debiutował w podstawowym składzie Metalista Charków. W 1993 razem z Romanem Pecem został zaproszony do izraelskiego klubu Maccabi Hajfa. W 1997 za 1 mln dolarów przeniósł się do portugalskiej Benfiki. Latem 2001 podpisał kontrakt z angielskim klubem Aston Villa F.C., ale Prezes nie zaakceptował go i Kandaurow został bez klubu. Był zmuszony podtrzymywać formę sportową w klubach Leeds United A.F.C., Birmingham City F.C. i Everton F.C. Wiosną 2002 powrócił do Metalista, ale już latem ponownie wyjechał za granicę, gdzie bronił barw izraelskiej drużyny FC Aszdod oraz portugalskiej SC Salgueiros. Karierę piłkarską zakończył w zespole Helios Charków, w którym pełnił funkcje kapitana[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

26 sierpnia 1992 debiutował w drużynie narodowej Ukrainy w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z Węgrami. Łącznie rozegrał 6 gier reprezentacyjnych. Wcześniej występował w młodzieżowej reprezentacji ZSRR.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej trenował Arsenał Charków. W kwietniu 2009 objął stanowisko głównego trenera Heliosa Charków[2], w którym pracował do końca września 2010[3].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]