Przejdź do zawartości

Serge Gnabry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serge Gnabry
Ilustracja
Serge Gnabry podczas treningu Bayernu Monachium (2019)
Pełne imię i nazwisko

Serge David Gnabry

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1995
Stuttgart

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Bayern Monachium

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2000 TSV Weissach
2000–2001 TSF Ditzingen
2001–2003 GSV Hemmingen
2003–2005 SpVgg Feuerbach
2005–2006 Stuttgarter Kickers
2006–2011 VfB Stuttgart
2011–2012 Arsenal
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2016 Arsenal 10 (1)
2015–2016 West Bromwich Albion (wyp.) 1 (0)
2016–2017 Werder Brema 27 (11)
2017– Bayern Monachium 166 (63)
2017–2018 TSG 1899 Hoffenheim (wyp.) 22 (10)
2017 TSG 1899 Hoffenheim II (wyp.) 1 (0)
W sumie: 227 (85)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010–2011  Niemcy U-16 5 (1)
2011–2012  Niemcy U-17 12 (3)
2012  Niemcy U-18 2 (3)
2013  Niemcy U-19 5 (3)
2015–2017  Niemcy U-21 14 (3)
2016  Niemcy U-23 6 (6)
2016–  Niemcy 45 (22)
W sumie: 89 (41)
  1. Aktualne na: 4 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 22 listopada 2023.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janeiro 2016 piłka nożna
Mistrzostwa Europy U-21
złoto Polska 2017 piłka nożna

Serge David Gnabry (ur. 14 lipca 1995 w Stuttgarcie) – niemiecki piłkarz iworyjskiego pochodzenia, występujący na pozycji pomocnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Niemiec.

Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 2016, uczestnik Mistrzostw Europy 2020 oraz Mistrzostw Świata 2022.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 Gnabry zgodził się za kwotę 100 tysięcy funtów przejść z niemieckiego VfB Stuttgart do angielskiego Arsenalu, jednak na finalizację transferu czekał jeszcze rok, aż do osiągnięcia 16 roku życia[1]. Przed rozpoczęciem sezonu 2011/2012 Gnabry oficjalnie został zawodnikiem Arsenalu, gdzie przez większą część rozgrywek występował w zespole do lat 18, ale dzięki dobrym występom został przesunięty do drużyny rezerw[2]. Do końca sezonu w barwach drugiego zespołu rozegrał sześć spotkań i zdobył dwa gole[2].

Przed sezonem 2012/2013 znalazł się w kadrze pierwszego zespołu na przedsezonowy mecz towarzyski z niemieckim 1. FC Köln. W meczu wystąpił przed 24 minuty, wchodząc na boisko na początku drugiej połowy i będąc zmienionym w 69. minucie przez Marouane Chamakha[3]. 26 września 2012 Gnabry oficjalne zadebiutował w barwach pierwszej drużyny podczas wygranego 6:1 spotkania Pucharu Ligi Angielskiej z Coventry City, gdy w 72. minucie zastąpił Aleksa Oxlade'a-Chamberlaina[4]. 20 października rozegrał swoje pierwsze spotkanie w Premier League, podczas którego Arsenal przegrał 0:1 z Norwich City. Został tym samym trzecim najmłodszym debiutantem w ligowej historii Arsenalu, zaraz po Jacku Wilsherze i Cesku Fàbregasie. Cztery dni później zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA podczas przegranego 0:2 meczu z niemieckim FC Schalke 04. 25 marca 2013 Gnabry zdobył zwycięską bramkę podczas wygranego 1:0 spotkania ćwierćfinałowego NextGen Series z CSKA Moskwa U-19[5]. W półfinale tych rozgrywek podczas meczu z Chelsea U-19 zdobył wyrównującą bramkę na 3:3, ostatecznie jednak po doliczonym czasie gry Arsenal przegrał 3:4. Kolejne spotkanie rozegrał 8 kwietnia, zdobywając gola w przegranym 2:3 spotkaniu z Liverpoolem U-21.

Gnabry znalazł się w składzie pierwszej drużyny powołanej na pierwszy mecz sezonu 2013/2014 z Aston Villą, jednak spędził pełne 90 minut na ławce rezerwowych[6]. 22 września 2013 po raz pierwszy w karierze wyszedł w podstawowym składzie Arsenalu, zastępując w nim Theo Walcotta, który na rozgrzewce przed meczem ze Stoke City doznał kontuzji[7]. Na boisku przebywał do 73 minuty, gdy to zmienił go Ryō Miyaichi, zaś Arsenal wygrał 3:1. W kolejnym ligowym spotkaniu przeciwko walijskiemu Swansea City Gnabry zdobył swoją pierwszą bramkę w seniorskim futbolu, co pomogło Arsenalowi wygrać 2:1 i utrzymać się na pierwszym miejscu w tabeli[8]. Podczas spotkania z Crystal Palace wywalczył rzut karny, który na bramkę zamienił Mikel Arteta. Dobry początek sezonu w wykonaniu Gnabry'ego sprawił, że został on nominowany do nagrody Złotego Chłopca[9], a także podpisał nowy, pięcioletni kontrakt z Arsenalem[10].

31 sierpnia 2016 został piłkarzem Werderu Brema[11]. 11 września 2016, w meczu z Augsburgiem (1:2), zadebiutował w Bundeslidze, natomiast w następnej kolejce, 17 września 2016, w spotkaniu z Borussią Mönchengladbach, zdobył swoją pierwszą bramkę w tej lidze. Łącznie w sezonie 2016/2017 wystąpił w 27 ligowych meczach Werderu, strzelając w nich 11 bramek i notując 2 asysty.

11 czerwca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z Bayernem Monachium[12].

23 sierpnia 2020 wraz z Bayernem zdobył puchar Ligi Mistrzów UEFA, pokonując Paris Saint-Germain 1:0.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Gnabry reprezentował Niemcy na wielu młodzieżowych szczeblach, występując w zespołach do lat 16, do lat 17 oraz do lat 18[13]. 22 marca 2013 w barwach kadry do lat 18 zdobył dwie bramki w przegranym 2:3 towarzyskim spotkaniu z Francją U-18[14].

W dorosłej reprezentacji zadebiutował 11 listopada 2016 w wygranym 8:0 meczu z San Marino, w którym strzelił 3 gole[15].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na koniec sezonu 2022/2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Arsenal 2012/2013 Premier League 1 0 0 0 1 0 2 0 4 0
2013/2014 9 1 2 0 2 0 1 0 14 1
2014/2015 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Ogólnie 10 2 2 0 3 0 3 0 18 1
West Bromwich Albion 2015/2016 Premier League 1 0 0 0 2 0 3 0
Ogólnie 1 0 0 0 0 0 2 0 3 0
Werder Brema 2016/2017 Bundesliga 27 11 0 0 27 11
Ogólnie 27 11 0 0 0 0 0 0 27 11
TSG 1899 Hoffenheim (wyp.) 2017/2018 Bundesliga 22 10 1 0 3 0 26 10
Ogólnie 22 10 1 0 3 0 0 0 26 10
TSG 1899 Hoffenheim II (wyp.) 2017/2018 Fußball-Regionalliga 1 0 1 0
Ogólnie 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
Bayern Monachium 2018/2019 Bundesliga 30 10 5 3 7 0 0 0 42 13
2019/2020 31 12 5 2 10 9 0 0 46 23
2020/2021 27 10 1 1 6 0 4 0 38 11
2021/2022 34 14 2 0 8 3 1 0 45 17
2022/2023 34 14 4 0 8 2 1 1 47 17
Ogólnie 156 60 17 6 39 14 6 1 218 81
Ogólnie w karierze 217 82 20 6 45 14 11 1 293 103

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 28 marca 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Niemcy
2016 2 3
2018 8 9
2019 4 1
2021 14 6
2022 8 1
2023 2 1
Ogólnie 41 22

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium

[edytuj | edytuj kod]

Niemcy

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie

  • Wicemistrzostwo: 2016

Niemcy U-21

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy U-21

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Gnabry urodził się w Stuttgarcie. Jego ojciec pochodził z Wybrzeża Kości Słoniowej, zaś matka była Niemką. W młodości trenował biegi sprinterskie, ostatecznie jednak zmuszony został do wyboru pomiędzy piłką nożną a lekką atletyką[13].

  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 44 (14)
    Liga Europy UEFA – 1 (0).
  2. Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 2 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 1 (0)
    Puchar Ligi Angielskiej – 5 (0)
    Superpuchar Niemiec – 3 (1).
  3. Ex aequoNils Petersen.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. James Olley: Serge Gnabry the latest Arsenal young gun who has a chance to fire. London Evening Standard, 2012-09-26. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  2. a b 2011/12 Player Review: Serge Gnabry. arsenal.com, 2012-06-14. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 kwietnia 2013)]. (ang.).
  3. Richard Clarke: FC Cologne 0 - 4 Arsenal. Arsenal, 2012-08-12. [dostęp 2014-03-19].
  4. Richard Clarke: Arsenal 6 - 1 Coventry. arsenal.com, 2012-09-26. [dostęp 2014-03-19].
  5. Rob Kelly: Arsenal U19 1 - 0 CSKA Moscow U19. arsenal.com, 2013-03-25. [dostęp 2014-03-19].
  6. David Ornstein: Arsenal 1 - 3 Aston Villa. BBC, 2013-08-17. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  7. Alistair Magowan: Arsenal 3 - 1 Stoke. BBC, 2013-09-22. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  8. David Ornstein: Swansea 1 - 2 Arsenal. BBC, 2013-09-28. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  9. LIST: The nominees for the 'European Golden Boy Award'. SillySeason.com. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  10. Gnabry agrees new long-term contract. arsenal.com, 2013-10-28. [dostęp 2014-03-19]. (ang.).
  11. Gnabry piłkarzem Werderu - Goal.pl, „goal.pl - piłka nożna” [dostęp 2017-06-11].
  12. Oficjalnie: Gnabry w Bayernie | Transfery.info, „transfery.info” [dostęp 2017-06-11] (pol.).
  13. a b The Arsenal youngster who could be better than Fabregas – talkSPORT Talent Spotter. talkSPORT, 2012-03-27. [dostęp 2014-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-27)]. (ang.).
  14. Niemcy U18 - Francja U18, 22 mar 2013 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2014-03-19].
  15. 8:0 in San Marino: Gnabry mit Dreierpack beim Debüt. dfb.de, 2016-11-11. [dostęp 2016-11-11]. (niem.).
  16. Robert Lewandowski wyróżniony przez "Kickera". sport.interia.pl, 2021-12-22. [dostęp 2021-12-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]