Przejdź do zawartości

Sega 32X

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sega 32X
Ilustracja
Sega Mega Drive z dodatkiem 32X
Typ

konsola gier wideo

Producent

Sega

Generacja

piąta generacja

Premiera

Japonia:3 grudnia 1994[1]
USA: listopad 1994[2]
Europa: grudzień 1994[3]
Polska: 1995[4]

Sega 32X – dodatek do konsoli Sega Mega Drive. 32X, znany też pod kryptonimem „Project Mars”, został zaprojektowany aby zwiększyć moc konsoli Mega Drive jako przejściowa forma przed wydaniem 32-bitowej konsoli Sega Saturn[5]. Niezależnie od Mega Drive, 32X używa własnych kartridżów ROM i posiada własną bibliotekę gier. Był dystrybuowany pod nazwą Super 32X (ス ー パ ー 32X?) w Japonii, Sega Genesis 32X w Ameryce Północnej, Sega Mega Drive 32X w regionie PAL i Sega Mega 32X w Brazylii.

Zaprezentowany przez firmę Sega w czerwcu 1994 roku podczas targów Consumer Electronics Show, 32X został przedstawiony jako tania opcja dla konsumentów, którzy chcą grać w 32-bitowe gry. Opracowany został w odpowiedzi na konsolę Atari Jaguar i z obawy, że Saturn nie trafi na rynek pod koniec 1994 roku. Joe Miller z Sega of America wraz z jego zespołem, stworzyli dodatek do konsoli, który zwiększał jej wydajność[6]. Ostateczny projekt zawierał dwa 32-bitowe procesory centralne i procesor graficzny 3D. Aby wprowadzić nowy dodatek na rynek przed jego planowanym terminem wydania w listopadzie 1994 roku, rozwój nowego systemu i jego gry były tworzone w pośpiechu. Nie udało się przyciągnąć firm produkujących gry komputerowe i konsumentów z powodu zapowiedzi wydania Sega Saturn w Japonii. Sega spieszyła się z wydaniem 32X na rynek, przez co twórcy mieli niewiele czasu na przygotowanie biblioteki gier. Powstało tylko 40 tytułów, które nie w pełni wykorzystywały dodatek. Po obniżce cen w 1995 roku, sprzedaż spadła i w 1996 roku Sega skupiła się na Saturnie. Szacuje się, że sprzedano ok. 200 tys. sztuk tego urządzenia[5].

32X jest uważany za komercyjną porażkę[7][8]. Gracze tuż po premierze dodatku przyjęli sprzęt pozytywnie, podkreślając niską cenę rozbudowy systemu. Jednak z upływem czasu opinie się zmieniły – redaktorzy serwisów o grach negatywnie ocenili niewielką liczbę dostępnych gier, słabe wyniki sprzedaży i złą politykę marketingową firmy[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. スーパー32X | セガハード大百科 | セガ [online], sega.jp [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-05] (jap.).
  2. Zgredospekcja: Sega 32X - PPE.pl [online], www.ppe.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  3. Finance & Business. „Screen Digest”, s. 56–62, Marzec 1995. 
  4. Sega Mega 32X. „Gry Komputerowe”, s. 30, 06/1995. CGS Computer Studio. 
  5. a b Levi Buchanan: 32X Follies - IGN. IGN, 2008-10-24. [dostęp 2015-10-24].
  6. Sega-16 – Interview: Joe Miller. www.sega-16.com. [dostęp 2015-10-24].
  7. The 10 Worst-Selling Consoles of All Time (page 2 of 2) Feature on GamePro.com. 2007-05-08. [dostęp 2015-10-24].
  8. Sega Genesis 32X - Overview - allgame. 2014-11-14. [dostęp 2015-10-24].
  9. The Rise and Fall of Sega Enterprises. Eurogamer.net. [dostęp 2015-10-24].