Przejdź do zawartości

Schipperke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schipperke
Ilustracja
Schipperke
Kraj patronacki

Belgia

Kraj pochodzenia

Flandria[1]

Wymiary
Wysokość

psy (27,5-32,5)
suki (25-30)[2]

Masa

5,4-7,3 kg[3]

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 1,
nr wzorca 83

AKC

Non-sporting

ANKC

Grupa 7 – Non-sporting

CKC

Grupa 6 – Non-sporting

KC(UK)

Utility

NZKC

Non-sporting

UKC

Grupa 8 – Companion Dog

Wzorce rasy

Schipperkerasa psa, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy[4]; na wystawach pod patronatem FCI psy tej rasy sędziowane ubiegają się o jeden CACIB na płeć. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów użytkowych[5]. Typ lisowaty[1].

Krótki rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Psy typu schipperke istniały od dawna na terenach dzisiejszej Belgii, towarzysząc żeglarzom śródlądowym na ich łodziach. Zanim jednak trafiły na łodzie, były psami stróżującymi w domostwach mieszczan, pomagając im zwalczać gryzonie.
Przed pierwszą wojną światową w Belgii rozkwitała hodowla tej rasy, ustalony wzorzec obejmował psy czarne i bez ogona, o średniej wielkości. Belgowie bardzo wiele tych psów eksportowali na Wyspy Brytyjskie i do Stanów Zjednoczonych. Zwłaszcza Anglicy nie byli wierni hodowli według wzorca przyjętego w Belgii, otrzymując psy na przykład maści kremowej. Po drugiej wojnie światowej nastąpił regres w hodowli na kontynencie europejskim, po dziś dzień aktywnymi klubami schipperke są jedynie kluby w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Użytkowość

[edytuj | edytuj kod]

Współcześnie schipperke jest psem reprezentacyjnym, zachował jednak wiele ze swych cech użytkowych, takich jak umiejętność stróżowania i niestrudzonego polowania na mniejsze gryzonie.

Temperament

[edytuj | edytuj kod]

Jak w przypadku psów stróżujących, są bardzo czujne, wierne, ciekawe wszystkiego, co dzieje się w domostwie, wręcz wścibskie[3]. Bardzo wesołe i radosne. Uwielbiają zabawę i ruch. Są inteligentne, chętne do nauki. Szybko rozumieją wydawane polecenia. To psy idealne do życia w mieście, jak i na terenach podmiejskich. Psy idealne do psich sportów, np. agility

Para schipperke'ów

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Psy o kształcie ciała kwadratowym, co było konsekwencją minimalizowania wymiarów psa początkowo średniej wielkości. Kątowanie tylnych kończyn jest strome, a kufa szpiczasta.

Szata i umaszczenie

[edytuj | edytuj kod]

Czarne, w Stanach Zjednoczonych dopuszczalne także osobniki o jasnym umaszczeniu.

Utrzymanie

[edytuj | edytuj kod]

Psy nie wymagają regularnego czesania i pielęgnacji, nadają się do niewielkich mieszkań, ale lubią długie spacery.

Popularność w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce psy rasy Schipperke są mało znane.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 43.
  2. Palmer 1995 ↓, s. 29.
  3. a b David Taylor: Księga psów. s. 120-121.
  4. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 73.
  5. Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 191.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 49. ISBN 83-7073-122-8.
  • Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
  • Joan Palmer: Psy rasowe; 235 ras; pochodzenie rasy, pielęgnacja, szkolenie, przygotowanie do pokazów. Warszawa: Agencja Elipsa, 1995. ISBN 83-85152-709.
  • David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Wzorzec rasy