Przejdź do zawartości

Sapajus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sapajus
Kerr, 1792[1]
Ilustracja
Kapucynka czarna (S. nigritus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpokształtne

Parvordo

małpy szerokonose

Rodzina

płaksowate

Podrodzina

kapucynki

Rodzaj

Sapajus

Typ nomenklatoryczny

Simia apella Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Sapajusrodzaj ssaków naczelnych z podrodziny kapucynek (Cebinae) w obrębie rodziny płaksowatych (Cebidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[3][4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 33–56 cm, ogona 37,8–56 cm; masa ciała 1,3–4,8 kg[4][5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1792 roku brytyjski przyrodnik Robert Kerr w książce swojego autorstwa poświęconej systematyce ówcześnie znanych ssaków[1]. Kerr wymienił kilka gatunków – Simia Seniculus Linnaeus, 1766, Simia Paniscus Linnaeus, 1758, Simia trepida Linnaeus, 1766 (= Simia Apella Linnaeus, 1758), Simia Capucina Linnaeus, 1758, Simia Apella Linnaeus, 1758, Simia Fatuellus[b] Linnaeus, 1766, Simia sciurea Linnaeus, 1758, Simia Syrichta Linnaeus, 1758, Simia Sapajus exquima Kerr, 1792 (= Simia Diana Linnaeus, 1758), Simia Sapajus variegatus Kerr, 1792 (= Simia quadricolor Boddaert, 1785 (nomen dubium)) i Simia Sapajus Beelzebub Kerr, 1792 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[6] Simia Apella Linnaeus, 1758 (kapucynka czubata).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Sapajus (Sapaju): lokalna nazwa Sapajou, od sajouassou, dla kapucynek, używana w Amazonii, zaadaptowana przez Buffona w 1767 roku[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8][5][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[9] Podgatunki[4][3][5] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][5] Podstawowe wymiary[4][5][c] Status
IUCN[10]
Sapajus robustus (Kuhl, 1820) kapucynka grzywiasta gatunek monotypowy endemit Brazylii (od rzeki Jequitinhonha (południowa Bahia) na południe do rzeki Doce, na wschód od Serra do Espinhaço (Espírito Santo i wschodnie Minas Gerais) DC: 33–56 cm
DO: 43–56 cm
MC: 1,3–4,8 kg
 EN 
Sapajus xanthosternos (Wied-Neuwied, 1826) kapucynka złotobrzucha gatunek monotypowy endemit Brazylii (na południe i wschód od rzeki São Francisco, na południe do rzeki Jequitinhonha (Bahia i północno-wschodnie Minas Gerais)) DC: 36–42 cm
DO: 38–54 cm
MC: 1,3–4,8 kg
 CR 
Sapajus nigritus (Goldfuss, 1809) kapucynka czarna 2 podgatunki południowo-wschodnia Brazylia (na południe od rzeki Doce i rzeki Grande), od Minas Gerais do Rio Grande do Sul) oraz północna-wschodnia Argentyna (Misiones) DC: 42–56 cm
DO: 43–56 cm
MC: 2,6–4,8 kg
 NT 
Sapajus libidinosus (Spix, 1823) kapucynka brodata gatunek monotypowy endemit Brazylii (na zachód i północ od rzeki São Francisco, na zachód do Maranhão i rzeki Araguaia), na południe na północ od rzeki Grande w Minas Gerais); zakres wysokości: 300–600 m n.p.m. DC: 34–44 cm
DO: 38–49 cm
MC: 1,3–4,8 kg
 NT 
Sapajus flavius (von Schreber, 1799) kapucynka jasnowłosa gatunek monotypowy endemit Brazylii (wybrzeża na południe od Rio Grande do Norte do północno-wschodniego Pernambuco; być może północny brzeg rzeki São Francisco w Alagoas) DC: 35–40 cm
DO: 37–42 cm
MC: 1,8–3 kg
 EN 
Sapajus cay (Illiger, 1815) kapucynka kapturowa gatunek monotypowy północno-wschodnia Boliwia (Tarija i Santa Cruz), północna Argentyna (Jujuy, Salta, Formosa i Chaco), Brazylia (na południe od Mato Grosso, na zachód od rzeki Parana) i wschodni Paragwaj; zakres wysokości: do 1500– m n.p.m. DC: 40–45 cm
DO: 41–47 cm
MC: 3–3,5 kg
 VU 
Sapajus apella (Linnaeus, 1758) kapucynka czubata 2 podgatunki Ekwador, Kolumbia (na północ od rzeki Arauca), wschodnie Peru, środkowa i północna Boliwia (na południe do górnego biegu rzeki Beni), południowa Wenezuela (wraz z wyspą Margarita) oraz region Gujana DC: 38–46 cm
DO: 38–49 cm
MC: 1,3–4,8 kg
 LC 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  NT gatunek bliski zagrożenia,  VU gatunek narażony,  EN gatunek zagrożony,  CR gatunek krytycznie zagrożony.

  1. Wariant pisowni Sapajus Kerr, 1792.
  2. Podgatunek S. apella.
  3. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b R. Kerr: The animal kingdom, or zoological system, of the celebrated Sir Charles Linnæus. containing a complete systematic description, arrangement, and nomenclature, of all the known species and varieties of the mammalia, or animals which give suck to their young. Class I, Mammalia. Edinburgh: A. Strahan, and T. Cadell, London, and W. Creech, 1792, s. 75. (ang.).
  2. F.A.M.F. von Ritgen: Natürliche Eintheilung der Säugthiere. Gießen: E.G. Müller, 1824, s. 33. (niem.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 188. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b c d e A.B. Rylands, R.A. Mittermeier, B.M. Bezerra, F.P. Paim & H.L. Queiroz: Family Cebidae (Squirrel Monkeys and Capuchins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 399–404. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  5. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 121–122. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  6. B. von Pusch. Die Arten der Gattung Cebus. „Zeitschrift für Säugetierkunde”. 16, s. 197, 1942. (niem.). 
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 618, 1904. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
  9. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 38–39. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. Taxonomy: Sapajus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).