Sanovia Lesko
.jpg) Brama wejściowa na stadion Sanovii | |||
| Pełna nazwa |
Ludowy Klub Sportowy Sanovia Lesko | ||
|---|---|---|---|
| Barwy |
biało-czerwone | ||
| Data założenia | |||
| Liga |
Klasa A (grupa krośnieńska I) | ||
| Państwo | |||
| Adres |
Aleje Jana Pawła II 1a, | ||
| Stadion |
Stadion Miejski w Lesku i Euro Boisko w Lesku | ||
| Prezes |
Zbigniew Paszkowski[1] | ||
| Trener |
Roman Lechoszest[2] | ||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Sanovia Lesko – polski klub piłkarski z siedzibą w Lesku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Sanovia Lesko jest jednym z najstarszych klubów piłkarskich w Polsce. Inicjatorem założenia Klubu Sportowego "Sanovia" był w 1923 miejscowy animator życia sportowego, dr nauk medycznych ppłk Zygmunt Gilewicz, który pełnił stanowisko prezesa do 1925[3][4]. Jego ideę wsparli członkowie działającego w Lesku Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Boisko Sanovii zostało utworzone na terenie przekazanym przez Augusta hr. Krasickiego nad rzeką San, zaś w treningach zawodnicy korzystali z wskazówek zamieszczonych w węgierskim czasopiśmie „Magyarfutball”, tłumaczonym przez jednego z nich, Józefa Zwonarza[5]. W latach 30. XX wieku wybudowano obiekt służący potrzebom klubu. W początkowym okresie swojej działalności rozgrywano wyłącznie mecze towarzyskie. Pierwszy oficjalny mecz piłkarski rozegrany został w Lesku z HKS "Czuwaj" Przemyśl. W okresie międzywojennym drużyna leska występowała w lwowskiej "klasie okręgowej" rywalizując m.in. z rezerwami Pogoni Lwów oraz Lechią Lwów. Działalność sportową Sanovii wznowiono po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku.
Sanovia podjęła współpracę ze słowackim klubem FC Borov (z dzielnicy przygranicznego miasta Medzilaborce)[6].
Wychowankami klubu byli chodziarz Władysław Bossak, sztangista Leon Terefeńko (ustanowił rekord Europy w podnoszeniu ciężarów), szachistka Magdalena Gużkowska[7][8]. Ponadto barwy klubu reprezentowali piłkarz Eugeniusz Raś[9], biegacz Edmund Kramarz.
Na początku XXI wieku drużyna piłkarska Sanovii występowała przez kilka sezonów w IV lidze grupie podkarpackiej. Ponadto w Pucharze Polski edycji 1998/1999 Sanovia w roku 75-lecia istnienia klubu zwyciężyła w okręgu Krosno w czerwcu 1998[10] dotarła do I rundy na szczeblu centralnym, gdy w lipcu 1998 uległa Kamaxowi Kańczuga 2:3 (2:1)[11].
W klubie działała także sekcja podnoszenia ciężarów, w sezonie 1987 startująca w III lidze[12].
W sezonie 2018/2019 drużyna piłkarska Sanovii ma 5 drużyn: seniorów (A klasa), juniorów (A1), trampkarzy (C1), młodzików (D2) oraz jedną żeńską drużynę (3 Liga Kobiet)[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ LKS Sanovia Lesko [online], sanovia.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-25].
- ↑ LKS Sanovia Lesko [online], sanovia.lesko.info.pl [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Budziak. Dzieje Leska 1918–1939 ↓, s. 155-156.
- ↑ Ryszard Grzyb: Sanovia Lesko wczoraj i dziś. Lesko: 2010. ISBN 978-83-932349-0-5.
- ↑ Budziak. Dzieje Leska 1918–1939 ↓, s. 156.
- ↑ LKS Sanovia Lesko [online], sanovia.lesko.info.pl [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Andrzej Potocki: Wstęp. Lesko. W: Ryszard Nater, Zygmunt Nater: Lesko. Nasze miasto. Lesko: 2001, s. 15. ISBN 83-910156-3-7.
- ↑ Księga pamiątkowa Liceum Ogólnokształcącego w Lesku 1946–1996. 1996: Komitet Organizacyjny Obchodów 50-lecia Liceum Ogólnokształcącego w Lesku, Lesko, s. 52. ISBN 83-906353-0-5.
- ↑ Marian Struś. Życiorysy pracą pisane. Eugeniusz Raś. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 4 (133) z 1-10 lutego 1979. [dostęp 2015-09-13].
- ↑ Piłka nożna. Puchar Polski. „Nowiny”. Nr 121, s. 15, 24 czerwca 1998.
- ↑ Marian Struś. Puchar Polski. „Nowiny”. Nr 147, s. 11, 30 lipca 1998.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Sztangiści rozpoczęli ligowe starty. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 14 (413), s. 7, 10-20 maja 1987.
- ↑ Lesko Sanovia - Łączy nas piłka [online] [dostęp 2018-09-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Budziak: Dzieje Leska 1918–1939. Lesko: BOSZ, 2001. ISBN 83-87730-31-9.