Przejdź do zawartości

Sanktuarium Matki Zbawiciela Naszego Jezusa w Domanowie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Doroty w Domanowie
Sanktuarium Matki Zbawiciela Naszego Jezusa
Zabytek: nr rej. A-402 z 20.10.1966 i z 23.07.1979[1]
kościół parafialny
sanktuarium maryjne
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Domanowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Doroty w Domanowie

Wezwanie

św. Doroty

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

Obraz Matki Bożej Domanowskiej Matki naszego Zbawiciela

Położenie na mapie gminy wiejskiej Brańsk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Brańsk, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Doroty w Domanowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Doroty w Domanowie”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Doroty w Domanowie”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Doroty w Domanowie”
Ziemia52°46′30,16″N 22°44′52,31″E/52,775044 22,747864
Multimedia w Wikimedia Commons

Sanktuarium Matki Zbawiciela Naszego Jezusa w Domanowie – rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem św. Doroty i sanktuarium maryjne we wsi Domanowo.

Historia kościoła i obrazu

[edytuj | edytuj kod]

Kościół parafialny pw. Boga Wszechmogącego, św. Doroty, św. Urszuli, św. Jana Nepomucena oraz 11. tysięcy Panien i Dziewic, został ufundowany 11 marca 1460 roku, przez Piotra Kota (Kotha), właściciela dóbr domanowskich. W czasie „potopu szwedzkiego” w 1656 roku kościół został zniszczony. Wkrótce zbudowano kolejną świątynię pw. św. Doroty, Przemienia Jezusa Chrystusa i św. Jana Nepomucena, która została konsekrowana na początku XVII w. Trzecią, drewnianą świątynię w Domanowie zbudowano w 1763 roku, staraniem ks. Franciszka Pietraszko, ówczesnego proboszcza i dziekana brańskiego, a także Michała Bogusza. Jej konsekracji dokonał w dniu 2 maja 1779 roku proboszcz bielski ks. Jan Szyjkowski, biskup tytularny Sinope, sufragan łucki na okręg brzeski. W roku 1875 kościół powiększono o tzw. „babiniec”, dodając chór i nową wieżyczkę, staraniem ks. Piotra Kryńskiego.

W głównym ołtarzu umieszczony jest słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, dzieło Jana Verentiego (ur. 1598 w Padwie) ofiarowany kościołowi w 1648 przez Seweryna Domanowskiego, po śmierci jego żony Anny Kuleszy. W dniu 28 czerwca 2015 bp Tadeusz Pikus, biskup diecezjalny drohiczyński, dokonał koronacji obrazu Matki Bożej – na prawie diecezjalnym oraz kościół parafialny ustanowił Sanktuarium Diecezjalnym Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela Naszego Jezusa[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Wnętrze sanktuarium. W ołtarzu głównym wizerunek obrazu Matki Bożej (przed koronacją)
    Wnętrze sanktuarium. W ołtarzu głównym wizerunek obrazu Matki Bożej (przed koronacją)
  • Dzwonnica
    Dzwonnica
  • Teren przed kościołem
    Teren przed kościołem

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2018-05-06].
  2. ↑ DOMANOWO – Parafia świętej Doroty Dziewicy i Męczennicy – Diecezjalne Sanktuarium Maryjne. Diecezja drohiczyńska. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sanktuarium_Matki_Zbawiciela_Naszego_Jezusa_w_Domanowie&oldid=68279179”