Sandy Carmichael
Pełne imię i nazwisko |
Alexander Bennett Carmichael | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
Data śmierci | |||||||||||||
Wzrost |
188 cm | ||||||||||||
Masa ciała |
98 kg | ||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||||
|
Odznaczenia | |
Sandy Carmichael (ur. 2 lutego 1944 w Glasgow, zm. 27 października 2021) – szkocki rugbysta grający na pozycji filara młyna, reprezentant kraju, pierwszy Szkot, który osiągnął liczbę pięćdziesięciu testmeczów, trener.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Uczęszczał do Belmont, a następnie do Loretto School w Musselburgh[1]. Podczas nauki przez dwa lata występował w pierwszej drużynie tej szkoły, początkowo w trzeciej linii młyna, otrzymując powołanie do szkockiej reprezentacji na odwołany ostatecznie mecz z angielskimi rówieśnikami. Z sukcesami uprawiał wówczas także hokej (uczestnicząc w sprawdzianach kadry narodowej) oraz lekkoatletykę, zdobywając medale w juniorskich mistrzostwach kraju i ustanawiając rekord w pchnięciu kulą. Występował także w Highland games[1][2].
W latach 1962–1978 związany był z klubem West of Scotland, zaś od 1964 roku grał dla regionalnej drużyny Glasgow District (poprzednika Glasgow Warriors), wygrywając z nią dwukrotnie ogólnoszkockie mistrzostwa[1][2].
W latach 1967–1978 rozegrał pięćdziesiąt testmeczów dla szkockiej reprezentacji, będąc pierwszym zawodnikiem, który osiągnął tę barierę[3][2][1][4].
Wystąpił w szesnastu spotkaniach British and Irish Lions podczas tournée w 1971 i 1974, jednak w żadnym testmeczu. Podczas pierwszej wyprawy będąc faworytem do składu na mecze międzynarodowe z All Blacks musiał przedwcześnie powrócić do kraju z powodu uszkodzeń twarzy, którego doznał podczas brutalnego pojedynku z Canterbury; trzy lata później zagrał natomiast w dziesięciu meczach w Afryce południowej[5][6][1][2]. Przez dekadę dwudziestokrotnie zagrał też dla Barbarians, w tym także w meczu z Nową Zelandią w 1973 roku[7][1].
Po zakończeniu kariery sportowej trenował zespół West of Scotland, a także zaangażował się w szkolenie drużyn kobiet, zarówno na poziomie klubowym, jak i reprezentacyjnym[1][2].
Varia
[edytuj | edytuj kod]- Urodzony w rodzinie Davida, księgowego i radnego, oraz Jessie; dwóch braci – David i Peter. Jego dziadkiem był Alexander Bennett, gracz Celtic i Rangers, jedenastokrotny reprezentant Szkocji w piłce nożnej[1][2].
- W 1977 roku został Kawalerią Orderu Imperium Brytyjskiego[8].
- Został przyjęty do hali sław szkockiego rugby w inauguracyjnej edycji w 2010 roku[1][9][10].
- Prowadził w Glasgow firmę wynajmującą sprzęt budowlany. Dwukrotnie żonaty, czwórka dzieci: z Avril – Trevor i Melanie; następnie z Alison – Ruairidh i Rhona[2][11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Obituary: Sandy Carmichael, Rugby player who was first Scot to earn 50 caps. scotsman.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-28)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Obituary: Sandy Carmichael. scottishrugby.org. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-01)]. (ang.).
- ↑ Sandy Carmichael @ ESPN Scrum. en.espn.co.uk. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-14)]. (ang.).
- ↑ Former Scotland prop Sandy Carmichael passes away aged 77. heraldscotland.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-19)]. (ang.).
- ↑ Two-time tourist Sandy Carmichael dies aged 77. lionsrugby.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
- ↑ #497 Sandy Carmichael. lionsrugby.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
- ↑ Player Archive – A.B. Carmichael. barbarianfc.co.uk. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
- ↑ „The London Gazette”. 47234, s. 7094, 11th June 1977. [zarchiwizowane z adresu 2017-06-06]. (ang.).
- ↑ Scottish Rugby Inducts Dynamic Dozen to Hall of Fame. scottishrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2022-04-10]. (ang.).
- ↑ Hall of Fame. scottishrugby.org. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)]. (ang.).
- ↑ Sandy Carmichael: Still in love with rugby at 71. scotsman.com. [dostęp 2022-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-26)]. (ang.).