Przejdź do zawartości

Samorządowe kolegium odwoławcze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Samorządowe kolegium odwoławczeorgan administracji publicznej wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i Ordynacji podatkowej, w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego. W Polsce istnieje 49 samorządowych kolegiów odwoławczych. Nadzór nad ich działalnością administracyjną  sprawuje Prezes Rady Ministrów, który może jednak powierzyć wykonywanie go ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej[1].

Ustawy szczególne mogą przewidywać inny organ odwoławczy.

W szczególności samorządowe kolegia odwoławcze rozpatrują odwołania od decyzji administracyjnych, zażalenia na postanowienia, żądania wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności decyzji. Są więc organami jednostek tzw. samorządu terytorialnego, ale tylko o znaczeniu procesowym.

Art. 17 Kodeksu postępowania administracyjnego, umieszczony w rozdziale 3 „Organy wyższego stopnia i organy naczelne”, stanowi[2]:

Art. 17. Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są:
1) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego –
samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej, (...)

Organizację i zasady działania SKO reguluje ustawa z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. z 2018 r. poz. 570).

Budżet, zatrudnienie i wynagrodzenia

[edytuj | edytuj kod]

Wydatki i dochody samorządowych kolegiów odwoławczych (SKO) są realizowane w części 86 budżetu państwa[3].

W 2017 wydatki SKO wyniosły 127,24 mln zł, a dochody 0,27 mln zł[4]. Przeciętne zatrudnienie w SKO w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło 975 osób, a średnie miesięczne wynagrodzenie brutto 7024 zł[5].

W ustawie budżetowej na 2018 wydatki samorządowych kolegiów odwoławczych zaplanowano w wysokości 123,63 mln zł; nie zaplanowano żadnych dochodów[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wszystko o Samorządowym Kolegium Odwoławczym. InformacjaPubliczna.org. [dostęp 2020-05-19].
  2. Dz.U. z 2022 r. poz. 2000
  3. Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 30 czerwca 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie klasyfikacji części budżetowych oraz określenia ich dysponentów (Dz.U. z 2016 r. poz. 1026)
  4. Sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. (druk nr 2559). Tom I. sejm.gov.pl, 29 maja 2018. s. 1/23, 2/146. [dostęp 2018-09-18].
  5. Informacja o wynikach kontroli wykonania budżetu państwa w 2017 r. w części 86 Samorządowe Kolegia Odwoławcze. [w:] Najwyższa Izba Kontroli [on-line]. nik.gov.pl, maj 2018. s. 19. [dostęp 2018-09-18].
  6. Ustawa budżetowa na rok 2018 z dnia 11 stycznia 2018 r.. [w:] Dz.U. poz. 291 [on-line]. isap.sejm.gov.pl, 1 lutego 2018. s. 131. [dostęp 2018-09-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kędziora Robert, Ogólne postępowanie administracyjne, Warszawa 2008, s. 28.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]