Sabik
| η Ophiuchi | |||||||||||||||||||
 Położenie gwiazdy w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
17h 10m 22,687s[1] | ||||||||||||||||||
| Deklinacja |
−15° 43′ 29,66″[1] | ||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
99,17 ± 0,39 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
36,91 ± 0,80 km/s[1] | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
A2 IV–V[1] | ||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||
| Wielkość absolutna | |||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||
| Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||
| Krąży wokół | |||||||||||||||||||
| Półoś wielka |
10 225[4] pc | ||||||||||||||||||
| Mimośród |
0,2813[4] | ||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Sabik (Eta Ophiuchi, η Oph) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wężownika, odległa od Słońca o około 88 lata świetlne.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Gwiazda ta nosi tradycyjną nazwę Sabik, która wywodzi się od arabskiego سابق sabīq, choć znaczenie nazwy („ta która poprzedza”, „idzie jako pierwsza”) jest niejasne; może wiązać się ona z położeniem w ciągu gwiazd w południowej części konstelacji[2][5]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Sabik dla określenia tej gwiazdy[6].
Charakterystyka obserwacyjna
[edytuj | edytuj kod]Jest to druga co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze. Jego obserwowana wielkość gwiazdowa to 2,43m, a wielkość absolutna jest równa 0,27m[4].
Eta Ophiuchi to gwiazda podwójna; obraz składników trudno jest rozdzielić przez teleskop amatorski. Składa się z pary gwiazd typu widmowego A, które okrążają wspólny środek masy raz na 88 lat. Na niebie są one oddalone o 0,5″ (w 2017 roku)[7], a maksymalnie 1,3″, co odpowiada średniej odległości w przestrzeni 33,5 au, ale odległość ta zmienia się z czasem ze względu na dużą ekscentryczność orbit[2]. Gwiazdy zbliżają się do siebie na 2 au, by po 44 latach oddalić się na maksymalną odległość 65 au. To powoduje zaburzenia grawitacyjne, które najprawdopodobniej uniemożliwiają powstawanie planet. Tezę tę potwierdza niezaobserwowanie pyłu wokół gwiazd[2].
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Składnik Eta Ophiuchi A ma wielkość gwiazdową 3,0m, należy do typu widmowego A2. Jego temperatura to ok. 8900 K, świeci około 35 razy jaśniej od Słońca. Promień tego składnika oceniany jest na 2,5 promienia Słońca, a masa na 2,3 masy Słońca[2].
Składnik Eta Ophiuchi B ma wielkość gwiazdową 3,5m, należy do typu widmowego A3. Gwiazda ma temperaturę 8600 K, świeci 21 razy jaśniej od Słońca. Ma masę dwukrotnie większą od Słońca i dwa razy większy promień[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wężownika
- Lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach
- Najjaśniejsze gwiazdy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Sabik w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h Jim Kaler: SABIK (Eta Ophiuchi). STARS. [dostęp 2017-01-29]. (ang.).
- ↑ Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy
- ↑ a b c Anderson E., Francis C: HIP 84012. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
- ↑ Ophiuchus vel Serpentarius, the Serpent-holder. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 302.
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-06-01. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Mason et al.: WDS J17104-1544AB. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.